Düzce ve Sakarya İllerinde 4342 Sayılı Mera Kanunu Uygulamalarının ve Hayvancılık Sorunlarının Değerlendirilmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorÖzcan, Mehmet
dc.contributor.authorGedik, Tarık
dc.contributor.authorAkın, Özcan
dc.contributor.authorSezer, Ümit
dc.date.accessioned2024-12-28T20:21:26Z
dc.date.available2024-12-28T20:21:26Z
dc.date.issued2023
dc.description.abstractMera alanları genellikle doğal yollarla oluşmuş çok yıllık otsu bitki türlerinden oluşan alanlardır. Bu alanların en ekonomik ve uygun kullanımı ancak otlatılarak olabilmektedir. Mera alanlarında yapılacak aşırı ve plansız otlatmalar gerek bitki örtüsü gerekse toprak yapısında bozulmalara neden olabilmektedir. Ülkemiz mera alanları geçmişten günümüze düzensiz otlatma, madencilik ve tarım alanlarına dönüştürülme gibi faaliyetler sonucunda alansal olarak azalmıştır. Bu azalışta en büyük etkenlerden bir tanesi de 1998 yılına kadar mera alanlarının hukuksal bir statülerinin olmamasıdır. Bu bağlamda 1998 yılında çıkarılan mera kanunu bu eksikliği gidermiştir. Ancak ülkemizde mera kanunun getirileri konusunda bilinçlendirme ve uygulanmasında aksaklıklar yaşanmaktadır. Düzce ve Sakarya illerinde gerçekleştirilen bu çalışmada mera alanlarını kullananların 4342 sayılı Mera Kanunu hakkında bilgileri olup olmadığı, bu kanun kapsamında yapılan ıslah çalışmaları ve ekonomik getirileri incelenmiştir. Ayrıca hayvancılık faaliyeti ile uğraşan kişilerin bu faaliyetleri esnasında karşılaştıkları sorunların belirlenmesi de amaçlanmıştır. Yapılan anket çalışmasında katılımcılarının yaş ortalaması yüksek, eğitim düzeyleri düşük çıkmıştır. Katılımcılar %84,7 gibi büyük bir oranla 4342 sayılı Mera Kanunu hakkında bilgilerinin olmadığını belirtmişlerdir. Çalışma kapsamında ulaşılan köylülerin %71,6 sı meralarında ıslah çalışması yapıldığını belirtmiştir. Mera alanlarında en fazla uygulanan ıslah yöntemleri ise sırasıyla çalı temizleme, gübreleme ve tel çit ile ayırıp dönüşümlü otlatma olarak belirlenmiştir. Bununla birlikte katılımcılar hayvancılıkla ilgili yaşadıkları en büyük sorunların hazır yem fiyatları ile yem bitkisi yetiştiriciliği maliyetlerin yüksek olmasını ve veteriner hizmetlerinin pahalı olmasını belirtmişlerdir. Bu nedenle kentten kırsala göçü yeniden canlandırmak ve hayvancılığı geliştirmek için hayvancılık maliyetleri azaltılmalıdır. Bunu sağlamanın en iyi yolu ise ucuz ve kaliteli kaba yem kaynağı olan meraların kanun kapsamında ıslah edilerek yem verimleri ve kalitelerinin artırılmasıdır.
dc.identifier.dergiparkDergiPark: 1307786
dc.identifier.doi10.58816/duzceod.1307786
dc.identifier.endpage316
dc.identifier.issn2148-7871
dc.identifier.issn2148-7855
dc.identifier.issue1
dc.identifier.startpage304
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.58816/duzceod.1307786
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/3179942
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/pub/duzceod/issue/78350/1307786
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12684/16540
dc.identifier.volume19
dc.language.isotr
dc.publisherDüzce Üniversitesi
dc.relation.ispartofDüzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_20241228
dc.subject4342 sayılı mera kanunu
dc.subjectMera ıslahı
dc.subjectHayvancılık sorunları
dc.subjectForest Industry Engineering
dc.titleDüzce ve Sakarya İllerinde 4342 Sayılı Mera Kanunu Uygulamalarının ve Hayvancılık Sorunlarının Değerlendirilmesi
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

Düzce Üniversitesi Orman Fakültesi Ormancılık Dergisi Koleksiyonu
TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu