Bazı kestane (Castanea sativa Mill.) genotiplerinin Düzce-Kaplandağı kestane anaçlarına uyuşabilirliği
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2019
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Düzce Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Anadolu, pek çok meyvede olduğu gibi kestanenin de anavatanı ve en eski kültüre alındığı yerlerden biridir. Anadolu kestanesi, hem meyvesi hem de değerli odunu ile Türkiye'nin önemli yapraklı türlerinden biridir. Türkiye'nin farklı coğrafi bölgelerine yayılmış olan Anadolu kestanesinin, doğal ve optimum yayılış alanlarından biri de Düzce'dir. Dünya literatüründe çeşitlerin tespiti, korunması ve geliştirilmesi ile ilgili çok fazla araştırma bulunmasına rağmen ülkemizde bu tarz araştırmalar sınırlı sayıdadır. Bu çalışmada, Kaplandağı (Düzce) kestane popülasyonuna 25 farklı kestane genotipi (Kabalak, İbradı, Paşaormanı, Erfelek, Marigoule, Hacıömer, Serdar, Akçakoca, Alaplı, Çongara, Kabalak, Fındıklı 1, Gümeli 1, Fındıklı 2, Ereğli-Yazıören, Paşaormanı 2, Gümeli siyah, Fındıklı 3, Ereğli-Nevzat, Maraval, Gümeli Sarısı, Akçakoca Sarısı, Bethizac, Yığılca-Vedat, Yığılca-Çakır, Ibradı 2) ve 3 farklı aşılama yöntemi (yarma, dilcikli (İngiliz) ve yongalı göz) kullanılarak aşılanmış ve aşı tutma başarısı belirlenmeye çalışılmıştır. Aşılama yöntemlerinin ve kestane genotiplerinin aşı tutma başarısına etkisini belirlemek amacıyla elde edilen sonuçlara varyans analizi uygulanmıştır. Kestane genotiplerinin ve aşılama yöntemlerinin, serada (sabit sıcaklık ve nem ortamında) aşı tutma başarısını etkilediği tespit edilmiştir. En düşük aşılama başarısı yongalı göz aşıda (%55.38) iken, yarma ve dilcikli (İngiliz) aşı yöntemlerinde başarı oranı istatistiki olarak aynı (%63) çıkmıştır. Kestane çeşitleri arasında en yüksek aşılama başarısı Çongara genotipinde (%98.43), 2. olarak İbradı 2 genotipinde (%93.33) ve 3. olarak Alaplı-1 genotipinde (%87.90), en düşük aşılama başarısı ise Fındıklı 2 genotipinde (%20) tespit edilmiştir. Etkileşimlere bakıldığında; Çongara genotipinin yarma ve dilcikli (İngiliz) aşılama yönteminde aşıların tamamı tutmuştur. Aşı yöntemleri ve çeşit etkileşiminde en düşük başarı, yongalı göz aşılama yöntemiyle Serdar genotipinde (%8.9) bulunmuştur. Sonuç olarak Kaplandağı kestane genotipine en başarılı uyum sağlayan kestane genotipleri başta Çongara olmak üzere İbradı 2 ve Alaplı 1genotipleri olmuştur. A şı yöntemi olarak da aynı sonucun elde edildiği yarma ve ya dilcikli ( aşı lar en başarılı aşı yöntemleri olarak öne çıkmıştır.
Anatolia is the motherland of chestnut as it is in many kinds of fruit, and one of the most ancient cultures. Anatolian chestnut, both fruit, as well as the valuable wood, is an important broadleaved species of Turkey. Anatolian chestnut spread in different geographical regions of Turkey shows, in Duzce province is one of the natural and optimum distribution area. There are a lot of research in the world literature on the detection, development and conservation of varieties, however, there are limited in our country. In this study, it was tried to determine the success of grafting by using 10 different chestnut genotypes and 3 different grafting methods in Kaplandağı (Düzce) chestnut. The seedlings of the Kaplandağı chestnut population were used as the rootstock chestnut genotype. The genotypes which were grafted on the rootstock were types of Kabalak, İbradı, Paşaormanı, Erfelek, Marigoule, Hacıömer, Serdar, Akçakoca, Alaplı, Çongara, Kabalak, Fındıklı 1, Gümeli 1, Fındıklı 2, Ereğli-Yazıören, Paşaormanı 2, Gümeli siyah, Fındıklı 3, Ereğli-Nevzat, Maraval, Gümeli Sarısı, Akçakoca Sarısı, Bethizac, Yığılca-Vedat, Yığılca-Çakır, Ibradı 2.The grafting method such as cleft, tongue, and budding were used. Variance analysis was used to determine the effect of grafting type and method on retention success. It was determined that stabile temperature and humid conditions affected grafting achievement on chesnut genotypes and grafting techniques. While the lowest grafting success was in the budding, the cleft and tongue grafting methods were the same and have a grafting success rate of 63%. Among the chestnut varieties, the highest grafting success was determined in the Çongara genotypes (98%) and the lowest grafting success in the Fındıklı 2 genotypes (20%). In terms of interactions; all of the grafting was retained in the grafting method of cleft and tongue. The lowest grafting success was found in seedlings of Serdar with budding grafting method. As a result, the most successful grafting methods for the rootstock Kaplandağı seedlings, which are important chestnut genotypes, were cleft and tongue grafting, and the most successful grafting varieties were found as Çongara, İbradı 2 and Alaplı 1.
Anatolia is the motherland of chestnut as it is in many kinds of fruit, and one of the most ancient cultures. Anatolian chestnut, both fruit, as well as the valuable wood, is an important broadleaved species of Turkey. Anatolian chestnut spread in different geographical regions of Turkey shows, in Duzce province is one of the natural and optimum distribution area. There are a lot of research in the world literature on the detection, development and conservation of varieties, however, there are limited in our country. In this study, it was tried to determine the success of grafting by using 10 different chestnut genotypes and 3 different grafting methods in Kaplandağı (Düzce) chestnut. The seedlings of the Kaplandağı chestnut population were used as the rootstock chestnut genotype. The genotypes which were grafted on the rootstock were types of Kabalak, İbradı, Paşaormanı, Erfelek, Marigoule, Hacıömer, Serdar, Akçakoca, Alaplı, Çongara, Kabalak, Fındıklı 1, Gümeli 1, Fındıklı 2, Ereğli-Yazıören, Paşaormanı 2, Gümeli siyah, Fındıklı 3, Ereğli-Nevzat, Maraval, Gümeli Sarısı, Akçakoca Sarısı, Bethizac, Yığılca-Vedat, Yığılca-Çakır, Ibradı 2.The grafting method such as cleft, tongue, and budding were used. Variance analysis was used to determine the effect of grafting type and method on retention success. It was determined that stabile temperature and humid conditions affected grafting achievement on chesnut genotypes and grafting techniques. While the lowest grafting success was in the budding, the cleft and tongue grafting methods were the same and have a grafting success rate of 63%. Among the chestnut varieties, the highest grafting success was determined in the Çongara genotypes (98%) and the lowest grafting success in the Fındıklı 2 genotypes (20%). In terms of interactions; all of the grafting was retained in the grafting method of cleft and tongue. The lowest grafting success was found in seedlings of Serdar with budding grafting method. As a result, the most successful grafting methods for the rootstock Kaplandağı seedlings, which are important chestnut genotypes, were cleft and tongue grafting, and the most successful grafting varieties were found as Çongara, İbradı 2 and Alaplı 1.
Açıklama
YÖK Tez No: 579181
Anahtar Kelimeler
Ormancılık ve Orman Mühendisliği, Forestry and Forest Engineering
