Etkili iletişim becerileri eğitiminin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin sosyal duygusal öğrenme becerileri üzerine etkisi
Küçük Resim Yok
Tarih
2025
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Düzce Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Günümüzde çağdaş eğitim anlayışı, bireyin çok yönlü gelişimini merkeze almaktadır. Öğrencilerin yalnızca akademik başarıları ile değil, aynı zamanda sosyal ve duygusal açıdan da desteklenmeleri gerektiği vurgulanmaktadır. Bu bağlamda, bireyin çevresi ile sağlıklı ilişkiler kurabilmesi, duygu ve düşüncelerini ifade edebilmesi, sosyal ortamında iş birliğinde bulunabilmesi önemli beceriler arasında yer almaktadır. Tüm bu yeterliklerin temelinde ise iletişim becerileri bulunmaktadır. Öğrencilerin sosyal duygusal öğrenme becerilerinin geliştirilmesinde iletişim becerilerinin önemli bir nokta olduğu bilinmektedir. Bu kapsamda araştırmanın amacı hazırlanan iletişim becerileri eğitiminin sosyal duygusal öğrenme becerilerine etkisini incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu Batı Karadeniz Bölgesi'nde bulunan bir ortaokulun 7. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmada ön test-son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Deney grubuna 8 oturum iletişim becerileri eğitimi uygulanmış, kontrol grubuna herhangi bir müdahalede bulunulmamıştır. Veri toplama aracı olarak "Sosyal Duygusal Öğrenme Becerileri Ölçeği" ile araştırmacı tarafından geliştirilen Yarı Yapılandırılmış Görüşme Formu kullanılmış; karma yöntem yaklaşımı benimsenmiştir. Nicel veriler Mann-Whitney U ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi ile analiz edilirken, nitel veriler betimsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Araştırmanın nicel sonuçlarına göre, iletişim becerileri eğitiminin sosyal duygusal öğrenme becerilerinin alt boyutları olan problem çözme becerileri, stresle başa çıkma becerileri, iletişim becerileri ve kendilik değerini arttıran beceriler üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi bulunmamıştır. Ancak nitel veriler, öğrencilerin bu becerilere ilişkin görüşlerinde olumlu yönde değişim yaşandığını ortaya koymuştur. Bu doğrultuda, iletişim becerileri eğitimlerinin daha uzun süreli ve sistematik biçimde uygulanması; sosyal duygusal öğrenme becerilerinin desteklenmesinde nicel ve nitel yöntemlerin birlikte değerlendirilmesi önerilmektedir.
Today, the contemporary understanding of education focuses on the multifaceted development of the individual. It is emphasized that students should be supported not only with their academic success but also socially and emotionally. In this context, the ability of the individual to establish healthy relationships with their environment, to express their feelings and thoughts, and to cooperate in their social environment are among the important skills. The basis of all these competencies is communication skills. Communication skills have been seen as an important point in the development of students' social emotional learning skills. In this context, the aim of the research is to examine the effect of the prepared communication skills training on social emotional learning skills. The study group of the research consists of 7th grade students of a secondary school located in the Western Black Sea Region. A quasi-experimental design with a pre-test-post-test control group was used in the research. Eight sessions of communication skills training were applied to the experimental group, and no intervention was made to the control group. The "Social Emotional Learning Skills Scale" and the Semi-Structured Interview Form developed by the researcher were used as data collection tools; a mixed method approach was adopted. Quantitative data were analyzed using Mann-Whitney U and Wilcoxon Signed Rank Tests, while qualitative data were evaluated using descriptive analysis. According to the quantitative results of the study, no statistically significant effect of communication skills training on the sub-dimensions of social emotional learning skills, namely problem-solving skills, stress coping skills, communication skills, and skills that increase self-esteem, was found. However, qualitative data revealed that there was a positive change in students' views on these skills. In this context, it is recommended that communication skills training be implemented more systematically and for a longer period of time; and that quantitative and qualitative methods be evaluated together in supporting social emotional learning skills.
Today, the contemporary understanding of education focuses on the multifaceted development of the individual. It is emphasized that students should be supported not only with their academic success but also socially and emotionally. In this context, the ability of the individual to establish healthy relationships with their environment, to express their feelings and thoughts, and to cooperate in their social environment are among the important skills. The basis of all these competencies is communication skills. Communication skills have been seen as an important point in the development of students' social emotional learning skills. In this context, the aim of the research is to examine the effect of the prepared communication skills training on social emotional learning skills. The study group of the research consists of 7th grade students of a secondary school located in the Western Black Sea Region. A quasi-experimental design with a pre-test-post-test control group was used in the research. Eight sessions of communication skills training were applied to the experimental group, and no intervention was made to the control group. The "Social Emotional Learning Skills Scale" and the Semi-Structured Interview Form developed by the researcher were used as data collection tools; a mixed method approach was adopted. Quantitative data were analyzed using Mann-Whitney U and Wilcoxon Signed Rank Tests, while qualitative data were evaluated using descriptive analysis. According to the quantitative results of the study, no statistically significant effect of communication skills training on the sub-dimensions of social emotional learning skills, namely problem-solving skills, stress coping skills, communication skills, and skills that increase self-esteem, was found. However, qualitative data revealed that there was a positive change in students' views on these skills. In this context, it is recommended that communication skills training be implemented more systematically and for a longer period of time; and that quantitative and qualitative methods be evaluated together in supporting social emotional learning skills.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Eğitim ve Öğretim, Education and Training, Sosyal duygusal öğrenme becerileri, Etkili iletişim becerileri, Eğitim programı, Karma yöntem, Yarı deneysel desen, Social emotional learning skills, Effective communication skills, Curriculum, Mixed method, Quasi-experimental design
