Acil servise başvurusunda geçici iskemik atak düşünülen hastaların rosıer, ABCD2 skorları ile Whiteley Indeksi ve Bradford Bedensel Belirti Envanteri sonuçlarının değerlendirilmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorBoğan, Mustafa
dc.contributor.authorKara, Ali Can
dc.date.accessioned2025-10-11T20:35:08Z
dc.date.available2025-10-11T20:35:08Z
dc.date.issued2025
dc.departmentDÜ, Tıp Fakültesi, Acil Tıp Ana Bilim Dalıen_US
dc.description.abstractAmaç: Bu çalışmada inme ve Geçici İskemik Atakta görülebilen semptomlarla acil servise başvuran hastalarda tanısal değerlendirmeye ilaveten hastalara uygulanan skorlamalar ve hastaların klinik sonlanımlarla olan ilişkileri incelenmiştir. Elde edilen verilerin Geçici İskemi Atak ve inme hastalarıyla inme taklitçilerinin ayırıcı tanısında kullanılması hedeflenmiştir. Metod: Prospektif olarak planlanan bu çalışma Düzce Üniversitesi Acil Tıp Anabilim Dalı'na 01/03/2024 ile 01/02/2025 arasında başvuran hastalarda son 24 saat içinde geçirilmiş senkop, konvülziyon, fokal nörolojik semptom tarifleyen hastalarda tanısal değerlendirmeye ilaveten ABCD2, ROSIER, WI-7, BBBE-44 skorlamaları hesaplanmış ve hastaların klinik sonlanımları arasındaki ilişkiler istatistiksel olarak incelenmiştir. Verilerin analizinde SPSS 25 kullanıldı. 24 saat içinde kafa travması geçiren, kanser ve epilepsi tanısı olan, ileri derece afazisi olan hastalar çalışmaya dahil edilmemiştir. Bulgular: İnme şüphesiyle takip edilen 115 hastanın %28.7'si (n=33) nörovasküler hastalık tanısı alırken %71,3'ü (n=82) inme taklitçisi olarak değerlendirilmiştir. Başvurular içinde en sık görülen semptom baş dönmesidir(%33,9). Nörovasküler hastalık tanısı alan hastaların içinde baş dönmesi semptomu olanların oranı (%15.2) tanı almayan hastaların içindeki baş dönmesi semptomu olanların oranından (%41.5) anlamlı şekilde düşüktü(p=0.007). Nörovasküler hastalık tanısı alanlar ve inme taklitçileri karşılaştırıldığında; afazi (p<0.001), üst kstremitede parestezisi (p=0.009), alt ekstremitede pleji (p=0.001) bulguları ve ABCD2 skoru (p<0.001), ROSIER skoru (p<0.001) anlamlı olarak yüksek bulundu. Nörovasküler hastalık tanısı alan hastaların içinde WI7 skoru orta-yüksek olanların oranı %30.3, tanı almayan hastaların içindeki WI7 skoru orta-yüksek olanların oranı ise %34.1 şeklinde daha düşük olsa da aralarında anlamlı bir fark yoktu (p=0.692). Hasta semptomlarının ve skorlama sistemlerinin inme tanısı açısından lojistik regresyon analizi yapıldığında modelin; duyarlılığı (sensitivite) %66.7, özgüllüğü (spesifisite) ise %95.1 olarak hesaplandı ve %87 doğruluğa sahip olduğu görüldü. Sonuç: Duyarlılığın %66.7 olması, modelin nörovasküler hastalık tanısı konan hastaların üçte ikisini doğru şekilde belirleyebildiğini gösterirken, %95.1 özgüllük, modelin nörovasküler hastalığı olmayan bireyleri büyük oranda doğru şekilde dışladığını göstermektedir. %87 doğruluk oranı, modelin genel olarak başarılı bir performans sergilediğini desteklemektedir. Yaptığımız regresyon analizlerindeki sonuçlarda; inmeyi taklit eden patolojileri tarayan skorlamalar ile inmeyi ön gören skorlamaların birlikte kullanımının tanısal performansta daha güvenilir sonuçlar elde edilebileceğini gördük. Modelin özellikle yüksek özgüllüğe sahip olarak yanlış pozitif tanı oranının düşük olması inme taklitçilerini ayırt etme açısından klinik kullanımda umut vadetmiştir.en_US
