Yazar "Ünver, Hülya" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 17 / 17
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bitki Genetik Kaynaklarının Bahçe Bitkileri Açısından Değerlendirilmesi(Düzce Üniversitesi, 2023) Ünver, HülyaÇok sayıda bitki tür ve çeşidi bulunan Anadolu’nun pek çok bitki türünün gen merkezi olmasında göç yolları üzerinde yer alması önemli rol oynamaktadır. Bu flora zenginliği bitkilerin çeşitli amaçlarla kullanılmasına imkan sağlamaktadır. Ayrıca bu tür ve çeşit zenginliği meyve ıslahı açısından önemli bir genetik kaynak oluşturmaktadır. Gerçekleştirilen ıslah çalışmaları sonucunda mevcut doğal populasyon içerisinden kaliteli, yüksek verimli, soğuğa, hastalık ve zararlılara dayanıklı genotipler geliştirilmektedir. Farklı bölgelerimizde farklı bitki türlerinde yapılan seleksiyonlar sonucu elde edilen üstün nitelikli tiplerin bazıları çeşit olarak tescil edilmiştir. Gerçekleştirilen çalışmalar sonucunda seçilen genotiplerin, Bahçe Bitkileri yetiştiriciliğine kazandırılması ile yapılan çalışmalar amacına ulaşacak ve genetik kaynakların korunması mümkün olacaktır.Öğe CEVİZ VE FINDIKLA BESLENEN MEMELİ VE KUŞ TÜRLERİNİN BU AĞAÇLARIN BİYOÇEŞİTLİLİĞİNDEKİ ÖNEMİ(Doğa ve Sürdürülebilirlik Derneği, 2019) Demir, Emine; Ünver, HülyaCeviz ve fındık ile hayvanların ilişkileri daha çok bu bitkilere verdikleri zarar ve yarar dikkate alınarak değerlendirilmektedir. Bazı hayvan gruplarının zarar etkisi büyük ekonomik kayıplara neden olduğundan bu konuda yapılmış araştırmalara daha çok rastlanmaktadır. Bu çalışmada ceviz ve fındıkla etkileşim halinde olan memeli ve kuş türleri ile bu hayvanların ürün miktarı ve kalitesinin dışında bu ağaçların biyoçeşitliliğine olan etkileri incelenmiştir. Araştırıcıların arazi çalışmaları sırasında yapmış olduğu gözlemler ile literatürdeki veriler derlenerek güncellenmiştir. Arazi gözlemleri ve incelenen literatür bilgisine göre Türkiye’de bu meyvelerle beslenen ve etkileşim halinde olan memelilerden sincap türleri, fındık faresi ve bazı yediuyur türleri, kuşlardan alakarga, küçük karga, göknar kargası ve saksağan belirlenmiştir. Bu türlerin populasyon yoğunluğuna bağlı olarak ürün miktarı ve kalitesinde etkili olabilecekleri belirlenmiştir. Bu türler, meyveyi yuvaya taşırken bir kısmını düşürerek, depoladığı bazı alanları unutarak veya fazla olanı bırakarak cevizlerin ve fındıkların bu alanlarda çimlenip fidanlaşmasına neden olmaktadırlar. Özellikle sincap ve karga türlerinin bu konuda daha etkin oldukları gözlenmiştir. Bu hayvanlar, farklı bölgelere ceviz ve fındık populasyonlarının dağılımı sağlanmakta ve farklı alanlarda büyüyen yeni ağaçların tozlaşmaları ile türün gen çeşitliliği artırmaktır. Bu hayvanların meyvelerini tükettikleri bu ağaçlarının neslinin devamı ve dağılımı için önemli bir rol üstlendikleri belirlenmiştir.Öğe Clonal selection in Mincane hazelnut (Coryllus avellana L.) cultivar in Akçakoca district of Düzce Province(Tubitak Scientific & Technological Research Council Turkey, 2024) Ünver, HülyaTurkiye has dominated world hazelnut production for a long time and one of the most important hazelnut growing areas in the Black Sea region is Duzce province. Agriculture plays an important role in Duzce economy and hazelnut orchards occupy 45% of total agricultural areas. Mincane hazelnut cultivar widely grown in Akcakoca and shows variability particularly for nut characteristics. Thus, this study was aimed to select promising clones with superior features from the population of the Mincane hazelnut cultivar. In the selection study, some important