Metastatik kastrasyon dirençli prostat kanseri tanılı hastaların demografik, epidemiyolojik ve klinik özelliklerinin retrospektif incelenmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorEşbah, Onur
dc.contributor.authorAdıyaman, Aykut
dc.date.accessioned2023-04-04T16:05:25Z
dc.date.available2023-04-04T16:05:25Z
dc.date.issued2022
dc.departmentDÜ, Tıp Fakültesi, Dahili Tıp Bilimleri Bölümü, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalıen_US
dc.description.abstractAmaç: Prostat kanseri Türkiye ve dünyada artan insidansıyla beraber önemli maligniteler arasındadır. Dünya çapında erkeklerde akciğer kanserinden sonra en sık görülen ikinci malignite ve kanserden ölümlerinin beşinci önde gelen nedenidir. Prostat kanseri evreleri lokalize (organa sınırlı) hastalık, lokal ileri evre hastalık, metastatik hormona duyarlı hastalık ve metastatik hormonal tedaviye dirençli hastalık evrelerinden oluşmaktadır. Tedavinin temelini androjen deprivasyon tedavisi oluştursa da androjen deprivasyon tedavisi uygulanan hastaların büyük çoğunluğunda kastrasyona dirençli prostat kanseri (CRPC) gelişmektedir. Metastatik CRPC'de kullanılan abirateron asetat, enzalutamid, dosetaksel, kabazitaksel, sipuleucel-T ve Lu-177 günümüzde klinik kullanımda olan tedavi rejimleridir. Çalışmamızda metastatik kastrasyon dirençli hastalarda hormonoterapi, dosetaksel, abirateron asetat ve enzalutamid tedavilerinin etkinliklerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza, Ocak 2014 ile Mart 2022 tarihleri arasında Düzce Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Tıbbi Onkoloji Polikliniği'nde metastatik kastrasyon dirençli prostat kanseri tanısı alan ve tedavisi uygulanan 59 hasta dahil edildi. Düzce Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma merkezinin elektronik kayıt ve verileri taranarak hormonoterapi, dosetaksel, abirateron asetat ve enzalutamid tedavisi alan mCRPC'li hastaların demografik özellikleri, gleason değerleri, metastaz yerleri ve tedavi modalitelerinin genel sağkalım ile progresyonsuz sağkalım üzerine etkinlik profilleri retrospektif olarak değerlendirildi. Onkoloji dosyalarından; hastaların demografik özellikleri, tanı anı patolojisi, prostat spesifik antijen (PSA) değeri, gleason skoru, birinci sıra tedavi ajanları, birinci sıra dosetaksel kemoterapisinin başlanma süresi ve aldığı kür sayısı, ikinci sıra tedavi için kullanılan ajanlar, bu ajanlarla tedavi altındayken takiplerindeki PSA değerleri, radyolojik görüntülemeleri, ikinci seçim tedavi sırasında progresyon gelişen hastalarda başlanan üçüncü seçim kemoterapötik ilaçlar, üçüncü seçim kemoterapötik ajanlarla tedavi altındayken takiplerindeki PSA değerleri, radyolojik görüntülemelerine ilişkin veriler toplandı. Elde edilen verilerin istatiksel analizi IBM SPSS 26.0 (SPSS Inc, Chicago, IL, USA) paket programı yapıldı, p<0.05 istatistiksel olarak önemlilik için yeterli kabul edildi Bulgular: Hastaların %17'si <65 yaş, %83'ü ? 65 yaş ve üzeri, tanı yaşı ortalaması 72,22±7,63, tanı anı ortanca PSA değeri 100 ng/ml (24 ng/ml-149 ng/ml), tanı anı ortanca gleason değeri 8 (7-9) idi. Hastaların %91'inin gleason skoru >7 idi ve en fazla gleason 9(%38) paterni tespit edildi. Hastalarda en sık hastada kemik metastazı(%69) görüldü. Birinci sıra tedavide 16(%27) hasta LHRH, 32(%55) hasta LHRH + dosetaksel, 9(%16) hasta LHRH + abirateron asetat, 2 (%3) hasta LHRH + enzalutamid tedavisi aldı. Birinci sıra tedavide ortanca radyolojik PFS 11,2 ± 0,927 ay, ortanca PSA PFS 11,7 ± 1,414 ay idi. İkinci sıra tedavide hastaların 7(%18)'si LHRH + dosetaksel, 20 (%52)'si LHRH + abiraterone asetat, 11 (%30)'i LHRH + enzalutamid tedavisi aldı. İkinci sıra tedavide ortanca radyolojik PFS 4,6±1,01 ay idi. Üçüncü sıra tedavide hastaların 8(%71)'i LHRH + dosetaksel, 2(%18)'si LHRH + abiraterone asetat, 1(%9)'i LHRH + enzalutamid tedavisi aldı. Hastaların ortanca radyolojik PFS 3,48(2,11-6,36) ay idi. Hastaların ortanca genel sağkalım süresi 26,5 ± 2,4 ay idi. Birinci sıra tedavide OS süreleri, LHRH alanlarda 18,6 ay, LHRH + dosetaksel alanlarda 23,26 ay, LHRH + abiraterone asetat alanlarda 9,08 ay, LHRH + enzalutamid alanlarda 8,25 ay idi. Sonuç: Çalışmamızda metastatik prostat kanserinde gleason değeri ile hastalığın agresifliğinin korelasyon gösterebileceği görüldü. Tedavi modalitelerine göre OS ve PFS ler değerlendirildiğinde birinci, ikinci ve üçüncü line de tedavi modalitelerinin OS ve PSF'leri arasında istatistiksel anlamlı farklılık bulunamadı. Ancak dosetaksel tedavisinin birinci ve üçüncü basamak tedavide OS ve PSF'ye diğer tedavilere göre daha fazla katkı sağladığı, dosetaksel kür sayısı arttıkça genel sağkalım süresinin uzadığı tespit edildi. Abirateron asetat ile tedavinin daha önce dosetaksel ile tedavi almış hastalarda PFS'ye daha fazla katkı yaptığı, birinci basamak tedavide ise dosetakselden daha kısa sağkalım yararı sağladığı görüldü ancak hasta sayısı yetersizdi. Enzalutamid tedavisinin birinci ve ikinci basamakta genel sağkalım yararı en düşük idi ancak hasta sayısının düşüklüğü nedeniyle net yorum yapılamadı. Çalışmamızın tek merkezde takipli olan, tedavi yaklaşımlarının değişmediği ve laboratuvar verileri için belirli referans değerleri olan hastalardan oluşması kısmen bir avantaj olsa da hasta sayısının az olması ve tedavi grupları arasındaki sayısal farklılığın dezavantaj olabileceğini düşünüyoruz. Farklı klinik sonuçlar elde edilmesi için daha büyük çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: prostat, kanser, LHRH, dosetaksel, abirateron asetat, enzalutamiden_US
dc.description.abstractObjective: Prostate cancer is on of the important malignancies with its increasing incidence in Turkey and in the world. It is the second most common malignancy after lung cancer in men worldwide and the fifth leading cause of cancer death, due to cancer. Prostate cancer stages are of local (organ-confined) disease, locally advanced disease, metastatic hormone-sensitive disease, and metastatic castration-resistant disease. Although androgen deprivation therapy forms the basis of the treatment, castration-resistant prostate cancer (CRPC) develops in the majority of patients treated with androgen deprivation therapy. Abiraterone Acetate, enzalutamide, docetaxel, cabazitaxel, sipuleucel-T and Lu-177 used in metastatic CRPC are the treatment regimens currently in clinical use. In this study, it is aimed to retrospectively evaluate the efficacy of hormone therapy, docetaxel, abiraterone acetate and enzalutamide treatments in metastatic castration-resistant patients. Material and Methods: 59 patients who were diagnosed and treated with metastatic castration-resistant prostate cancer in Duzce University Research and Application Hospital Medical Oncology Outpatient Clinic between January 2014 and March 2022 were included in this study. In the terms of overall survıval and progression-free survivval, patient data end electronic records in Duzce University Research and Application Hospital were evaluated retrospectively to determine the efficacy of hormonal therapy, docetaxel, abiraterone acetate and enzalutamide treatment in mCRPC patients. Data was collected from oncology files; demographic characteristics of patients, pathology at the time of diagnosis, prostate specific antigen (PSA) value, gleason score, first-line treatment agents, initiation time of first-line docetaxel chemotherapy and the number of cures received, agents used for second-line treatment, PSA values while under treatment with these agents, Data on radiological imaging, third line chemotherapeutic drugs givent to patients with progression during the second choice treatment, PSA values while under treatment with third line chemotherapeutic agents, and radiological imaging data were collected. Statistical analysis of the collected data was done with IBM SPSS 26.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) package program, p<0.05 was considered sufficient for statistical significance. Results: 17% of patients <65 years, 83% ? 