Batı Karadeniz kayın-kestane karışık ormanlarında yaprak ölü örtüsü ayrışmasının uzun vadeli dinamiği
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Düzce Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı Batı Karadeniz Düzce-Akçakoca bölgesi doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) ve Anadolu kestanesi (Castanea sativa Mill.) karışık ormanlarındaki yaprak ölü-örtüsünün ayrışmasının uzun vadeli (4 yıl) değişiminin belirlenmesidir. İklimsel olarak Batı Karadeniz kıyı kesimini temsil eden sahada farklı yükselti ve bakıdaki kayın ve kestane ormanlarında yaprak ölü-örtüsü ayrışmasına ilişkin veriler toplanarak, bu parametrelerin açıklanmasında etkili olan değişkenler belirlenmiştir. Örnekleme alanları doğu ve batı olmak üzere iki farklı bakıda 420-1050 m yükseltiler arasında 4 farklı yükselti (Y1: 450-600 m, Y2: 600-750 m, Y3: 750-900 m, Y4: 900-1050 m) basamağında seçilmiştir. Bu sahalarda toprak pH'ı 4,5-6,5 arasında değişmekte olup, ağırlıklı olarak balçık ve killi balçık özellikleri göstermekte ve USDA toprak sınıflandırma sistemine göre Inceptisol topraklar arasında yer almaktadır. Ormanlarda tepe tacı kapalılığı % 75 ve üzerindedir. Her yükselti basamağındaki 3 örnekleme noktası seçilmiştir. Her bir meşcerede 20x20=400 m2'lik bir alanda ölü-örtü ayrışma oranının belirlenebilmesi amacıyla mineral toprak üzerine yerleştirilen kapanlarla toplanmış ölü-örtü örneklerini içeren keseler toplanarak laboratuvara getirilip kütle kaybı hesaplanmıştır. Buna göre 4. yıl sonunda kestane sahalarında toplam kütlenin % 30'unun, kayın sahalarında ise % 40'ının geriye kaldığı bulunmuştur. Aynı periyotta bakılar arasında sadece kayın sahalarında doğu ve batı bakı arasında farklılık görülürken, kestane sahalarında doğu ve batı bakı arasında belirgin bir farlılık görülmemiştir. Kayında dördüncü yıl sonundaki yüzde kalan kütle miktarları yükselti basamakları arasında istatistiki olarak anlamlı bir farklılık gösterirken, kestanede böyle bir durum tespit edilememiştir. Dördüncü yıl sonu karbon ve azot oranları türler arası farklılıklar göstermemiştir. Bütün bu veriler ayrışmanın türler arasında farklılık gösterdiği gibi, farklı yükselti ve bakılarda aynı tür içerisinde de farklılıklar oluşabileceğini göstermektedir. Dolayısıyla ayrışmanın hem organik materyalin kimyasal özelliklerine bağlı olarak hem de çevresel koşullara bağlı olarak değişkenlikler gösterebileceği ortaya çıkmaktadır. Bu durum benzer ekosistemlerin yönetim süreçlerinde alınacak olan uzun vadeli kararlarda etkili bir karar destek mekanizması olarak kullanılabilir.
The aim of this study is to determine the long-term (4-year) change of the decomposition of leaf litter in beech (Fagus orientalis Lipsky) and chestnut (Castanea sativa Mill.) forests of Düzce-Akçakoca region of Western Black Sea Region. Data about leaf litter decomposition from different elevations and aspects in beech and chestnut forests where represents the coastal part of the Black Sea, were collected in order to define the parameters explain these variations. The sampling areas were chosen in 4 different elevations between 420-1050 m (Y1: 450-600 m, Y2: 600-750 m, Y3: 750-900 m, Y4: 900-1050 m) within two aspects, east and west. The soil pH varies among 4,5-6,5 and shows predominantly loam and clay loam properties and is among the Inceptisol soils according to the USDA soil classification system. The crown closure in the forests is % 75 and above. Three sampling plots at each elevation stage were selected. In order to determine the leaf-litter decomposition rate, litterbags containing leaf-litter samples collected with litter-traps placed on mineral soil were collected in an area of 20x20=400 m2 and carried to laboratory to calculate mass loss. According to this, % 30 and % 40 of the total mass of chestnut and beech leaves were found to be left behind at the end of 4th year, respectively. In the same period, there was a difference between eastern and western aspects only in beech stands, while there was no for chestnut stands. While the percentage of mass remaining at the end of the fourth year for the beech leaves showed a statistically significant difference between the elevation stages, such a situation could not be detected in the chestnut leaves. At the end of the fourth year, the carbon and nitrogen ratios did not differ between species. All these data show that decomposition can vary between species and also among different aspects and elevations. Therefore, it can be seen that the decomposition can vary depending on the chemical properties of the organic material and also depending on the environmental conditions. This can be used as an effective decision support mechanism in long-term decisions to be taken in the management processes of similar ecosystems.
The aim of this study is to determine the long-term (4-year) change of the decomposition of leaf litter in beech (Fagus orientalis Lipsky) and chestnut (Castanea sativa Mill.) forests of Düzce-Akçakoca region of Western Black Sea Region. Data about leaf litter decomposition from different elevations and aspects in beech and chestnut forests where represents the coastal part of the Black Sea, were collected in order to define the parameters explain these variations. The sampling areas were chosen in 4 different elevations between 420-1050 m (Y1: 450-600 m, Y2: 600-750 m, Y3: 750-900 m, Y4: 900-1050 m) within two aspects, east and west. The soil pH varies among 4,5-6,5 and shows predominantly loam and clay loam properties and is among the Inceptisol soils according to the USDA soil classification system. The crown closure in the forests is % 75 and above. Three sampling plots at each elevation stage were selected. In order to determine the leaf-litter decomposition rate, litterbags containing leaf-litter samples collected with litter-traps placed on mineral soil were collected in an area of 20x20=400 m2 and carried to laboratory to calculate mass loss. According to this, % 30 and % 40 of the total mass of chestnut and beech leaves were found to be left behind at the end of 4th year, respectively. In the same period, there was a difference between eastern and western aspects only in beech stands, while there was no for chestnut stands. While the percentage of mass remaining at the end of the fourth year for the beech leaves showed a statistically significant difference between the elevation stages, such a situation could not be detected in the chestnut leaves. At the end of the fourth year, the carbon and nitrogen ratios did not differ between species. All these data show that decomposition can vary between species and also among different aspects and elevations. Therefore, it can be seen that the decomposition can vary depending on the chemical properties of the organic material and also depending on the environmental conditions. This can be used as an effective decision support mechanism in long-term decisions to be taken in the management processes of similar ecosystems.
Açıklama
YÖK Tez No: 562657
Anahtar Kelimeler
Ormancılık ve Orman Mühendisliği, Forestry and Forest Engineering