nut characteristics were examined. According to a modified weighted ranking method results, 7 Mincane hazelnut clones were selected as promising. In the selected clones, nut weights varied between 1.85 g (81AKC21)-2.12 g (81AKC11), kernel weight 0.90 g (81AKC15)-1.08 g (81AKC05), kernel ratio 46.66% (81AKC11) -56.09% (81AKC21), shell thickness 1.10 mm (81AKC05)-1.17 mm (81AKC17 and 81AKC15), nut size 15.72 mm (81AKC15)-17.21 mm (81AKC10), kernel size 11.23 mm (81AKC15)-12.43 mm (81AKC10) and kernel shape index 1.08 (81AKC19)-1.22 (81AKC21), respectively. In the selected clones, the number of fruits per cluster was found to be between 1.85 (81AKC21)-4.85 (81AKC17) and clones 81AKC11 and 81AKC15 gave 100% intact kernel.Öğe Comparative study of functional properties of eight walnut (Juglans regia L.) genotypes(Soc Brasileira Ciencia Tecnologia Alimentos, 2017) Cerit, İnci; Sarıçam, Ayşe; Demirkol, Omca; Ünver, Hülya; Sakar, Ebru; Coşansu, SerapEight walnut (Juglans regia L.) genotypes were assessed for the glutathione (GSH) and total phenolic contents (TPC), as well as their antioxidant capacities. The GSH contents were between 1.1 and 7.2 mg 100 g(-1). The TPC contents ranged from 33 to 50.3 mg GAE g(-1), while the ferric ion reducing antioxidant power (FRAP) values ranged from 156 to 302 mg FeSO4 g(-1). A strong correlation (r(2) = 0.8258) was determined between the FRAP values and the TPC. Cupric ion reducing antioxidant capacity (CUPRAC) values ranged from 13 to 35 mg trolox g(-1). The correlation between the CUPRAC values and the GSH contents was weak (r(2) = 0.2069). The walnut extracts (0.2 mg mL(-1) concentration) showed 16.2-40% DPPH (2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl) scavenging activity. A strong correlation between DPPH-TPC was determined (r(2)= 0.8538), and it was concluded that the TPC makes the most important contribution to the antioxidant capacity of the walnut. Additionally, the walnut may be appraised, in view of its nutritional value and health benefits, by considering the GSH content revealed in the current study.Öğe Determination of Phenological Properties and Effective Heat Summation Requirements of Some Apples Varieties in Ankara (Kalecik) Conditions(2017) Ünver, HülyaIn this study, the phenological characteristics of some apple varieties grown in the Kalecik district of Ankara province, the number of days between effective heat summation requirements, and phenological phases were determined. The research was conducted on Royal Gala, Granny Smith, Jersey Mac, Spur Golden and Red Chief apple varieties. The threshold temperature of 10C was accepted as the temperature value for the determination of the heat summation requirements of the varieties. The effective heat summation above 10C during the growing season of varieties was determined as 819.1- 1986.3C days in 2015 and 865.1-2031.2C days in 2016. The number of days from full bloom to harvest was 85-75 days in 2015 and 132-219 days in 2016.Öğe Düzce İli Ceviz Genotipleri Arasındaki Morfolojik Farklılıkların Belirlenmesi(Mevlüt AKÇURA, 2023) Ünver, Hülya; Sakar, Ebru; Sülüşoğlu, MelekberDüzce ilinde tohumdan yetişen ceviz ağaçlarından oluşan populasyon içerisinden ceviz genotiplerini seçmek amacıyla gerçekleştirilen çalışmada 86 ağaçtan meyve örneği alınmış ve önemli meyve özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda 5 ceviz genotipi ümitvar olarak seçilmiştir. Seçilen genotiplerde meyve ağırlığı 12.08 g (81.DZC.36)-15.47 g (81.DZC.11), iç ağırlığı 6.09 g (81.DZC.70)-8.44 g (81.DZC.42), iç oranı %41.41 (81.DZC.11)-%59.01 (81.DZC.42) ve kabuk kalınlığı 1.03 mm (81.DZC.42)-2.28 mm (81.DZC.11) arasında değişmiş; kabuk rengi tiplerin tamamında esmer, iç rengi ise bir tipte (81.DZC.83) kahverengi, diğer tiplerde koyu sarı olarak belirlenmiştir. Seçilen tiplerin tamamı %100 oranında dolu ve sağlam iç vermiştir.