65 years of age, median age at diagnosis was 72,22±7,63 years, median PSA value at diagnosis was 100 ng/ml (24 ng/ml-149 ng/ml), the median Gleason value at the time of diagnosis was 8 (7 - 9). Gleason score was >7 in 91% of the patients and mostly gleason 9(38%) pattern was detected. In terms of spreading, bone metastasis with ratio of (69%) was most frequent in patients. In the first-line treatment, 16(27%) patients received LHRH, 32 (55%) patients received LHRH + docetaxel, 9 (16%) patients received LHRH + abiraterone, 2 (3%) patients received LHRH + enzalutamide. The median radiological PFS for first-line therapy was 11,2 ± 0,927 months, and the median PSA PFS was 11,7 ± 1,414 months. In the second line treatment, 7(18%) of the patients received LHRH + docetaxel, 20(52%) LHRH + abiraterone, 11(30%) LHRH + enzalutamide treatment. The median radiological PFS in second-line treatment was 4,6±1,01 months. In the third line treatment, 8(71%) of the patients received LHRH + docetaxel, 2(18%) LHRH + abiraterone, 1 (9%) LHRH + enzalutamide treatment. The median radiological PFS of the patients was 3,48(2,11-6,36) months. The median overall survival of the patients was 26,5 ± 2,4 months. In first-line therapy, OS durations were 18,6 months for LHRH patients, 23,26 months for LHRH + docetaxel, 9,08 months for LHRH + abiraterone, and 8,25 months for LHRH + enzalutamide. Conclusion: In our study, it was observed that the gleson value in metastatic prostate cancer may correlate with the aggressiveness of the disease. When OS and PFS were evaluated according to treatment modalities, no statistically significant difference was found between OS and PSF of the treatment modalities in the first, second and third lines. However, it was determined that docetaxel treatment contributed more to OS and PSF in the first and third line treatments compared to other treatments, and the overall survival time was prolonged as the number of docetaxel cures increased. It was observed that treatment with abiroterone contributed more to PSF in patients who had previously been treated with docetaxel, and provided a shorter survival benefit than docetaxel in first-line therapy, but the number of patients was insufficient. The effect of enzalutamide treatment on overall survival in primary and secondary care was the lowest, but a clear interpretation could not be made due to the low number of patients. Although it is a partial advantage that our study consists of patients who are followed up in a single center, whose treatment approaches have not changed, and who have certain reference values for laboratory data, we think that the small number of patients and the numerical difference between the treatment groups may be a disadvantage. Larger studies are needed to obtain different clinical results. Keywords: prostate, cancer, LHRH, docetaxel, abiraterone acetate, enzalutamideen_US
dc.identifier.endpage140en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=RsTBl6RWK25OBMIKtIgYYW-Cvis7FH3W1KeKnPigyOh3QNQdEyDKo5IY5M3Y-x7y
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12684/11276
dc.identifier.yoktezid756560en_US
dc.institutionauthorAdıyaman, Aykut
dc.language.isotren_US
dc.publisherDüzce Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectprostaten_US
dc.subjectkanseren_US
dc.subjectLHRHen_US
dc.subjectdosetakselen_US
dc.subjectabirateron asetaten_US
dc.subjectenzalutamiden_US
dc.subjectprostateen_US
dc.subjectcanceren_US
dc.subjectLHRHen_US
dc.subjectdocetaxelen_US
dc.subjectabiraterone acetateen_US
dc.subjectenzalutamideen_US
dc.subjectİç Hastalıklarıen_US
dc.subjectInternal diseasesen_US
dc.titleMetastatik kastrasyon dirençli prostat kanseri tanılı hastaların demografik, epidemiyolojik ve klinik özelliklerinin retrospektif incelenmesien_US
dc.title.alternativeRetrospective investigation of demographic, epidemiological and clinical characteristics of patients diagnosed with metastatic castration-resistant prostate canceren_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
756560.pdf
Boyut:
2.43 MB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
Açıklama:
Tam Metin / Full Text
İndir

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Tez Koleksiyonu