Sporcuların Yaralanma Kaygılarının Spora Bağlılıklarına Etkisi
Küçük Resim Yok
Tarih
2023
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Düzce Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
İnsanların yaptıkları işe karşı geliştirdiği tutum, davranış ve duygular, o işe karşı bağlılıklarının göstergesidir. Fakat birey, yaptıkları iş ile ilgili her zaman yaralanma ve kötü bir şey yaşama hissi, kaygısı yaşamaktadır. Bu düşünceden hareketle bu çalışmanın amacı sporcuların yaralanma kaygılarının spora bağlılıklarına etkisini ortaya koymak, belirlenen değişkenler açısından incelemektir. Mevcut araştırmada kesitsel-tarama yöntemi uygulanması öngörülmüştür. Araştırmanın örneklemi kolay örneklem belirleme yöntemiyle, 2022-2023 yılları arasında aktif olarak spor yapan 85 (%32)’si kadın ve 181 (%68)’i erkek olmak üzere toplam 266 sporcu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Spora Bağlılık Ölçeği” ve “Spor Yaralanması Kaygı Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi için betimsel istatistik, T-Testi, ANOVA ve Korelasyon testi kullanılmıştır. Analizlerin uygulanabilirliğine basıklık ve çarpıklık değerleri göz önünde bulundurularak karar verilmiştir. Araştırma katılım sağlayan sporcuların spora bağlılıklarının yüksek, yaralanma kaygılarının ise ortalamanın altında olduğu saptanmıştır. Katılımcıların spora bağlılıklarında spor branşı, spor yapma yılı, haftalık antrenman günü, günlük antrenman saatlerine göre anlamlı farklılıkları tespit edilirken; cinsiyet ve yaşa bağlı olarak spora bağlılıklarında anlamlı fark tespit edilmemiştir. Diğer taraftan sporcuların yaralanma kaygıları incelendiğinde cinsiyet (hayal kırıklığına uğrama kaygısı ve sosyal desteği kaybetme kaygısı), yaş (zayıf algılama kaygısı), spor yapma yılı (zayıf algılama kaygısı) ve günlük antrenman saati (hayal kırıklığına uğrama kaygısı) değişkenlerinde alt boyutlarda anlamlı farklılık tespit edilirken; spor branşı, haftalık antrenman günü ve gelir durumu değişkenlerine bağlı olarak anlamlı farklılaşma tespit edilememiştir. Diğer önemli bir sonuç ise, spora bağlılık ile spor yaralanma kaygısı arasında negatif yönlü (-0,073) düşük düzeyde anlamlı ilişki olmasıdır Sonuç olarak, spora bağlılık arttıkça yaralanma kaygısının azaldığı, spora bağlılık azaldıkça yaralanma kaygısının da arttığı söylenebilir.
İnsanların yaptıkları işe karşı geliştirdiği tutum, davranış ve duygular, o işe karşı bağlılıklarının göstergesidir. Fakat birey, yaptıkları iş ile ilgili her zaman yaralanma ve kötü bir şey yaşama hissi, kaygısı yaşamaktadır. Bu düşünceden hareketle bu çalışmanın amacı sporcuların yaralanma kaygılarının spora bağlılıklarına etkisini ortaya koymak, belirlenen değişkenler açısından incelemektir. Mevcut araştırmada kesitsel-tarama yöntemi uygulanması öngörülmüştür. Araştırmanın örneklemi kolay örneklem belirleme yöntemiyle, 2022-2023 yılları arasında aktif olarak spor yapan 85 (%32)’si kadın ve 181 (%68)’i erkek olmak üzere toplam 266 sporcu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Spora Bağlılık Ölçeği” ve “Spor Yaralanması Kaygı Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi için betimsel istatistik, T-Testi, ANOVA ve Korelasyon testi kullanılmıştır. Analizlerin uygulanabilirliğine basıklık ve çarpıklık değerleri göz önünde bulundurularak karar verilmiştir. Araştırma katılım sağlayan sporcuların spora bağlılıklarının