Devlet Hastanelerinde Görev Yapan Göğüs Hastalıkları Uzmanlarının Çalışma Şartları
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Devlet hastanelerinde (DH) görev yapan Göğüs Hastalıkları Uzmanları'nın çalışma şartlarını ve göğüs hastalıkları hastanesinde (GHH) çalışıyor olmanın bu şartlarda meydana getirdiği farklılıkları ortaya koymak. Yöntemler: Otuz altı ilde görev yapan 130 göğüs hastalıkları uzmanına anket formları iletildi. Anket formları demografik bilgiler, çalışma yılları, çalışma yükleri, hastanede göğüs hastalıkları branşı ile ilgili olan donanımların mevcut olup olmadığı, konsultasyonlar ve sevk zinciri ile ilişkili 30 sorudan oluşuyordu. Bulgular: Cevap oranı %65 idi. Katılımcıların %54,1'i GHH'nde çalışmakta idi. %67,1'i çalışma şartlarını iyi buluyordu. Yaz döneminde GHH'nde DH'ne göre daha fazla sayıda poliklinik muayenesi ve yatan hasta takibi yapılıyordu. GHH'de çalışanların %43,5'i, DH'nde çalışanların %73,7'si çalıştıkları hastanedeki göğüs hastalıkları yatak sayısını; GHH'de çalışanların %24,4'ü, DH'nde çalışanların %55,3'ü göğüs hastalıkları ile ilişkili donanımları yetersiz buluyordu (p0,005 ve p0,004). Doktorların %51,8'i invaziv mekanik ventilatör, %23,8'i kangazı, %20,2'si noninvaziv mekanik ventilatör, %3,6'sı spirometri, %11,9'u bronkoskopi bulunmayan hastanelerde çalışıyordu. Maligniteler ve yoğun bakım ihtiyacı en sık sevk gerekçelerini oluşturuyordu. Ankete katılanların %35,7'si sevk ettikleri hastanın akıbetinden haberdar değildi. En çok konsültasyon istenen bölüm kardiyoloji, en çok konsültasyona gidilen bölüm ise cerrahi klinikleriydi. Sonuç: Göğüs Hastalıkları ile ilişkili sağlık hizmeti verilen birimin adı ne olursa olsun; hizmet verilen hasta grubunun yüksek mortalite ve morbidite oranlarına sahip olduğu ve belirgin olarak mevsimsel yoğunlukların yaşandığı dikkate alınarak; yeterli yatak sayısı ve ekipmana sahip olunması gerekmektedir. Göğüs Hastalıkları uzmanlık eğitimi taşrada karşılaşılacak sorunlarla başa çıkabilecek düzeyde ve yeterli donanımı sağlayacak şekilde standardize edilmelidir
Objective: To examine working conditions of pulmonologists working in State Hospitals (SH) and to determine the differences caused by working in a Chest Diseases Hospital (CDH). Methods: Questionnaires was sent to 130 pulmonologist working in 36 provinces. The questionnaire consisted of 30 questions about demographic data, years of work, daily work-load, equipment, consultations and referral priorities. Results: Response rate was 65%. Of the participants 54.1% were working in a CDH. 67.1% of the pulmonologists were found to have good working conditions. The number of outpatient polyclinics and hospitalized patients were higher in CDH than SH in summer period. 43.5% of the participants working in CDH and 73.7% of the participants working in SH reported that the number of pulmonary department beds were insufficient (p0.005). 24.4% of the participants working in CDH and 55.3% of the participants working in SH reported that equipment was insufficient (p0.004). Percentages of the doctors working in hospitals who do not have invasive mechanical ventilation, arterial blood gas anaysis, noninvasive mechanical ventilation, spirometry and bronchoscopy were 51.8%, 23.8%, 20.2%, 3.6%, and 11.9%; respectively. Malignancies and the necessity of an intensive care unit were the most common reasons for transfer of patients. 35.7% of the participants were not informed about the outcome of these patients. Most of the consultations obtained from both cardiology and surgical departments, respectively. Conclusion: Chest disease related health services; regardless of the name of the unit of service; taking high morbidity and mortality rates of the patients and seasonal workload into account; must have adequate equipment and number of beds. Pulmonologist training should be standardized to provide adequate features to deal with problems encountered in the provinces
Objective: To examine working conditions of pulmonologists working in State Hospitals (SH) and to determine the differences caused by working in a Chest Diseases Hospital (CDH). Methods: Questionnaires was sent to 130 pulmonologist working in 36 provinces. The questionnaire consisted of 30 questions about demographic data, years of work, daily work-load, equipment, consultations and referral priorities. Results: Response rate was 65%. Of the participants 54.1% were working in a CDH. 67.1% of the pulmonologists were found to have good working conditions. The number of outpatient polyclinics and hospitalized patients were higher in CDH than SH in summer period. 43.5% of the participants working in CDH and 73.7% of the participants working in SH reported that the number of pulmonary department beds were insufficient (p0.005). 24.4% of the participants working in CDH and 55.3% of the participants working in SH reported that equipment was insufficient (p0.004). Percentages of the doctors working in hospitals who do not have invasive mechanical ventilation, arterial blood gas anaysis, noninvasive mechanical ventilation, spirometry and bronchoscopy were 51.8%, 23.8%, 20.2%, 3.6%, and 11.9%; respectively. Malignancies and the necessity of an intensive care unit were the most common reasons for transfer of patients. 35.7% of the participants were not informed about the outcome of these patients. Most of the consultations obtained from both cardiology and surgical departments, respectively. Conclusion: Chest disease related health services; regardless of the name of the unit of service; taking high morbidity and mortality rates of the patients and seasonal workload into account; must have adequate equipment and number of beds. Pulmonologist training should be standardized to provide adequate features to deal with problems encountered in the provinces
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Solunum Sistemi
Kaynak
Solunum
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
15
Sayı
2