INFORMAL EMPLOYMENT STATUS IN WOMEN IN COVID-19 PANDEMIC
Küçük Resim Yok
Tarih
2021
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Mehmet Akif KARA
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
The concept of unofficial economy, informal economy and the same meaning subterranean economy means that there is no official record of an economic activity even if there is actually an economic activity. The concept of informal employment, which can be explained as being in working life without complying with official regulations, is the equivalent of informal economy in business life. The aim of the study is to examine the rates of informal employment between 2014 and 2020 and to determine the state of informal employment among women in the COVID-19 pandemic. In the study, the concept of informal employment has been discussed, and information is given about its reasons and types. In addition, tables covering the years between 2014 and 2020 were created using the data of the Turkish Statistical Institute (TUIK), "Labor force status of those who are not registered with any social security institution due to their main job, by years and gender". The analyzed data consists of the number of unregistered employment of women in the agricultural and non-agricultural sectors. While the rate of informality among women was 42.2% in 2019 in Turkey, it decreased to 37.1% in 2020. While this rate was 95.7% in 2019 in the agricultural sector, it decreased to 94.3% in 2020, and it was observed that it decreased from 24.2% to 20.3% in the non-agricultural sector. In the period from March 2020 covering the COVID-19 pandemic to November 2020, when the latest data are available, it was concluded that there was a decrease in the rate of informal employment in women. The reason for this decrease was seen as the inability of unregistered employment workers who do not have the legal right to benefit from the aid provided by the state within the scope of the pandemic.
Gayri resmi ekonomi, informel ekonomi ve aynı anlama gelen kayıt dışı ekonomi kavramı, gerçekte bir ekonomik faaliyet var olsa da, bu faaliyet ile ilgili resmi olarak herhangi bir kaydın olmaması durumu anlamına gelmektedir. Resmi düzenlenmelere uyulmaksızın çalışma hayatında var olmak olarak açıklanabilen kayıt dışı istihdam kavramı ise kayıt dışı ekonominin iş hayatında karşılığıdır. Çalışmanın amacı 2014-2020 yılları arasında kadın kayıt dışı çalışma oranlarını incelemek ve COVID-19 pandemisinde kadınlarda kayıt dışı istihdam durumunun ne halde olduğunu tespit etmektir. Çalışmada kayıt dışı istihdam kavramı ele alınmış, nedenleri, çeşitleri hakkında bilgiler verilmiştir. Ayrıca Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), “Esas işlerinden dolayı herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşuna kayıtlı olmayanların yıllar ve cinsiyete göre işgücü durumu” verisi kullanılarak 2014 ila 2020 yılları arasını kapsayan tablolar oluşturulmuştur. Analiz edilen veriler, tarım ve tarım dışı sektörlerde kadınların kayıt dışı istihdam sayılarından oluşmaktadır. Ayrıca kadınların kayıt dışı istihdamda bulunma şekillerine de yer verilmiştir. Türkiye’de 2019 yılında kadınlarda kayıt dışılık oranı %42,2 iken 2020 yılında %37,1’e düşmüştür. Tarım sektöründe bu oran 2019 yılında %95,7 iken 2020 yılında %94,3’e düşmüş, tarım dışı sektörde ise %24,2’den %20,3’e düştüğü görülmüştür. COVID-19 pandemisini kapsayan 2020 yılı Mart ayından son verinin ulaşılabildiği 2020 Kasım ayına kadar ki süreçte kadınlarda kayıt dışı istihdam durumunda azalma olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu azalmanın nedeni ise pandemi kapsamında devletçe yapılan yardımlardan yasal hakkı var olmayan kayıt dışı istihdam çalışanlarının yararlanamaması olarak görülmüştür.
Gayri resmi ekonomi, informel ekonomi ve aynı anlama gelen kayıt dışı ekonomi kavramı, gerçekte bir ekonomik faaliyet var olsa da, bu faaliyet ile ilgili resmi olarak herhangi bir kaydın olmaması durumu anlamına gelmektedir. Resmi düzenlenmelere uyulmaksızın çalışma hayatında var olmak olarak açıklanabilen kayıt dışı istihdam kavramı ise kayıt dışı ekonominin iş hayatında karşılığıdır. Çalışmanın amacı 2014-2020 yılları arasında kadın kayıt dışı çalışma oranlarını incelemek ve COVID-19 pandemisinde kadınlarda kayıt dışı istihdam durumunun ne halde olduğunu tespit etmektir. Çalışmada kayıt dışı istihdam kavramı ele alınmış, nedenleri, çeşitleri hakkında bilgiler verilmiştir. Ayrıca Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), “Esas işlerinden dolayı herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşuna kayıtlı olmayanların yıllar ve cinsiyete göre işgücü durumu” verisi kullanılarak 2014 ila 2020 yılları arasını kapsayan tablolar oluşturulmuştur. Analiz edilen veriler, tarım ve tarım dışı sektörlerde kadınların kayıt dışı istihdam sayılarından oluşmaktadır. Ayrıca kadınların kayıt dışı istihdamda bulunma şekillerine de yer verilmiştir. Türkiye’de 2019 yılında kadınlarda kayıt dışılık oranı %42,2 iken 2020 yılında %37,1’e düşmüştür. Tarım sektöründe bu oran 2019 yılında %95,7 iken 2020 yılında %94,3’e düşmüş, tarım dışı sektörde ise %24,2’den %20,3’e düştüğü görülmüştür. COVID-19 pandemisini kapsayan 2020 yılı Mart ayından son verinin ulaşılabildiği 2020 Kasım ayına kadar ki süreçte kadınlarda kayıt dışı istihdam durumunda azalma olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu azalmanın nedeni ise pandemi kapsamında devletçe yapılan yardımlardan yasal hakkı var olmayan kayıt dışı istihdam çalışanlarının yararlanamaması olarak görülmüştür.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Informal employment|Informal Forms Of Employment|Women|Informality in Women|COVID-19 Pandemic|Kayıt Dışı istihdam|Kayıt Dışı İstihdam Şekilleri|Kadın|Kadınlarda Kayıt Dışılık|COVID-19 Pandemisi
Kaynak
Asya Studies
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
5
Sayı
18
