Yazar "Karakaş, Tuba Sahip" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Düzce Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinde çalışan hekim ve hemşirelerin şiddet maruziyetinin ve bu durumun çalışanlar üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesi
    (Düzce Üniversitesi, 2020) Karakaş, Tuba Sahip; Gamsızkan, Zerrin
    ÖZET Amaç: Şiddet, insanlığın başlangıcından günümüze kadar insan hayatının bir parçası olan, tüm sosyal meslekleri, yaş gruplarını ve etnik grupları etkisi altına alan çağımızın en kontrolsüz sosyal olgularından biridir. Bu çalışmanın amacı Düzce Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi hekim ve hemşirelerinin şiddete uğrama sıklığı, şiddete neden olan durumlar, şiddet sonrası tutum ile şiddetin kısa ve uzun süreli etkilerini incelemek, çalışanların tükenmişlik düzeylerini ölçerek şiddetle ilişkisini değerlendirmektir. Gereç-Yöntem: Tanımlayıcı kesitsel özellikte olan araştırmamız Ekim 2020-Şubat 2021 tarihleri arasında Düzce Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesinde farklı bölümlerde çalışan hekim ve hemşirelerle yürütülmüştür. Çalışmaya katılmak istememek ve aktif hasta bakmamak dışlama kriteri olarak belirlenmiş, 166 hemşire ve 190 hekim olmak üzere toplam 356 kişiye ulaşılmıştır. Çalışmada anket yöntemi kullanılmış olup, demografik bilgiler, çalışma koşullarıyla ilgili sorular ve son olarak şiddetle ilgili soruların olduğu 24 sorunun ardından, 22 soruluk Maslach Tükenmişlik Ölçeği ile birlikte toplam 46 soru yöneltilmiştir. Bulgular: Araştırmamızda katılımcıların meslek hayatları boyunca şiddete uğrama sıklığı %74,4 bulunmuştur. En sık maruz kalınan şiddet türü %92,7 ile psikolojik şiddet olmuş, fiziksel şiddete maruziyet erkek cinsiyette (%22,7) daha sık rastlanmıştır (p=0,000). Meslekte geçirilen süre arttıkça ve günlük bakılan hasta sayısı arttıkça şiddet maruziyetinin arttığı saptanmıştır (p<0,05). Son bir yıl içinde maruz kalınan şiddet öğretim üyelerinde (P=0,002) ve mesleğinde daha uzun süreler çalışanlarda (p=0,000) daha az bulunmuştur. Maruz kalınan şiddet türünde en fazla küfür hakaret (%71,1) yanıtı alınmıştır, Katılımcıların %70,5'i pandemi sürecinin hasta ve hasta yakınlarının tutum ve davranışlarına etkisi olmadığını belirtmiştir. Tükenmişlik alt boyutları incelendiğinde "Duygusal tükenme" ve "Duyarsızlaşma" boyutunun puanları genel olarak birbiriyle paralellik göstermekte; şiddet maruziyeti olanlarda, cerrahi branşlarda çalışan hekimlerde, öğretim üyeleriyle karşılaştırıldığında araştırma görevlileri ve hemşirelerde, ?40 yaş ile karşılaştırıldığında ? 29 yaş grubunda, fiziksel şiddete maruz kalanlarda daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Sonuç: Sağlık çalışanları üzerinde dünyada ülkemizde yapılan birçok çalışma ve bu çalışmanın sonuçları göstermektedir ki; şiddet sağlık sektöründe her geçen gün daha da artan, çalışanların motivasyonunu, işleriyle olan bağlarını azaltan, ruhsal, duygusal ve fiziksel sorunlara yol açan ciddi bir sorundur. Bu sorunla başa çıkmak için sorunu göz ardı etmek yerine daha kapsamlı çalışmalar ile şiddeti ve şiddetin yıkıcı etkisi gözler önüne sermeliyiz. Sağlıkta şiddet sorununu azaltmak için sağlık çalışanlarının, politikacıların, toplumun, medyanın yöneticilerin ve sivil toplum kuruluşlarının birlikte hareket etmesi gerekmektedir.