The Efficacy of N-acetylcysteine Against Renal Oxidative Stress After Extracorporeal Shock Wave Treatment: An Experimental Rat Model
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2020
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objective: To evaluate effects of renal extracorporeal shock wave lithotripsy (SWL) on plasma Oxidative Stress index (OSI) and to observehistopathological alterations in an experimental model. Secondly, protective role of N-acetylcysteine (NAC) was investigated.Materials and Methods: A total of 24 rats were randomly divided into 3 groups as control (group 1), SWL + saline (group 2), and SWL + NAC(group 3). Study groups were further divided into two subgroups as short-term and long-term. In groups 2 and 3, 2000 shock waves were applied.Intraperitoneal saline was administered in group 2, and intraperitoneal NAC was given to group 3. No treatment was administered to group 1.Blood samples and nephrectomy specimens were obtained for biochemical and histopathological examinations, respectively. OSI was calculatedby measuring plasma total antioxidant status (TAS) and total oxidant status (TOS). Acute and chronic histopathological damage were evaluated bylight microscopy.Results: SWL caused a remarkable increase in oxidative stress. Strikingly, TOS levels were significantly lower (p=0.027) and TAS levels weresignificantly higher (p=0.006) in rats with SWL + NAC (group 3). As a result, OSI was lower (p=0.013). This effect was particularly significant in theshort-term subgroup. It was also concluded that tubular damage and interstitial inflammation were higher in the SWL group (p=0.022). These acutehistological alterations were slighter in rats with NAC.Conclusion: The current study demonstrated that SWL can cause severe oxidative stress and acute renal damage by increasing free oxygen radicalproduction. NAC was effective in decreasing SWL-induced oxidative stress and preventing certain histological alterations to some extent.
Amaç: Bu çalışmanın amacı deneysel bir modelde renal ekstrakorporeal şok dalga litotripsisinin (ESWL) plazma Oksidatif Stres indeksi (OSİ) üzerindeki etkilerini değerlendirmek, histopatolojik değişiklikleri gözlemlemek ve N-asetilsisteinin (NAC) koruyucu rolünü araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Toplam 24 rat rastgele 3 gruba; kontrol (grup 1), SWL + salin (grup 2) ve SWL + NAC (grup 3) olarak ayrıldı. Çalışma grupları ayrıca kısa ve uzun süreli olarak iki alt gruba ayrıldı. Grup 2 ve 3’te 2000 şok dalga ESWL uygulandı. Grup 2’de intraperitoneal salin ve grup 3’e intraperitoneal NAC verildi. Grup 1’e tedavi uygulanmadı. Biyokimyasal ve histopatolojik incelemeler için sırasıyla kan örnekleri ve nefrektomi örnekleri alındı. OSİ, plazma toplam antioksidan seviyesi (TAS) ve toplam oksidan seviyesi (TOS) ölçülerek hesaplandı. Akut ve kronik histopatolojik hasar ışık mikroskobu ile değerlendirildi. Bulgular: ESWL, oksidatif streste belirgin bir artışa neden oldu. Grup 3’teki ratlarda TOS düzeyleri anlamlı olarak düşük (p=0,027), TAS seviyeleri anlamlı derecede yüksek saptandı (p=0,006). Sonuç olarak, OSİ daha düşük saptandı (p=0,013). Bu etki kısa süreli alt grupta daha anlamlıydı. Ayrıca SWL grubunda tübüler hasar ve interstisyel enflamasyonun daha yüksek olduğu sonucuna varıldı (p=0,022). Bu akut histolojik değişiklikler NAC verilen ratlarda daha az saptandı. Sonuç: Mevcut çalışma, ESWL’nin serbest oksijen radikal üretimini artırarak şiddetli oksidatif stres ve akut böbrek hasarına neden olabileceğini göstermiştir. NAC, ESWL’nin neden olduğu oksidatif stresi azaltmada ve bazı histolojik değişikliklerin oluşumunu engellemede etkili olduğu görülmüştür.
Amaç: Bu çalışmanın amacı deneysel bir modelde renal ekstrakorporeal şok dalga litotripsisinin (ESWL) plazma Oksidatif Stres indeksi (OSİ) üzerindeki etkilerini değerlendirmek, histopatolojik değişiklikleri gözlemlemek ve N-asetilsisteinin (NAC) koruyucu rolünü araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Toplam 24 rat rastgele 3 gruba; kontrol (grup 1), SWL + salin (grup 2) ve SWL + NAC (grup 3) olarak ayrıldı. Çalışma grupları ayrıca kısa ve uzun süreli olarak iki alt gruba ayrıldı. Grup 2 ve 3’te 2000 şok dalga ESWL uygulandı. Grup 2’de intraperitoneal salin ve grup 3’e intraperitoneal NAC verildi. Grup 1’e tedavi uygulanmadı. Biyokimyasal ve histopatolojik incelemeler için sırasıyla kan örnekleri ve nefrektomi örnekleri alındı. OSİ, plazma toplam antioksidan seviyesi (TAS) ve toplam oksidan seviyesi (TOS) ölçülerek hesaplandı. Akut ve kronik histopatolojik hasar ışık mikroskobu ile değerlendirildi. Bulgular: ESWL, oksidatif streste belirgin bir artışa neden oldu. Grup 3’teki ratlarda TOS düzeyleri anlamlı olarak düşük (p=0,027), TAS seviyeleri anlamlı derecede yüksek saptandı (p=0,006). Sonuç olarak, OSİ daha düşük saptandı (p=0,013). Bu etki kısa süreli alt grupta daha anlamlıydı. Ayrıca SWL grubunda tübüler hasar ve interstisyel enflamasyonun daha yüksek olduğu sonucuna varıldı (p=0,022). Bu akut histolojik değişiklikler NAC verilen ratlarda daha az saptandı. Sonuç: Mevcut çalışma, ESWL’nin serbest oksijen radikal üretimini artırarak şiddetli oksidatif stres ve akut böbrek hasarına neden olabileceğini göstermiştir. NAC, ESWL’nin neden olduğu oksidatif stresi azaltmada ve bazı histolojik değişikliklerin oluşumunu engellemede etkili olduğu görülmüştür.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
[No Keywords]
Kaynak
Journal of Urological Surgery
WoS Q Değeri
N/A
Scopus Q Değeri
Cilt
7
Sayı
1
