Yazar "Öztemiz, Sevcan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 17 / 17
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Akçakoca İlçesi (Düzce) Fındık Bahçelerinde Yazıcı Böcek Anisandrus dispar (Fabricius)’un Bulaşma Oranı(Düzce Üniversitesi, 2023) Karayiğit, Emine Nur; Öztemiz, Sevcan; Hızal, ErdemÇalışma Düzce İli Akçakoca ilçesi fındık bahçelerinde önemli ürün kayıplarına neden olan Anisandrus dispar (Fabricius)’un bulaşma oranının belirlenmesi amacıyla Akçakoca ilçesine bağlı 43 köyde 2021 yılında yürütülmüştür. Örnekleme toplam 1980 fındık dalında yapılmıştır. Kontrol edilen dallarda zararlının açmış olduğu muhtemel delikler incelenmiş ve zarar görmüş olan dallar kaydedilmiştir. Bu dallar laboratuvara getirilerek ayrı ayrı kültüre alınmıştır. Kültüre alınan örneklerden elde edilen böceklerin tür teşhisi yapılmıştır. Diğer zararlı türlerini belirlemek için kırmızı yapışkan tuzaklar kullanılmıştır. Çalışmada Anisandrus dispar (Fabricius), Xylosandrus germanus (Blandford), Xyleborinus saxesenii (Ratzeburg) ve Scolytus sp. olmak üzere dört tür tespit edilmiştir. Örnekleme yapılan bahçelerin %92,42’sının zararlı ile bulaşık olduğu saptanmıştır. Fındık bahçelerinde zararlı ile bulaşık dal sayısı 0–100 arasında değişmektedir. Ortalama bulaşık dal oranı ise %47,92 olarak belirlenmiştir.Öğe Amerikan beyaz kelebeği, Hyphantria cunea (Drury) (Lepidoptera: Arctiidae)'nın ergin popülasyon takibi ile biyolojik mücadelesinde parazitoit ve predatörlerinin belirlenmesi(2022) Avcı, Osman; Ciner, İbrahim; Öztemiz, SevcanÇalışmada Düzce ili fındık bahçelerinde zararlı Amerikan beyaz kelebeği Hyphantria cunea (Drury) (Lepidoptera: Arctiidae)’nın ergin popülasyon takibi ile parazitoit ve predatörlerinin belirlenmesi amaçlanmış olup 2019 yılında yürütülmüştür. Ergin popülasyon takibi Düzce ili Merkez ve Cumayeri ilçeleri olmak üzere iki farklı lokasyonda belirlenen bahçelere kurulan ışık tuzağı ile yapılmıştır. Zararlının ergin bireyleri haziran ve ağustos aylarında olmak üzere yılda iki tepe noktası oluşturduğu ve iki döl verdiği saptanmıştır. Hyphantria cunea’nın parazitoit ve predatörlerinin belirlenmesi için 8 ilçede (Akçakoca, Cumayeri, Çilimli, Gümüşova, Gölyaka, Merkez, Kaynaşlı, Yığılca) toplam 165 fındık bahçesinde örnekleme yapılmış ve zararlı ile bulaşık toplanan örnekler laboratuvarda kültüre alınmıştır. Zararlının parazitoidleri olarak Trichogramma brassicae Bezdenko (Hymenoptera: Trichogrammatidae), Chouioia cunea Yang (Hymenoptera: Eulophidae), Baryscapus sp. (Hymenoptera: Eulophidae), Apanteles hyphantriae Riley (Hymenoptera: Braconidae), Hyposoter sp. (Hymenoptera: Ichneumonidae), Pales pavida Meigen (Diptera: Tachinidae), Exorista larvarum (L.) (Diptera: Tachinidae); preadatörleri olarak Chrysoperla carnea (Steph.) (Neuroptera: Chrysopidae) tespit edilmiştir. Pupa parazitoidi, C. cunea Düzce ili için ilk kayıttır.Öğe Bazı yerel entomopatojen fungusların Amerikan beyaz kelebeğine Hyphantria cunea (Drury) (Lepidoptera: Arctiidae) karşı laboratuvar koşullarındaki insektisidal aktivitesi(2020) Karabörklü, Salih; Altın, Nedim; Yıldırım, Ismet; Öztemiz, Sevcan; Sadıç, Esat; Aydın, ÖmerAmerikan beyaz kelebeği, Hyphantria cunea meyve bahçeleri, ormanlık alanlar, park ve bahçelerde önemli zararlara neden olmaktadır. Bu çalışma Beauveria bassiana ve Metarhizium anisopliae türü entomopatojen fungusların H. cunea üzerindeki insektisidal aktivitelerinin belirlenmesi amacıyla laboratuvarda gerçekleştirilmiştir. Beauveria bassiana ve M. anisopliae türü toplam 10 izolat 3, 4 ve 5. dönem 10’ar adet H. cunea larvalarına 1x105 konidi/ml konsantrasyonda püskürtme yoluyla