Öğe Expression of Concern: Genetic Diversity Among Historical Olive (Olea europaea L.) Genotypes from Southern Anatolia Based on SSR Markers(Springer/Plenum Publishers, 2019) Sakar, Ebru; Ünver, Hülya; Ercişli, Sezai…Öğe Genetic Diversity Among Historical Olive (Olea europaea L.) Genotypes from Southern Anatolia Based on SSR Markers(Springer/Plenum Publishers, 2016) Sakar, Ebru; Ünver, Hülya; Ercişli, SezaiOlive (Olea europaea) is an ancient and important crop in both olive oil production and table use. It is important to identify the genetic diversity of olive genetic resources for cultivar development and evaluation of olive germplasm. In the study, 14 microsatellite markers (UDO4, UDO8, UDO9, UDO11, UDO12, UDO22, UDO24, UDO26, UDO28, DCA9, DCA11, DCA13, DCA15, and DCA18) were used to assess the genetic variation on 76 olive (Olea europaea L.) genotypes from Mardin province together with 6 well-known Turkish and 4 well-known foreign reference cultivars. All microsatellite markers showed polymorphism and the number of alleles varied between 9 and 22, with an average of 14.57. The most informative loci were DCA 11 (22 alleles) and DCA 9 (21 alleles). Dendrogram based on genetic distances was constructed for the 86 olive genotypes/cultivars, which revealed the existence of different clusters. The high genetic similarity was evident between Bakirkire2 and Zinnar5 (0.74) genotypes, while the most genetically divergent genotypes were Gurmese5 and Yedikardes, ler2 (0.19). It was concluded that there was abundant SSR polymorphism in olive germplasm in southern Anatolia in Turkey and could be important for future breeding activities.Öğe Genetic Diversity and Relationships among Local Olive (Olea europeaea L.) Genotypes from Gaziantep Province and Notable Cultivars in Turkey, Based on SSR Markers(Univ Agr Sci & Veterinary Med Cluj-Napoca, 2016) Sakar, Ebru; Ünver, Hülya; Ulaş, Mehmet; Lazovic, Biljana; Ercişli, SezaiOlive and olive oil have a prominent place in the cultures of the countries within the Mediterranean basin including Turkey. The genetic relationships among 30 olive (Olea europaea L.) genotypes sampled from Gaziantep province in Turkey were examined using 10 simple sequence repeat (SSR) markers (DCA9, DCA11, DCA15, DCA18UD04, UDO9, UD011, UDO12, UD022, UD024). Also, three well known Turkish and one foreign olive cultivar were also included within the SSR analysis. The number of alleles per locus of the SSR markers ranged from 5 (DCA15, UDO9) to 14 (DCA9) (average 7.9), for a total of 79 alleles. Similarity coefficients were calculated on the basis of 79 amplified bands. A dendrogram was created according to the 10 SSR markers by the unweighted pair-group method. The banding patterns obtained from the SSR primers allowed all of the genotypes/cultivars to be distinguished. According to the dendrogram, the 33 olive genotypes and cultivars were clustered into five main clusters. The most closely related genotypes were 'Oguzeli 3' and Tavuzeli with 0.80 similarity ratio. The most genetically divergent cultivars were 'Yavuzeli 6' and `Kilis Yaglik' (0.30), Tavuzeli 6' and 'Sauranis (0.20), Nizip 7' and Tavuzeli 4' (0.15), Islahiye 5' and Nizip Yaglik' (0.10). In conclusion, SSR analysis can be an efficient method for olive genotypes and cultivar identification and can offer valuable informative data to identify olive genotypes and cultivars grown in Turkey.