yüksek, yaralanma kaygılarının ise ortalamanın altında olduğu saptanmıştır. Katılımcıların spora bağlılıklarında spor branşı, spor yapma yılı, haftalık antrenman günü, günlük antrenman saatlerine göre anlamlı farklılıkları tespit edilirken; cinsiyet ve yaşa bağlı olarak spora bağlılıklarında anlamlı fark tespit edilmemiştir. Diğer taraftan sporcuların yaralanma kaygıları incelendiğinde cinsiyet (hayal kırıklığına uğrama kaygısı ve sosyal desteği kaybetme kaygısı), yaş (zayıf algılama kaygısı), spor yapma yılı (zayıf algılama kaygısı) ve günlük antrenman saati (hayal kırıklığına uğrama kaygısı) değişkenlerinde alt boyutlarda anlamlı farklılık tespit edilirken; spor branşı, haftalık antrenman günü ve gelir durumu değişkenlerine bağlı olarak anlamlı farklılaşma tespit edilememiştir. Diğer önemli bir sonuç ise, spora bağlılık ile spor yaralanma kaygısı arasında negatif yönlü (-0,073) düşük düzeyde anlamlı ilişki olmasıdır Sonuç olarak, spora bağlılık arttıkça yaralanma kaygısının azaldığı, spora bağlılık azaldıkça yaralanma kaygısının da arttığı söylenebilir.
İnsanların yaptıkları işe karşı geliştirdiği tutum, davranış ve duygular, o işe karşı bağlılıklarının göstergesidir. Fakat birey, yaptıkları iş ile ilgili her zaman yaralanma ve kötü bir şey yaşama hissi, kaygısı yaşamaktadır. Bu düşünceden hareketle bu çalışmanın amacı sporcuların yaralanma kaygılarının spora bağlılıklarına etkisini ortaya koymak, belirlenen değişkenler açısından incelemektir. Mevcut araştırmada kesitsel-tarama yöntemi uygulanması öngörülmüştür. Araştırmanın örneklemi kolay örneklem belirleme yöntemiyle, 2022-2023 yılları arasında aktif olarak spor yapan 85 (%32)’si kadın ve 181 (%68)’i erkek olmak üzere toplam 266 sporcu oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak “Spora Bağlılık Ölçeği” ve “Spor Yaralanması Kaygı Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi için betimsel istatistik, T-Testi, ANOVA ve Korelasyon testi kullanılmıştır. Analizlerin uygulanabilirliğine basıklık ve çarpıklık değerleri göz önünde bulundurularak karar verilmiştir. Araştırma katılım sağlayan sporcuların spora bağlılıklarının yüksek, yaralanma kaygılarının ise ortalamanın altında olduğu saptanmıştır. Katılımcıların spora bağlılıklarında spor branşı, spor yapma yılı, haftalık antrenman günü, günlük antrenman saatlerine göre anlamlı farklılıkları tespit edilirken; cinsiyet ve yaşa bağlı olarak spora bağlılıklarında anlamlı fark tespit edilmemiştir. Diğer taraftan sporcuların yaralanma kaygıları incelendiğinde cinsiyet (hayal kırıklığına uğrama kaygısı ve sosyal desteği kaybetme kaygısı), yaş (zayıf algılama kaygısı), spor yapma yılı (zayıf algılama kaygısı) ve günlük antrenman saati (hayal kırıklığına uğrama kaygısı) değişkenlerinde alt boyutlarda anlamlı farklılık tespit edilirken; spor branşı, haftalık antrenman günü ve gelir durumu değişkenlerine bağlı olarak anlamlı farklılaşma tespit edilememiştir. Diğer önemli bir sonuç ise, spora bağlılık ile spor yaralanma kaygısı arasında negatif yönlü (-0,073) düşük düzeyde anlamlı ilişki olmasıdır Sonuç olarak, spora bağlılık arttıkça yaralanma kaygısının azaldığı, spora bağlılık azaldıkça yaralanma kaygısının da arttığı söylenebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Bağlılık, Yaralanma, Kaygı, Sporcu., Bağlılık, Yaralanma, Kaygı, Sporcu.
Kaynak
Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
3
Sayı
2
