Oxidant-Antioxidant Balance Changes in Adipose Tissues of High Fat Diet-Induced Obese Rats: Depot-Specific Manner and Ineffectiveness of N-Acetylcysteine
Küçük Resim Yok
Tarih
2019
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Kocaeli Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Objective: The aims of study were to investigate effects of both N-acetylcysteine (NAC, an antioxidant) and high fat diet (HFD) to oxidative stress in differently located adipose tissues and the liver. Methods: Our study is created from control, HFD and NAC groups (n=6). Control group was fed with only standard diet. HFD group was fed with only HFD. NAC group was fed with HFD, and additionally that group received NAC (2 g/L). All groups were fed with designated diets for 85 days. Antioxidant enzyme activities, glutathione, and malondialdehyde were measured in epididymal, perirenal, subcutaneous adipose tissues, and liver.Results: In the HFD group, malondialdehyde (MDA) levels increased in perirenal adipose tissue and liver. In addition, superoxide dismutase (SOD) and catalase activities in the HFD group were lower both epididymal and perirenal adipose tissue, whereas glutathione peroxidase activities were lower in subcutaneous and epididymal adipose tissue. Glutathione was lower in liver tissue alone. In subcutan adipose tissue, the glutathione and SOD activities increased due to NAC administration. Conclusion: The present findings showed that oxidative stress and antioxidant enzyme profiles were variable in localized adipose tissue in different regions. Thought antioxidant enzyme activities in some tissues increased due to NAC application, these increases were insignificant in terms of oxidant-antioxidant balance.
Amaç: Çalışmanın amacı karaciğer ve farklı yerleşimli yağ dokularındaki oksidatif strese N-asetilsisteinin (NAC, antioksidan) ve yüksek yağlı diyetin (HFD) etkilerini araştırmaktır. Yöntem: Çalışmamız kontrol, HFD ve NAC gruplarından oluşmaktadır (n=6). Kontrol grubu standart diyetle, HFD grubu yüksek yağ içeren diyetle, NAC grubu ise yüksek yağlı yem ve içme suyuna katılan antioksidan molekül olan NAC ile beslendi (2 g/L). Tüm gruplar 85 gün boyunca ad libitum olarak beslendi. Beslenme periodunun sonunda karaciğer, subkutan, epididimal ve perirenal yağ dokularında antioksidan enzimler (süperoksit dismutaz, katalaz, glutatyon peroksidaz), glutatyon ve malondialdehit seviyeleri ölçüldü. Bulgular: HFD grubunda malondialdehit (MDA) seviyesi karaciğer ve perirenal yağ dokusunda yüksekti. Ayrıca HFD grubunda süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz aktivitesi hem epididimal hemde perirenal yağ dokusunda, glutatyon peroksidaz aktivitesi epididimal ve subkutan yağ dokusunda düşüktü. Glutatyon ise sadece karaciğer dokusunda düşük tesbit edildi. NAC uygulaması subkutan yağ dokusunda SOD ve glutatyonu yükseltti. Sonuç: Mevcut bulgular oksidatif stres ve antioksidan enzim profillerinin farklı bölgelerde yerleşmiş adipoz dokusunda değişken olduğunu, NAC uygulamasının bazı dokularda antioksidan enzim aktivitelerini artırmasına rağmen oksidan-antioksidan denge açısından önemli bir etkisinin olmadığını göstermektedir.
Amaç: Çalışmanın amacı karaciğer ve farklı yerleşimli yağ dokularındaki oksidatif strese N-asetilsisteinin (NAC, antioksidan) ve yüksek yağlı diyetin (HFD) etkilerini araştırmaktır. Yöntem: Çalışmamız kontrol, HFD ve NAC gruplarından oluşmaktadır (n=6). Kontrol grubu standart diyetle, HFD grubu yüksek yağ içeren diyetle, NAC grubu ise yüksek yağlı yem ve içme suyuna katılan antioksidan molekül olan NAC ile beslendi (2 g/L). Tüm gruplar 85 gün boyunca ad libitum olarak beslendi. Beslenme periodunun sonunda karaciğer, subkutan, epididimal ve perirenal yağ dokularında antioksidan enzimler (süperoksit dismutaz, katalaz, glutatyon peroksidaz), glutatyon ve malondialdehit seviyeleri ölçüldü. Bulgular: HFD grubunda malondialdehit (MDA) seviyesi karaciğer ve perirenal yağ dokusunda yüksekti. Ayrıca HFD grubunda süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz aktivitesi hem epididimal hemde perirenal yağ dokusunda, glutatyon peroksidaz aktivitesi epididimal ve subkutan yağ dokusunda düşüktü. Glutatyon ise sadece karaciğer dokusunda düşük tesbit edildi. NAC uygulaması subkutan yağ dokusunda SOD ve glutatyonu yükseltti. Sonuç: Mevcut bulgular oksidatif stres ve antioksidan enzim profillerinin farklı bölgelerde yerleşmiş adipoz dokusunda değişken olduğunu, NAC uygulamasının bazı dokularda antioksidan enzim aktivitelerini artırmasına rağmen oksidan-antioksidan denge açısından önemli bir etkisinin olmadığını göstermektedir.
Açıklama
111S252
Anahtar Kelimeler
Adipose tissue|N-acetylcysteine|glutathione peroxidase|high fat diet|malondialdehyde|oxidative stress|Adipoz doku|N-asetilsistein|glutatyon peroksidaz|yüksek yağlı diyet|malondialdehit|oksidatif stres
Kaynak
Kocaeli Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
5
Sayı
2