Öğe KOCAELİ YÖRESİ CEVİZLERİNİN (Juglans regia L.) ÖN SELEKSİYONU(2017) Ünver, Hülya; Durul, Melekber SülüşoğluKocaeli yöresinde tohumdan yetişen ceviz ağaçlarının oluşturduğu populasyon içerisinden üstün özellikli tipleri seçmek amacıyla ön seleksiyon çalışması gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla ceviz potansiyeli bakımından önemli yerleşim birimleri gezilmiş, yetiştiricinin verdiği ön bilgiler ve seleksiyon kriterleri gözönünde bulundurularak 148 ağaçtan meyve örnekleri alınmıştır. Tiplerde önemli meyve özellikleri incelenmiştir. Araştırma sonucunda incelenen tiplerde meyve ağırlığı 16.96-6.33 g, iç ağırlığı 9.02-2.03 g, iç oranı %67.41-%29.93, kabuk kalınlığı 2.30-1.19 mm arasında belirlenmiştir. Tipler dolu ve sağlam iç oranı yönünden iyi durumda bulunmuş olup 129 tip %100 oranında dolu ve sağlam iç vermiş, 19 tipte boş meyveye rastlanılmıştırÖğe Kuzey Irak Bölgesi Yerel Nar Çeşitlerinin (Punica granatum L.) Bazı Meyve Özelliklerinin Belirlenmesi(Mevlüt AKÇURA, 2024) Amın, Tara Tahır M; Sakar, Ebru; İkinci, Ali; Ünver, HülyaBu çalışmada, Kuzey Irak’ın Halepçe ilinde yetiştirilen Laswara, Kawahanar, Meyhoş ve Salaxani nar çeşitlerinin bazı ağaç ve meyve özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır Araştırmada ortalama meyve ağırlığının 206-266 g, meyve uzunluğunun 76.01-84.30 mm, meyve eninin 75.92-81.19 mm, kaliks boyunun 11.03-12.43 mm, meyve suyu miktarının 132-148 ml, toplam dane ağırlığının 113.63-201.16 g, dane randımanının % 54.89-75.62 ve odacık sayısının 6-7 adet arasında değişiklik gösterdiği tespit edilmiştir. Ayrıca; nar çeşitlerinin SÇKM miktarının %11.8-15.8, pH’ının 2.71-3.54 ve titre edilebilir asit miktarının ise %0.12-0.27 arasında olduğu belirlenmiştir. Bunların yanında, incelenen çeşitlerin kabuk alt zemin rengi, kabuk üst zemin rengi, çekirdek sertliği, meyve tadı, dane rengi ve daneleme kolaylığı belirlenmiştir. Nar çeşitlerinde incelenen ağaç özellikleri bakımından Kawahanar ve Meyhoş çeşitlerinin verim durumunun yüksek, Kawahanar çeşidi ağaçlarının çok dikenli olduğu ve Laswra çeşidinde ise herhangi bir meyve çatlaması meydana gelmediği saptanmıştır.Öğe Molecular characterization of ancient olive genotypes from Hatay Province in Turkey(2016) Sakar, Ebru; Ünver, HülyaTurkeys average share of world olive production is between 7% and 10% and the country is the fourth biggest table olive and olive oil producer in the world. More than fifty olive cultivars have been commercialized in Turkey and there are numerous olive genotypes in different olive-growing regions in Turkey that differ from each other in terms of leaf, flower, and fruit characteristics. The aim of the present study was to identify the 40 most widely grown olive genotypes in Hatay Province in Turkey using microsatellite or simple sequence repeat (SSR) markers. Ten SSR loci were selected and used to identify olive genotypes/cultivars. The number of alleles per locus was found to be between 4 (UDO4 and DCA13) and 16 (DCA9), indicating high polymorphism among olive germplasms. We did not determine identical cultivars in SSR analysis. Samandag2 and Dörtyol7 (0.85), Samandag7 and Saurani (0.75), Payas kalesi and Sarı ulak (0.75), and Yayladag4 and Samandag3 (0.70) genotype pairs showed higher similarity while Yayladag1 and Samandag8 (0.15), Reyhanlı1 and Yayladag6 (0.15), and Samandag8 and Hassa5 (0.15) were found to be the most genetically divergent genotypes.