uygulanmıştır. Deneme 4 tekrarlı yürütülmüş olup en yüksek insektisidal aktivite 7. gün sonunda 3. dönem larvalarda belirlenmiştir. Beauveria bassiana YK23 izolatı 3. dönem larvalarda %89.72 oranında, M. anisopliae YK45 izolatı ise %76.39 oranında öldürücü etki göstermiştir. Diğer izolatlar da ise %55 ila %73.89 arasında değişen oranlarda öldürücü etki belirlenmiştir. Beauveria bassiana YK23 ve M. anisopliae YK43 izolatları 4. dönem larvalarda sırasıyla %77.78 ve % 72.22 oranında öldürücü etki göstermiştir. Aynı izolatlar 5. dönem larvalarda sırasıyla %60 ve %42.5 oranında ölüme neden olmuştur. Elde edilen sonuçlar zararlı ile mücadelede erken larva dönemlerinin seçilmesinin daha uygun olacağını göstermektedir.Öğe BIOLOGICAL CONTROL OF AFLATOXIGENIC FUNGI ON PEANUT: FOR THE PRE-HARVEST APPROACH(Soc Field Crop Sci, 2019) Lavkor, Işılay; Arıoğlu, Halis; Var, Işıl; Öztemiz, SevcanThis study was carried out to determine the efficacy of different applications of a biopesticide for reduction of aflatoxin contamination in peanut. The biopesticide, afla-guard, delivers a nontoxigenic Aspergillus flavus to the field where it competes with naturally occurring toxigenic fungus. Biocontrol treatments included: (i) soil application during sowing, (ii) multiple application during sowing and 40 days after planting, (iii) foliar application at 60 days after planting (iv) control (untreated plots). Biopesiticide was applied to peanut plots in 2015 and 2016 in Randomized Complete Block Design with four replications. Peanuts were collected from control and treated plots at harvest-drying-pre-storage periods and analysed for aflatoxins. Aflatoxin concentrations were generally quite low in 2015, also the aflatoxin concentration in treated samples (from 0.04 to 0.71 mu g/kg) was reduced by 97.38 to 99.82% compared with controls (from 21.84 to 27.12 mu g/kg). In 2016, reductions were also noted for all biocontrol treatments (from 89.07 to 92.39%) compared with controls. In conjunction with the reductions in aflatoxin contamination, biocontrol treatments produced significant reductions with biopesticide in peanut. Therefore, it can be said that a biological control method is a promising approach for controlling aflatoxin.Öğe Bursa İli Armut Bahçelerinde Cacopsylla pyri (L.) (Hemiptera: Psyllidae)’nin Yayılış Alanının Belirlenmesi(Mevlüt AKÇURA, 2023) Külcüoğlu, Nida; Öztemiz, Sevcan; Ciner, İbrahimTürkiye’de yetiştiriciliği en çok yapılan yumuşak çekirdekli meyve türlerinden birisi olan armut (Pyrus communis L.) önemli bir ihracat ürünüdür. Marmara Bölgesi’nde armut üretimi en fazla Bursa İlinde yapılmaktadır. Armut yetiştiriciliğinde verimi etkileyen en önemli bitki koruma sorunlarının başında Armut yaprak pireleri olarak bilinen zararlı, Armut psillidi, Cacopsylla pyri (L.) (Hemiptera: Psillidae) gelmektedir. Zararlının nimf ve erginleri armut ağaçlarında doğrudan ve dolaylı zarar yapar. Esas zararı yapan nimfler çiçek, yaprak, tomurcuk ve sürgünlerde emgi yaparak beslenir ve balımsı madde salgılarlar. Salgıladıkları tatlımsı maddeler ile solunum ve fotosentezi engeller ve meyvelerin pazar değerini düşüren bir isli yapı (fumajin) oluşturur. Yoğun bulaşmalarda ağaçların gelişmesi durur; yaprak, çiçek ve meyve dökülmeleri, meyve şekil bozuklukları meydana gelir. Birkaç yıl tekrarlayan yoğun bulaşmalarda ağaçların dallarında ve tümünde ölüm meydana gelir. Ayrıca bazı hastalık etmenlerinin (özellikle ateş yanıklığı hastalığı) vektörlüğünü yaptıkları da bilinmektedir. Bu sebeple zararlının kontrolünde gerekli önlemlerin alınması önemlidir. Bu amaca yönelik ele alınan çalışmada zararlının yayılış alanının