Bazı nohut çeşit ve hatlarının verim ve verim unsurları bakımından değerlendirilmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorŞahin, Hüseyin Güngör
dc.contributor.authorDumlupınar, Ziya
dc.date.accessioned2020-04-30T14:40:06Z
dc.date.available2020-04-30T14:40:06Z
dc.date.issued2018
dc.departmentDÜ, Ziraat Fakültesi, Tarla Bitkileri Bölümüen_US
dc.description.abstractBu araştırma 2015-2016 yetiştirme sezonunda, Kırklareli-Lüleburgaz koşullarında, 36 adet hat ve 24 adet standart çeşit kullanılarak, Augmented deneme desenine göre yürütülmüştür. İncelenen bütün özellikler yönünden genotipler arasındaki farklılıklar önemli bulunmuştur. Ortalama tane verimi standart çeşitlerde 107.8 kg da-1, hatlarda 150.3 kg da-1 olmuştur. Standart çeşitler arasında en yüksek tane verimi 160 kg da-1 ile Azkan çeşidinden, en düşük tane verimi 56.4 kg da-1 ile Akçin 91 çeşidinden elde edilmiştir. SMN 13 hattı en yüksek (254.2 kg da-1) tane verimine sahip olmuş, en fazla tane verimi sağlayan standart Azkan çeşidinden %58 daha fazla tane verimi sağlamış ve yöre koşulları için ümitvar bulunmuştur. Yüz tane ağırlığı yönünden SMN 02 (45.3 g), bitkide tane sayısı yönünden SMN 13 (45.3 adet bitki-1), bitkide bakla sayısı yönünden SMN17 (47.3 adet bitki-1) ve bitkide toplam dal sayısı yönünden SMN 82 (15.7 adet bitki-1) hatları öne çıkmıştır. Biplot analizine göre, PC1 ve PC2 (sırasıyla, %34.9 ve 22.0) toplam varyasyonun %56.9’sını oluşturmuştur. İlk bakla yüksekliği, bitki boyu, bitkide toplam dal sayısı, yüz tohum ağırlığı, bitkide tane sayısı, bitkide bakla sayısı ve tane verimi gibi özellikler olumlu karakterler olurken, çiçeklenme gün sayısı ve fizyolojik olgunlaşma süresi gibi özellikler olumsuz yönde karakterler olmuşlardır. Çağatay, Er-99, Azkan, Eser-87, Aziziye-94, Akça, SMN60 ve Aksu çeşitleri en stabil genotipler olurken, Aydın-92, Cevdetbey 98 ve Diyar-95 bitki boyu, ilk bakla yüksekliği ve toplam dal sayısı bakımından yüksek değerler almışlardır. Tane verimi, bitkide bakla sayısı ve bitkide tane sayısı bakımından ise SMN13 ve SMN17 genotipleri öne çıkmıştır.en_US
dc.description.abstractThis study was carried out under Kırklareli-Lüleburgaz conditions in 2015-2016 cropping season using 36 chickpea lines and 24 commercial cultivars and was arranged in an augmented experiment design. The genotypes were found variable for all investigated traits. The average seed yield was 107.8 kg da-1 in commercial cultivars while 150.3 kg da-1 in lines. The highest seed yield among cultivars was obtained from cv. Azkan with 160 kg da-1 while Akçin-91 was the lowest with 56.4 kg da-1. The line SMN 13 had the highest seed yield (254.2 kg da-1) and was 58% higher than cv. Azkan and was found hopeful for the region. The highest 100 seed weight was obtained from SMN 02 (45.3 g), the highest seed number was obtained from SMN 13 (45.3 seeds per plant), the highest pod number was obtained from SMN 17 (47.3 pods per plant) and the highest total branch number was obtained from SMN 82 (15.7 numbers per plant). According to the biplot analysis PC1 and PC1 (34.9 and 22.0%, respectively) were explained the 56.9% of the total variation. First pod height, plant height, branch number, 100 seed weight, seed number, pod number and seed yield were positive traits while flowering time and physiological maturity was the negative traits. Çağatay, Er-99, Azkan, Eser-87, Aziziye-94, Akça, SMN 60 and Aksu were the most stable genotypes while, Aydın-92, Cevdetbey 98 and Diyar-95 has higher values for plant height, first pod height and total branch number. The genotypes SMN 13 and SMN 17 had higher seed yield (kg da-1), pod number and seed number per plant.en_US
dc.identifier.endpage200en_US
dc.identifier.issn1300-3496
dc.identifier.issn2149-2182
dc.identifier.issue2en_US
dc.identifier.startpage194en_US
dc.identifier.urihttps://app.trdizin.gov.tr/makale/TWprNE1UVXpNdz09
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12684/1739
dc.identifier.volume35en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofDerimen_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectZiraat Mühendisliğien_US
dc.titleBazı nohut çeşit ve hatlarının verim ve verim unsurları bakımından değerlendirilmesien_US
dc.title.alternativeEvaluation of some chickpea lines and cultivars for yield and yield componentsen_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
1739.pdf
Boyut:
508.81 KB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
Açıklama:
Tam Metin / Full Text
İndir

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu
Makale Koleksiyonu