Kırsal yerleşimlerdeki geleneksel konutların farklı etnik gruplar bağlamında incelenmesi: Düzce örneği
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Düzce Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Düzce ilinde kırsal yerleşimlerdeki geleneksel konut mimarisi çalışmalarının sınırlı olduğu görülmektedir. Günümüzde değişen yaşam koşulları, ekonomik ve teknolojik sebeplerden geleneksel yöntemlerle yapılan yapılar azalmakta ve var olan yapılarda terk edilerek kırsal mimari hızla yok olmaktadır. Düzce ili bir çok farklı etnik grubun bir arada yaşadığı bir ildir. Bu farklılar nedeniyle kırsal yerleşim yerlerinde, farklı konut örnekleri karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışma bağlamında belirlenen etnik grupların geleneksel konut mimarisindeki farklılıklar analiz edilmiştir. Böylelikle, bu çalışma ile kırsal mimari ile ilgili ileride yapılacak olan araştırmalara örnek olması ve gelecek nesillere kaybolmakta olan geleneksel konut mimarisi hakkında kaynak bırakmak amaçlanmıştır.Çalışmanın birinci bölümünde, tezin amacı, kapsamı ve sınırlılıkları, yöntemi ve konu ile ilgili kaynak araştırmalarından bahsedilmiştir. İkinci bölümde; Düzce ili hakkında tarihi, demografik yapısı, coğrafi yapısı ve geleneksel konut mimarisi bakımdan incelenmiştir. Üçüncü bölümde, seçilen dört farklı etnik grup olan Manav, Laz, Abhaza, Hemşin kültürlerinin baskın olduğu köyler hakkında genel bilgiler verilmiştir. Tez kapsamında belirlenen arazi çalışmaları ve fotoğraflandırmalar yapılmıştır. Dört farklı köy için beş adet geleneksel konut seçilerek envanter yöntemiyle kategori ve analiz edilmiştir. Dördüncü bölümde, farklı etnik gruplar hakkında elde edilen bilgiler tablolar halinde analiz edilmiş ve geleneksel konutların karşılaştırılmalı olarak incelenmiştir. Beşinci bölümde, Düzce ilinin sahip olduğu kültürel çeşitlilik ve mimari değerleri korunarak gelecek nesillere aktarılmasını sağlamak için geleneksel konut mimarisinin korunmasına yönelik değerlendirme ve önerilerde bulunulmuştur.
It is seen that traditional residential architecture studies in rural settlements in Düzce province are limited. Today, due to changing living conditions, economic and technological reasons, buildings built with traditional methods are decreasing and existing buildings are being abandoned and rural architecture is rapidly disappearing. Düzce province is a province where many different ethnic groups live together. Due to these differences, we encounter different housing examples in rural settlements. In the context of this study, differences in the traditional residential architecture of the identified ethnic groups were analyzed. Thus, the aim of this study is to set an example for future research on rural architecture and to leave resources about traditional residential architecture that is disappearing to future generations. In the first part of the study, the purpose, scope and limitations of the thesis, method and source research on the subject are mentioned. In the second part; Düzce province was examined in terms of its history, demographic structure, geographical structure and traditional residential architecture. In the third section, general information is given about the villages where the cultures of four different ethnic groups, namely Manav, Laz, Abkhaz and Hemşin, are dominant. Field studies and photographs determined within the scope of the thesis were carried out. Five traditional houses were selected for four different villages and categorized and analyzed using the inventory method. In the fourth chapter, the information obtained about different ethnic groups was analyzed in tables and traditional houses were examined comparatively. In the fifth chapter, evaluations and suggestions were made for the preservation of traditional residential architecture in order to ensure that the cultural diversity and architectural values of Düzce province are preserved and transferred to future generations.
It is seen that traditional residential architecture studies in rural settlements in Düzce province are limited. Today, due to changing living conditions, economic and technological reasons, buildings built with traditional methods are decreasing and existing buildings are being abandoned and rural architecture is rapidly disappearing. Düzce province is a province where many different ethnic groups live together. Due to these differences, we encounter different housing examples in rural settlements. In the context of this study, differences in the traditional residential architecture of the identified ethnic groups were analyzed. Thus, the aim of this study is to set an example for future research on rural architecture and to leave resources about traditional residential architecture that is disappearing to future generations. In the first part of the study, the purpose, scope and limitations of the thesis, method and source research on the subject are mentioned. In the second part; Düzce province was examined in terms of its history, demographic structure, geographical structure and traditional residential architecture. In the third section, general information is given about the villages where the cultures of four different ethnic groups, namely Manav, Laz, Abkhaz and Hemşin, are dominant. Field studies and photographs determined within the scope of the thesis were carried out. Five traditional houses were selected for four different villages and categorized and analyzed using the inventory method. In the fourth chapter, the information obtained about different ethnic groups was analyzed in tables and traditional houses were examined comparatively. In the fifth chapter, evaluations and suggestions were made for the preservation of traditional residential architecture in order to ensure that the cultural diversity and architectural values of Düzce province are preserved and transferred to future generations.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Mimarlık, Architecture