Öğe Molecular characterization of ancient olive genotypes from Hatay Province in Turkey(Tubitak Scientific & Technical Research Council Turkey, 2016) Sakar, Ebru; Ünver, HülyaTurkey's average share of world olive production is between 7% and 10% and the country is the fourth biggest table olive and olive oil producer in the world. More than fifty olive cultivars have been commercialized in Turkey and there are numerous olive genotypes in different olive-growing regions in Turkey that differ from each other in terms of leaf, flower, and fruit characteristics. The aim of the present study was to identify the 40 most widely grown olive genotypes in Hatay Province in Turkey using microsatellite or simple sequence repeat (SSR) markers. Ten SSR loci were selected and used to identify olive genotypes/cultivars. The number of alleles per locus was found to be between 4 (UDO4 and DCA13) and 16 (DCA9), indicating high polymorphism among olive germplasms. We did not determine identical cultivars in SSR analysis. Samandag2 and Dortyol7 (0.85), Samandag7 and Saurani (0.75), Payas kalesi and Sari ulak (0.75), and Yayladag4 and Samandag3 (0.70) genotype pairs showed higher similarity while Yayladag1 and Samandag8 (0.15), Reyhanli1 and Yayladag6 (0.15), and Samandag8 and Hassa5 (0.15) were found to be the most genetically divergent genotypes.Öğe MOLECULAR CHARACTERIZATION OF LOCAL OLIVE GENOTYPES FROM SOUTHERN ANATOLIA FORESTS(Publ House Bulgarian Acad Sci, 2018) Sakar, Ebru; Özkaya, Mücahit Taha; Ergül, Ali; Ünver, Hülya; Ulaş, Mehmet; Toteva, Veneta Kapchina; Ercişli, SezaiTurkey is one of the major olive (Olea europeaea L.) producers in the world and the country has a wide variety of olive germplasm including local genotypes, local cultivars, and standard cultivars as well. However, there is little information on genetic structure of local olive genotypes that are extensively grown especially in southern Anatolia region in Turkey. We examined the genetic relatedness of 58 local Turkish olive genotypes sampled from forests of Sirnak province located in southern Anatolia by using 10 SSR (simple sequence repeat) markers that were previously developed for olive and widely used in different laboratories to assess genetic diversity and relatedness in olive. In the study 4 introduced foreign cultivars along with 6 well-known standard Turkish cultivars are also included in SSR analysis to make comparison with local genotypes. Allele diversity ranged from 8 (UDO9) to 24 (DCA9), (DCA18) an average 17.6 per SSR loci presenting high polymorphism and were found to be higher than in previous studies that used the same loci for olive. No relationship was found between the genetic relatedness and the geographical distributions of these genotypes and cultivars. The data reported here may be useful to prevent confusions of Turkish olive germplasm and could be important in future breeding activities.Öğe Şırnak İli Zeytin Gen Kaynaklarının Morfolojik, Pomolojik Özellikleri İle Yağ Asidi Kompozisyonlarının Belirlenmesi(2017) Sakar, Ebru; Ünver, Hülya; Ulaş, Mehmet; Ercişli, SezaiÜlkemiz Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde yer alan Şırnak ilindeki zeytin gen kaynaklarının oluşturduğu populasyon içerisinden üstün nitelikli olanları belirlemek amacıyla gerçekleştirilen çalışmada, 34 genotipten sürgün, yaprak ve meyve örnekleri alınmıştır. Belirlenen genotiplerde ağaç, meyve ve yaprak özellikleri ile toplam yağ ve yağ asitleri kompozisyonları incelenmiştir. Şırnak ili genotiplerinin çoğunlukla dik ve