Dijital dönüşümün iş biçimlendirmeye etkisinde çevik örgüt kültürünün aracı rolü
Küçük Resim Yok
Tarih
2025
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Düzce Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Dijital dönüşüm çağında, çalışanların iş biçimlendirme davranışları yeni iş koşullarına uyum sağlama açısından kritik bir öneme sahiptir. Çevik örgüt kültürü ise bu uyum sürecini destekleyen bir unsur olarak öne çıkmaktadır. Bu bağlamda, araştırma; dijital dönüşümün iş biçimlendirme davranışları üzerindeki etkisini inceleyerek, bu ilişkide çevik örgüt kültürünün nasıl bir aracı rol üstlendiğini ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında, Düzce ilinde imalat sanayi sektöründe faaliyet gösteren ve dijital dönüşüm uygulamalarını benimsemiş büyük ölçekli işletmeler ile küçük ve orta ölçekli işletmelerde (KOBİ) görev yapan 481 beyaz yakalı çalışandan anket tekniğiyle veriler toplanmıştır. Nicel araştırma yöntemiyle yürütülen çalışmada, değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla oluşturulan modelin test edilmesinde kısmi en küçük kareler yapısal eşitlik modellemesi (PLS-SEM) kullanılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda, dijital dönüşümün yalnızca zorlayıcı iş taleplerini artırma davranışı üzerinde doğrudan anlamlı bir etkisi olduğu; buna karşın, diğer iş biçimlendirme davranışlarının üzerinde çevik örgüt kültürü boyutları aracılığıyla dolaylı etkiler yarattığı belirlenmiştir. Bu kapsamda, dijital dönüşümün yapısal iş kaynaklarını artırma davranışları üzerindeki etkisinde çevik dönüşüm boyutunun; sosyal iş kaynaklarını artırma davranışları üzerindeki etkisinde çevik ekipler boyutunun; engelleyici iş taleplerini azaltma davranışları üzerindeki etkisinde ise çevik dönüşüm ve çevik insan kaynakları boyutlarının tam aracılık rolü üstlendiği saptanmıştır. Araştırmanın tali amacı kapsamında gerçekleştirilen farklılık analizleri (bağımsız örneklem t-testi ve tek yönlü ANOVA) sonucunda ise çalışanların demografik özelliklerine göre dijital dönüşüm, çevik örgüt kültürü ve iş biçimlendirme davranışlarına ilişkin algılarında anlamlı farklılıklar gözlemlenmiştir. Sonuç olarak, elde edilen bulgular, dijital dönüşümün iş biçimlendirme üzerindeki etkilerinin çevik örgüt kültürü boyutlarıyla birlikte şekillendiğini ortaya koymaktadır. Ayrıca, çalışanların demografik özelliklerine göre dijital dönüşüm, çevik örgüt kültürü ve iş biçimlendirme algılarında gözlemlenen farklılıklar, örgütsel uygulamaların bireysel farklılıkları gözeten yaklaşımlarla tasarlanması gerektiğine dikkat çekmektedir. Anahtar Sözcükler: Dijital Dönüşüm, Çevik Örgüt Kültürü, İş Biçimlendirme, Yapısal Eşitlik Modeli.
In the era of digital transformation, employees' job crafting behaviors are of critical importance in adapting to new working conditions. Agile organizational culture, on the other hand, emerges as a factor that supports this adaptation process. In this context, the study was conducted to examine the effect of digital transformation on job crafting behaviors and to reveal how agile organizational culture plays a mediating role in this relationship. Within the scope of the research, data were collected through a questionnaire from 481 white-collar employees working in large-scale enterprises and small and medium-sized enterprises (SMEs) operating in the manufacturing sector in Düzce province, which have adopted digital transformation practices. The study was carried out using the quantitative research method, and the Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM) technique was used to test the model developed to determine the relationships among variables. According to the findings, digital transformation has a significant direct effect only on the behavior of increasing challenging job demands; however, it creates indirect effects on other dimensions of job crafting through the dimensions of agile organizational culture. In this regard, it was determined that the agile transformation dimension plays a full mediating role in the effect of digital transformation on increasing structural job resources; the agile teams dimension in the effect on increasing social job resources; and both the agile transformation and agile human resources dimensions in the effect on reducing hindering job demands. As part of the secondary objective of the study, the difference analyses (independent sample t-test and one-way ANOVA) revealed that there are significant differences in employees' perceptions of digital transformation, agile organizational culture, and job crafting behaviors according to their demographic characteristics. As a result, the findings reveal that the effects of digital transformation on job crafting are shaped together with the dimensions of agile organizational culture. Moreover, the observed differences in perceptions of digital transformation, agile organizational culture, and job crafting according to employees' demographic characteristics highlight the need for organizational practices to be designed with approaches that take individual differences into account.
In the era of digital transformation, employees' job crafting behaviors are of critical importance in adapting to new working conditions. Agile organizational culture, on the other hand, emerges as a factor that supports this adaptation process. In this context, the study was conducted to examine the effect of digital transformation on job crafting behaviors and to reveal how agile organizational culture plays a mediating role in this relationship. Within the scope of the research, data were collected through a questionnaire from 481 white-collar employees working in large-scale enterprises and small and medium-sized enterprises (SMEs) operating in the manufacturing sector in Düzce province, which have adopted digital transformation practices. The study was carried out using the quantitative research method, and the Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM) technique was used to test the model developed to determine the relationships among variables. According to the findings, digital transformation has a significant direct effect only on the behavior of increasing challenging job demands; however, it creates indirect effects on other dimensions of job crafting through the dimensions of agile organizational culture. In this regard, it was determined that the agile transformation dimension plays a full mediating role in the effect of digital transformation on increasing structural job resources; the agile teams dimension in the effect on increasing social job resources; and both the agile transformation and agile human resources dimensions in the effect on reducing hindering job demands. As part of the secondary objective of the study, the difference analyses (independent sample t-test and one-way ANOVA) revealed that there are significant differences in employees' perceptions of digital transformation, agile organizational culture, and job crafting behaviors according to their demographic characteristics. As a result, the findings reveal that the effects of digital transformation on job crafting are shaped together with the dimensions of agile organizational culture. Moreover, the observed differences in perceptions of digital transformation, agile organizational culture, and job crafting according to employees' demographic characteristics highlight the need for organizational practices to be designed with approaches that take individual differences into account.
Açıklama
17.03.2026 tarihine kadar kullanımı yazar tarafından kısıtlanmıştır.
Anahtar Kelimeler
İşletme, Business Administration, Digital Transformation, Agile Organizational Culture, Job Crafting, Structural Equation Modelling.
