Depremzedelerin Hüzün Turizmi Bağlamında Bir Deprem Müzesini Ziyaret Etme Motivasyonlarının İncelenmesi: Düzce İli Örneği

dc.contributor.authorTop, Mustafa
dc.contributor.authorYıldırım, Yıldırım
dc.date.accessioned2025-03-24T19:49:56Z
dc.date.available2025-03-24T19:49:56Z
dc.date.issued2024
dc.departmentDüzce Üniversitesi
dc.description.abstractHüzün turizmi insanların ölüme olan ilgisinin fark edilmesi ile literatürdeki yerini almıştır. Uluslararası literatürde Dark Tourism (Karanlık Turizm) şeklinde ifade edilen bu turizm faaliyetleri yerli literatürde hüzün turizmi, keder turizmi gibi kavramlarla ifade edilmektedir. Toplu ölümlerin, idamların, savaş alanlarının ve anıtların ziyaret edilmesi şeklinde gerçekleştirilen bu turizm faaliyetlerinin önemli bir parçası da doğal afetlere dayalı yaşanan ölümlerin olduğu bölgelere gerçekleştirilen seyahatlerdir. Bu araştırmanın temel amacı Düzce ilinde yaşayan ve 17 Ağustos 1999 ile 12 Kasım 1999 depremlerini yaşayan depremzedelerin hüzün turizmine yönelik farkındalıklarını, tutumlarını, hüzün turizmine katılma motivasyonlarını ve bir deprem müzesini ziyaret etme motivasyonlarını öğrenmektir. Ayrıca hüzün turizmi faaliyetlerine katılırken ki duygu ve düşüncelerini belirlemekte bu araştırmanın amaçları arasında sayılabilir. Araştırma nitel yöntemlerden biri olan mülakat yöntemi kullanılarak tanıdıklarını kaybetmiş 12 depremzedeyle yüzyüze görüşülerek gerçekleştirilmiştir. Birinci dereceden yakınını kaybetmiş kişiler görüşme yapmak istememişlerdir. Bu sebeple tanıdığı, yakını veya arkadaşını kaybetmiş kişilerle görüşülmüştür. Araştırma sonucunda katılımcıların çoğunun hüzün turizmi kavramını ilk kez duyduklarını ancak bilmeden hüzün turizmi faaliyetlerine katıldıkları ortaya çıkmıştır. Bu bağlamda hüzün turizminin kavramsal olarak bilinirliğinin sınırlı olduğunu ancak olgusal açıdan bilinirliğinin yüksek olduğunu söylemek mümkündür. Katılımcıların Türkiye’deki hüzün turizmi bölgelerini bildikleri ve Anıtkabir ile Çanakkale’yi tüm katılımcıların ziyaret ettiği, katılımcıların yarısının ise Ulucanlar Cezaevi Müzesini ziyaret ettikleri görülmüştür. Ayrıca katılımcıların çoğu bir deprem bölgesini veya deprem müzesini ziyaret etmek istediklerini belirtmiştir. Bu ziyaretleri motive eden faktörlerin ise ‘ölenleri anmak’, ‘acıları paylaşmak’, ve ‘yaşanan olaylardan ders çıkarmak’ olduğu ortaya çıkmıştır. Katılımcıların hüzün turizmi esnasında korku, üzüntü ve çaresizlik duygularını hissettikleri belirlenmiştir.
dc.identifier.doi10.7460/turar.1421602
dc.identifier.issn2147-0618
dc.identifier.issn2147-0618
dc.identifier.issue1
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.7460/turar.1421602
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12684/19394
dc.identifier.volume13
dc.language.isotr
dc.publisherToleyis Sendikası
dc.relation.ispartofTurar Turizm ve Araştırma Dergisi
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.snmzKA_DergiPark_20250324
dc.subjectTurizm|Hüzün Turizmi|Deprem|Deprem Müzesi|Düzce
dc.titleDepremzedelerin Hüzün Turizmi Bağlamında Bir Deprem Müzesini Ziyaret Etme Motivasyonlarının İncelenmesi: Düzce İli Örneği
dc.typeArticle

Dosyalar