belirlenmesi hedeflenmiş olup, çalışma Bursa ilinin en çok armut yetiştirilen 9 ilçesinde (Osmangazi, Kestel, Gürsu, Yıldırım, Kemalpaşa, Karacabey, İznik, Nilüfer ve Orhangazi) 2020-2021 yıllarında yürütülmüştür. Zararlının varlığı sarı yapışkan tuzak, japon şemsiyesi ve gözle kontrol yöntemi ile belirlenmiştir. Çalışmada Bursa ilinin armut yetiştiriciliği yapılan tüm ilçelerinde bahçelerin zararlı ile bulaşık olduğu (%100) ve zararlının yayılış gösterdiği tespit edilmiştir. Özellikle mayıs ve temmuz aylarında zararlının yoğun olarak bulunduğu gözlemlenmiştir. En fazla bulaşma Kestel ve Gürsü ilçelerinde tespit edilmiştir. Osmangazi ve Yıldırım ilçelerinde bulaşmanın orta seviyede; Nilüfer, Karacabey, Kemalpaşa, Orhangazi ve İznik ilçelerinde ise bulaşmanın az olduğu belirlenmiştir.Öğe Düzce İli Fındık Bahçelerinde Amerikan Beyaz Kelebeğinin Biyolojik Mücadelesinde Yumurta Parazitoidinin Etkinliğinin Belirlenmesi(Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, 2023) Öztemiz, Sevcan; Ciner, İbrahim; Yayla, ŞükranAmerikan beyaz kelebeği, Hyphantria cunea (Drury) (Lepidoptera: Arctiidae) Kuzey Amerika orijinli olup, 1997 yılından günümüze Düzce’de varlığı bilinmekte ve fındıkta önemli zarar vermektedir. Zararlının mücadelesinde kolay uygulanabilir yöntem olması sebebi ile kimyasal mücadele tercih edilmektedir. Bununla birlikte, kimyasal mücadeleye alternatif yöntemlerle ile ilgili bir bilimsel çalışmanın da yapılmadığı görülmüştür. Bu amaçla Düzce ilinde 2019 yılında yürütülen çalışmada zararlının biyolojik mücadelesinde yumurta parazitoidi, Trichogramma evanescens Westwood (Hymenoptera: Trichogrammatidae), 25±1°C sıcaklık, %65±10 orantılı neme ayarlı uzun gün aydınlatmalı (16:8) böcek üretim odasında Değirmen güvesi, Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae) yumurtaları üzerinde üretilmiştir. H. cunea’nın kışlayan pupalarından çıkan birinci döl ergin popülasyonu ışık tuzağı ile takip edilmiştir. Zararlının ovipozisyon başlangıcında ilk yumurta paketinin görüldüğü Haziran ayından itibaren fındık bahçelerine parazitoit salımı 3 adet salım kartı/da dozunda uygulanmıştır. Salımdan bir hafta sonra 10 ocaktaki bitkilerde örnekleme yapılmış, toplanan yumurtalar laboratuvara getirilerek kültüre alınmış ve parazitli ve parazitli olmayan yumurta sayımı yapılarak kaydedilmiştir. Zararlının Ağustos ayında ikinci dölüne de aynı dozda salım yapılmıştır. Salım sonrası değerlendirmede parazitlenme oranı %57-70 olarak saptanmıştır. Fındıkta H. cunea’nın biyolojik mücadelesinde parazitoit salımı Batı Karadeniz Bölgesi ve Düzce ili için ilk olma özelliği taşımaktadır.Öğe Düzce İli Fındık Bahçelerinde Fındık Kozalak Akar Türleri ve Bulaşma Oranının Belirlenmesi(Düzce Üniversitesi, 2023) Kaya, Dicle; Öztemiz, Sevcan; Ciner, İbrahimBu çalışma Düzce ilinde fındık yetiştiriciliğinin en fazla yapıldığı üç ilçede (Akçakoca, Merkez ve Cumayeri) fındık bahçelerinde bulunan zararlı fındık kozalak akar türlerini ve bulaşma oranını tespit etmek amacıyla toplam 40 bahçede 2021-2022 yılları arasında yürütülmüştür. Fındık bahçelerinin büyüklüğü dikkate alınarak örneklemelerde her bir bahçede rastgele belirlenen en az 10’ar ocakta gözle kontrol yöntemi ile ağacın yaprak, sürgün, tomurcuk, çiçek ve meyve gibi organları incelenmiş ve toplanan örnekler polietilen torbalar ile laboratuvara getirilmiş ve kaydedilmiştir. Elde edilen bireylerin preparatları hazırlanarak tür teşhisi yapılmıştır. Ayrıca, örneklemelerde her bir bahçede en az 10’ar ocakta ve her ocaktan seçilen birer daldaki kozalakların sayımı yapılmıştır. Örnekleme yapılan bahçelerde zararlının bir tek bireyi veya zararı tespit edildiğinde