dc.description.abstractObjective: This study aimed to evaluate the relationship between clinical outcomes and various scoring systems applied to patients presenting to the emergency department with symptoms that can be seen in stroke and Transient Ischemic Attack (TIA), in addition to diagnostic evaluations. The goal was to use the data obtained to help differentiate between patients with TIA or stroke and those with stroke mimics. Method: This prospective study was conducted at the Emergency Medicine Department of Düzce University between 01/03/2024 and 01/02/2025. Patients who presented within the last 24 hours with syncope, convulsion, or focal neurological symptoms were evaluated diagnostically. In addition, ABCD2, ROSIER, WI-7, and BBBE-44 scores were calculated, and the relationships between these scores and clinical outcomes were statistically analyzed. SPSS 25 was used for data analysis. Patients with head trauma within the last 24 hours, a diagnosis of cancer or epilepsy, or severe aphasia were excluded from the study. Results: Of the 115 patients followed with suspected stroke, 28.7% (n=33) were diagnosed with a neurovascular disease, while 71.3% (n=82) were evaluated as stroke mimics. The most common symptom among the presentations was dizziness (33.9%). Among patients diagnosed with neurovascular disease, the proportion experiencing dizziness (15.2%) was significantly lower than in those not diagnosed with neurovascular disease (41.5%) (p=0.007). When comparing patients diagnosed with neurovascular disease to stroke mimics, the presence of aphasia (p<0.001), paresthesia in the upper extremity (p=0.009), plegia in the lower extremity (p=0.001), ABCD2 score (p<0.001), and ROSIER score (p<0.001) were found to be significantly higher. Although the proportion of patients with a moderate-to-high WI-7 score was lower in the diagnosed group (30.3%) compared to the undiagnosed group (34.1%), this difference was not statistically significant (p=0.692). Logistic regression analysis of patient symptoms and scoring systems in terms of stroke diagnosis showed that the model had a sensitivity of 66.7%, specificity of 95.1%, and an overall accuracy of 87%. Conclusion: A sensitivity of 66.7% indicates that the model correctly identifies about two-thirds of patients diagnosed with neurovascular disease, while a specificity of 95.1% shows that it correctly excludes the vast majority of those without neurovascular disease. The 87% accuracy supports that the model demonstrates overall strong performance. Our regression analysis results suggest that combining scoring systems that screen for stroke mimics with those that predict stroke may provide more reliable diagnostic performance. The model's particularly high specificity and low false-positive rate show promise for distinguishing stroke mimics in clinical practice.en_US
dc.identifier.endpage73en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=Xau5rw3KuCgEuy-FuJQtsCxjGLhClW_YLNpiPKQusKYQ0QoHB0HrsRr8kcd_7KmG
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12684/20576
dc.identifier.yoktezid957373en_US
dc.institutionauthorKara, Ali Can
dc.language.isotren_US
dc.publisherDüzce Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmzKA_TEZ_20250911
dc.subjectAcil Tıpen_US
dc.subjectEmergency Medicineen_US
dc.subjectinmeen_US
dc.subjectABCD2en_US
dc.subjectROSIERen_US
dc.subjectBradforden_US
dc.subjectsağlık anksiyetesien_US
dc.subjectwhiteley indeksien_US
dc.subjectstrokeen_US
dc.subjectABCD2en_US
dc.subjectROSIERen_US
dc.subjectBradforden_US
dc.subjecthealth anxietyen_US
dc.subjectWhiteley indexen_US
dc.titleAcil servise başvurusunda geçici iskemik atak düşünülen hastaların rosıer, ABCD2 skorları ile Whiteley Indeksi ve Bradford Bedensel Belirti Envanteri sonuçlarının değerlendirilmesien_US
dc.title.alternativeEvaluation of rosier and ABCD2 scores, Whiteley Index, and Bradford Somatic Symptom Inventory results in patients presenting to the emergency department with suspected transient ischemic attacken_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Tez Koleksiyonu