TANZİMAT DÖNEMİ ŞİİRİNDE ADALET ÜZERİNE BİR İNCELEME

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorUludağ, Mehmet Emin
dc.date.accessioned2025-03-24T19:48:43Z
dc.date.available2025-03-24T19:48:43Z
dc.date.issued2024
dc.departmentDüzce Üniversitesi
dc.description.abstractİnsanlığın varlık sahnesine çıkışı adalet üzere bir serüvendir. Bütün biçimsel yaratılışı bir ölçü üzerine bina edildiği gibi bu ölçülü yaratılışın devamı da adalet üzere kodlanır yaratıcı tarafından. Genetik kodlamanın adalet üzere olduğu insan kainatının davranışsal tarafı serbest bırakılır. Olumlu ve olumsuz değerler arasındaki tanım aralığını oluşturan bu hür olma iradesi insanlık tarihini oluşturur. İnsan olma durumunun bu her iki uç arasındaki değişim ve dönüşüm çizgilerini estetik ifade etme şekillerinden birisi sözle olmuştur. İnsanlık tarihinin hafızasını muhafaza ederek muhasebe edilmesini sağlayan bu sözlü ifadenin yara açmadan yarayı tedavi etmesine edebiyat denilmiştir. Çalışmada adalet ile edebiyat ilişkisini ontolojik olarak ortaya koymaktan ziyade Türk edebiyatının aslından uzaklaşarak bir kriz dönemine girdiği ve sırtını sadece doğuya değil aynı zamanda kendine döndüğü dönem olan garplılaşma döneminin başlangıcından örnekler vererek ortaya koymaya çalıştık.
dc.description.abstractThe emergence of humanity on the stage of existence is an adventure for justice. As all formal creation is based on a measure, the continuation of this measured creation is also coded by the Creator as justice. The behavioural side of the human universe, where genetic coding is about justice, is released. This will to be free, which constitutes the range of definition between positive and negative values, constitutes the history of humanity. One of the ways of aesthetic expression of the lines of change and transformation between these two extremes of the human condition has been through words. This verbal expression, which preserves the memory of human history and enables it to be accounted for, is called literature to treat the wound without causing a wound. In this study, rather than revealing the relationship between justice and literature ontologically, we have tried to reveal the relationship between justice and literature by giving examples from the beginning of the period of modernisation, which is the period when Turkish literature entered a period of crisis by moving away from its original and turned its back not only to the east but also to itself.
dc.identifier.doi10.51540/ijof.1494305
dc.identifier.endpage234
dc.identifier.issn2667-7318
dc.identifier.issn2667-7318
dc.identifier.issue12
dc.identifier.startpage216
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.51540/ijof.1494305
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12684/19178
dc.language.isotr
dc.publisherİbrahim Halil TUĞLUK
dc.relation.ispartofInternational Journal of Filologia
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_DergiPark_20250324
dc.subjectAdalet|Çözülme|Edebiyat|Kurtuluş|Devlet|Justice|Literature|Dissolution|Liberation|State
dc.titleTANZİMAT DÖNEMİ ŞİİRİNDE ADALET ÜZERİNE BİR İNCELEME
dc.title.alternativeLITERATURE AND JUSTICE- EXAMPLES FROM POETS OF THE TANZİMAT PERIOD
dc.typeArticle

Dosyalar

Koleksiyon

Öksüz Yayınlar Koleksiyonu