yarı dik taç yapısında ve tiplerin çoğunluğunun eliptik uzun şekilli yaprağa sahip oldukları görülmüştür. İncelenen tiplerde meyve ağırlığı 0.70 g (Deran5)-4.20 g (Serekani) ve meyve şekli tiplerin çoğunluğunda eliptik olarak belirlenmiştir. Toplam yağ oranı % 2.0 ile % 8.8 arasında bulunmuştur. Yağ asitleri miktarları, palmitik asit %12.57 (Karkamış3)-%19.82 (Oğuzeli1), stearik asit %2.31 (Islahiye1)%4.23 (Araban2), oleik asit %58.68 (Oğuzeli3)-%72.86 (Karkamış3), linoleik asit %5.10 (Araban1)-%21.06 (Oğuzeli3) ve linolenik asit %0.73 (Oğuzeli1)-%1.71 (Nizip9, Nizip10) olarak belirlenmiştirÖğe Tozlayıcı Böcekler ve Tozlayıcı Dostu Bahçeler(Düzce Üniversitesi, 2023) Demir Özden, Emine; Ünver, HülyaEkosistemlerin işleyişi ve biyoçeşitliliğin devamı için bitkilerin böceklerle tozlaşma faktörü büyük önem taşımaktadır. Tozlaşmayı sağlayan böcekler meyve ve tohum oluşumunu sağladıklarından tarım için de vazgeçilmezdir. Hızlı kentleşme, tarım alanları, çevre kirliliği, pestisitler, iklim değişikliği gibi nedenlerle tozlayıcılar her geçen gün azalmaktadır. Besinlerimizi oluşturan kültür bitkilerinin çoğunluğunun tozlaşmasını da sağlayan bu böceklerin korunması bağlamında tozlayıcı dostu bahçeler ele alınmıştır. Basit bir tozlayıcı dostu bahçenin özellikleri ve kurulumu hakkında bilgi verilmiştir. Herhangi bir vatandaşın kendi bahçesinde kurabileceği tozlayıcı dostu küçük bir bahçenin, bu eşsiz böcekleri korumak için büyük katkıda bulunabileceği öngörülmektedir.Öğe Türkiye'de Fındıklarda Bulunan Auchenorrhyncha (Hemiptera: Fulgoromorpha ve Cicadomorpha) Türleri ve Potansiyel Vektörler Olarak Önemi(Anatolian Agricultural Engineers Association, 2019) Demir, Emine; Ünver, HülyaÜlkemizin dünyanın en büyük fındık üreticisi olduğu, ancak diğer üretici ülkelerle kıyaslandığında birim alana düşen verimin daha düşük olduğu bilinmektedir. Fındıkta verimi etkileyen nedenlerden biri de hastalık ve zararlılardır. Fındıkta çok sayıda hastalık ve zararlı görülse de külleme ve bakteriyel yanıklık hastalıkları, fındık yeşil kokarcası ve fındıkkurdu gibi birkaç zararlı türünün ekonomik olarak büyük hasarlara neden olduğu bilinmektedir. Hemiptera'nın alttakımı olan Auchenorrhyncha (Yaprakpireleri, Bitkipireleri, Ağustosböcekleri ve Köpükböcekleri) türleri, beslenme şekilleri nedeniyle kültür bitkileri üzerinde zarara neden olan böceklerdir. Bu böcekler, bitkilere özsularını emerek değil taşıdıkları mikroorganizmaları (bakteri, virüs, fungus gibi) bulaştırarak asıl zararı vermektedir. Bu çalışmada Türkiye'de fındıkta bulunan Auchenorrhyncha türlerini belirlemek amacıyla literatürdeki veriler derlenip güncellenmiştir. Belirlenen türlerden; 3’ü Issidae familyasına, 1’i Ricaniidae familyasına, 1’i Flatidae familyasına, 3’ü Aphrophoridae familyasına, 1’i Membracidae familyasına ve 10’u Cicadellidae familyasına aittir. Bu türlerin dağılımı ve konukçu bitki tercileri hakkında bilgiler güncellenmiştir. Belirlenen türlerden EPPO'nun listelerinde de yer alan özellikle bakteriyel yanıklık hastalıkları ve fitoplazma hastalıklarının vektörleri olan Auchenorrhyncha türleri hakkında bilgiler güncellenmiş ve alttakımın potansiyel vektörler olarak kabul edilen diğer türleri açıklanmıştır. Fındıkta tespit edilmiş Auchenorrhyncha türlerinin fındıkta görülen iki önemli hastalığın da potansiyel vektörleri olacağı konusu tartışılarak bu duruma dikkat çekilmiştir. Fındıkta verim ve kaliteyi artırabilmek için sadece bilinen hastalık ve zararlılarla değil; bu önemli hastalıkları bulaştıran vektörlerle de mücadele etmenin büyük önem taşıdığı ortaya çıkmaktadır.
