Sanat Eserinin Kendinden Başka Referansı Yok Mudur?

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2018

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Günümüzde sanatçıların bir üretim biçimi olarak, başkalarının yapıtlarını yeniden üretme,dönüştürme ya da kendine mal etme yoluyla kullanmaları sıklıkla karşılaşılan bir durum olmuştur.Bu makale, bu üretim biçimi örnekleriyle birlikte “sanat eserinin kendinden başka hiçbir referansıyok mudur” sorusuna odaklanmıştır. Bu bağlamda öne çıkan özgünlük meselesi ise özgünlüksavunuculuğu ya da özgünlük karşıtı bir tutumla ele alınmamıştır. Sanat eserinin oluşumsürecinde sıfır düzeyinde bir başlangıç mümkün müdür? Her eser ya da her fikir bir şekildeöncesinden referans alır ya da çağrışım yapar mı? Bu sorular ışığında makale, modernistdönemin özgünlük anlayışı, bu anlayışın Marcel Duchamp’ın Ready-made’leriyle (hazır-yapıtları)uğradığı dönüşüm ve 1980’lerde değişen özgünlük anlayışına odaklanarak ilerlemiştir. Bubağlamda temellük, postprodüksiyon, détournement kavramlarına değinilmiştir.Bu kavramları görsel örneklerle desteklemek için sanatçı eserlerine yer verilmiştir. Buörnekler arasında başkalarının fikrini çalma yani “intihal” düzeyinde görülen sanat yapıtları konudışında bırakılmıştır. Manet’nin “Olympia” adlı resmi ile Tiziano Vecellio’nun “Urbino Venüsü” adlıresmi; Duchamp’ın “Çeşme/ Fountain” çalışması ile Sherrie Levine’nin “Marcel Duchamp’tanSonra/ After Marcel Duchamp”, Sarah Lucas’ın “Dışarıdaki Eski/ The Old in Out” çalışması,Nelson Leirner’ın, “Sotheby’s” çalışması; Glenn Brown, “Reproduction” çalışması ile GovertFlinck, “Bearded Man with a Velvet Cap” çalışması; Jeff Koons’un, “String of Puppies”çalışmasıile Art Rogers, “Puppies” çalışması ve Sherrie Levine’nin, “Walker Evans’tan sonra/ After WalkerEvans” çalışması üzerinde durulmuştur. Özgünlüğün olmazsa olmaz bir konumda olmadığı vesanat eserinin üretiminde sıfır düzeyinde bir başlangıcın çok da mümkün olmadığı görülmüştür.
Reproduction, retransformation of someone’s artwork or arrogating any artwork of othersto themselves as a way of production for the artists became a common issue. This article focuseson the question with this examples, “Is not there any other reference to the artwork apart fromitself”. The issue of originality in this context, however, is not dealt with a manner of defending orobjecting to originality. Is a fresh start at ground zero is possible during creation of an artwork?Does any artwork or any opinion refer to or evoke a preceding one? This article progressed byfocusing on originality concept in modernist age, the transformation of this understandingsubsequent to ready artworks of Marcel Duchamp in line with these questions and by focusing oncontemporary samples in 1980s when originality understanding has changed. Within this conceptthe terms of appropriation, postproduction and détournement were addressed.In order to support these concepts with visual examples, some artist's works are included.Among these examples, the artworks which are seen as stealing the idea of others, plagiarismare excluded. Manet’s painting “Olympia”, Tiziano Vecellio’s painting “Urbino Venus”, Duchamp’s“Fountain”, Sherrie Levine's “After Marcel Duchamp”, “The Old in Out” by Sarah Lucas,“Sotheby’s” by Nelson Leirner, Glenn Brown’s “Reproduction”, Govert Flinck’s “Bearded Man witha Velvet Cap”, “String of Puppies” by Jeff Koons, “Puppies” by Art Rogers” and Sherrie Levine’s“After Walker Evans” are examined. It is observed that the originality is not indispensable and itis not possible to start from the zero level in the production of artwork..

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Tarih

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

6

Sayı

15

Künye