The Evaluation of Eating Attitudes in Patients with Sarcoidosis
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objective: The aim of this present study was to investigate the eating attitudes ofsarcoidosis patients.Methods: 50 patients with sarcoidosis and 45 healthy individuals without chronicdisease were included to study. All participants evaluated for metabolic syndrome(MetS) according to National Cholesterol Education Program's Adult Treatment PanelIII (NCEP-ATP III) criteria. Eating Attitude Test (EAT) and Beck DepressionInventory (BDI) were applied to all participants. All participants evaluated formetabolic syndrome (MetS). The cut-off scores of the tests were 30 for BDI and 17for BDI.Results: When sarcoidosis cases and control group were evaluated according to EATand BDI cut-off scores; it was found that the prevalence of deterioration in eatingbehavior was higher in patients with sarcoidosis than healthy controls but theprevalence of depression was not higher (p=0.018, p=0.874 respectively).We foundthat total EAT scores were significantly higher in sarcoidosis patients who has MetS.MetS(-); EAT: 15±7, MetS(+); EAT: 27±10 p<0.001.Conclusions: This study is important to show connection between the sarcoidosis anddisordered eating attitudes. It is not adequate to establish the presence ofcomorbidities alone. Defining risk factors leading to comorbidities is also important inpatients with sarcoidosis. If causative factors are detected, controlling them by amultidisciplinary approach will prevent the onset of comorbidities and also providesatisfactory management of sarcoidosis.
Amaç: Bu çalışmanın amacı sarkoidoz hastalarının yeme tutumlarını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 50 sarkoidoz tanılı hasta ve kronik hastalığı olmayan 45 sağlıklı birey dahil edildi. Tüm hastalar National Cholesterol Education Program's Adult Treatment Panel III (NCEP-ATP III) kriterlerine göre metabolik sendrom (MetS) açısından değerlendirildi. Tüm katılımcılara Yeme Tutumu Testi (YTT), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) uygulandı. Testlerin kesme puanları YTT için 30, BDÖ için 17 olarak belirlendi. Hastalar kesme puanlarına göre gruplara ayrıldı. Bulgular: Sarkoidoz olguları ve kontrol grubunun YTT ve BDÖ kesme puanına göre karşılaştırmasında; sarkoidoz hastalarında yeme davranışı bozulma sıklığının arttığını ancak depresyon sıklığının artmadığı görüldü (sırasıyla; p=0,018-p=0,874). Sarkoidoz hastalarında YTT skorlarını anlamlı düzeyde yüksek bulundu; MetS(-); EAT: 15±7, MetS(+); EAT: 27±10 (p<0,001). Sonuç: Çalışmamız sarkoidoz ile düzensiz yeme tutumları arasındaki bağlantıyı göstermek açısından önemlidir. Yalnızca komorbidite varlığını tespit etmek yeterli değildir. Komorbiditelere yol açan risk faktörlerini tanımlamak sarkoidoz hastalarında da önemlidir. Eğer etken faktörler tespit edilirse, onları multidisipliner bir yaklaşımla kontrol etmek, eşlik eden hastalıkların ortaya çıkmasını önler ve ayrıca sarkoidozun daha etkili bir şekilde yönetilmesini sağlar.
Amaç: Bu çalışmanın amacı sarkoidoz hastalarının yeme tutumlarını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 50 sarkoidoz tanılı hasta ve kronik hastalığı olmayan 45 sağlıklı birey dahil edildi. Tüm hastalar National Cholesterol Education Program's Adult Treatment Panel III (NCEP-ATP III) kriterlerine göre metabolik sendrom (MetS) açısından değerlendirildi. Tüm katılımcılara Yeme Tutumu Testi (YTT), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) uygulandı. Testlerin kesme puanları YTT için 30, BDÖ için 17 olarak belirlendi. Hastalar kesme puanlarına göre gruplara ayrıldı. Bulgular: Sarkoidoz olguları ve kontrol grubunun YTT ve BDÖ kesme puanına göre karşılaştırmasında; sarkoidoz hastalarında yeme davranışı bozulma sıklığının arttığını ancak depresyon sıklığının artmadığı görüldü (sırasıyla; p=0,018-p=0,874). Sarkoidoz hastalarında YTT skorlarını anlamlı düzeyde yüksek bulundu; MetS(-); EAT: 15±7, MetS(+); EAT: 27±10 (p<0,001). Sonuç: Çalışmamız sarkoidoz ile düzensiz yeme tutumları arasındaki bağlantıyı göstermek açısından önemlidir. Yalnızca komorbidite varlığını tespit etmek yeterli değildir. Komorbiditelere yol açan risk faktörlerini tanımlamak sarkoidoz hastalarında da önemlidir. Eğer etken faktörler tespit edilirse, onları multidisipliner bir yaklaşımla kontrol etmek, eşlik eden hastalıkların ortaya çıkmasını önler ve ayrıca sarkoidozun daha etkili bir şekilde yönetilmesini sağlar.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
[No Keywords]
Kaynak
KONURALP TIP DERGİSİ
WoS Q Değeri
N/A
Scopus Q Değeri
Cilt
12
Sayı
1