o bahçe bulaşık olarak kaydedilmiş ve bulaşma oranı belirlenmiştir. Çalışmada Phytoptus avellanae Nal. (Trombidiformes: Phytoptidae) ve Cecidophyopsis vermiformis (Nal.) (Trombidiformes: Eriophyidae) olmak üzere iki tür tespit edilmiştir. Phytoptus avellanae türü iki kriptik türden oluşan bir kompleksi temsil etmektedir. Her üç ilçedeki fındık bahçelerinde zararlı ile bulaşma oranının %100 olduğu ve kozalak yoğunluğunun ekonomik zarar eşiğinin üzerinde olduğu saptanmıştır. Bahçelerde dal başına kozalak ortalaması en yüksek Cumayeri ilçesinde (16,4 kozalak sayısı/dal) tespit edilmiş, bunu sırası ile Akçakoca ilçesi (6,5-9,25 kozalak sayısı/dal) ve Merkez ilçe (7,16-8,85 kozalak sayısı/dal) takip etmiştir. Fındık kozalak akar popülasyonunun mücadeleyi gerektirecek düzeyde olduğu ve son yıllarda fındıkta verimini etkileyen önemli faktörler arasında yer aldığı görülmüştür.Öğe Düzce İlinde Hyphantria cunea (Drury)’nın Yayılış Alanı ile Bulaşma Oranının Belirlenmesi(2020) Avcı, Osman; Öztemiz, SevcanDüzce ilinde Hyphantria cunea (Drury)’nın yayılış alanı ile bulaşma oranını belirlemek amacıyla örneklemeler 8ilçede (Akçakoca, Cumayeri, Çilimli, Gümüşova, Gölyaka, Merkez, Kaynaşlı, Yığılca) fındık bahçelerinde 2019yılında yürütülmüştür. Örneklemeler mayıs-kasım aylarında periyodik olmayan arazi çıkışları ile yapılmıştır.Düzce ilinde Hyphantria cunea (Drury)’nın bulaşma oranının %66,6 olduğu tespit edilmiştir. Yığılca veKaynaşlı ilçeleri hariç tüm ilçelerde bulaşmanın olduğu saptanmıştır. En yüksek bulaşma Çilimli ve Merkezilçelerinde (%100) haziran ve ağustos aylarında tespit edilmiştir. Rakımın yüksek olduğu yerlerde bulaşmanındaha az olduğu gözlemlenmiştir.Öğe Efficacy of Trichogramma evanescens and Bacillus thuringiensis var. kurstaki in control of Cydia pomonella (L.) in Turkey(Tubitak Scientific & Technical Research Council Turkey, 2017) Öztemiz, Sevcan; Küden, Ali; Nas, Serpil; Lavkor, IşılayThis study was conducted to evaluate the effectiveness of Trichogramma evanescens Westwood (Hymenoptera: Trichogrammatidae) release with as well as without Bacillus thuringiensis var. kurstaki (Berliner) in biological control of Cydia pomonella (L.) (Lepidoptera: Tortricidae) in the Galaxy Gala apple variety grafted onto M9 rootstock in 2016. Four treatments were analyzed: releasing T. evanescens alone (TE), applying B. thuringiensis var. kurstaki (BT) alone, applying both (TE + BT), and a control (C) without any application at all. The experiment design entailed randomized blocks with four replicates. In each generation of the egg stage, 100,000 parasitoids per hectare were released twice (1440 parasitoids/plot), with an interval of 7-10 days. In the larval stage, BT was applied twice for the first generation and once for the second. Weekly counts were performed regularly. The decrease in egg count was 52.15% in TE, 58.99% in BT, and 65.46% in TE + BT plots. The decrease observed in larval numbers was 68%, 73.33%, and 94.66%, respectively. Egg parasitization rates varied between 58.64% and 69.79%. At harvest, fruit infestation rates were 9.66% and 8.33% in TE and BT plots and just 2.0% in the TE + BT plot, versus 34% in the control plot. Promising results were achieved in biological control of C. pomonella when TE was combined with BT. The combined treatment of both biological control agents significantly decreased the population of the pests and crop damage. The natural enemy alone was not effective in keeping the population below the economic threshold level.Öğe İklim Değişikliği, Düzce'de Çayır tırtılı ( Loxostege sticticalis L.)’nın Birinci Nesil Kelebeklerinin Salgınına Neden Oldu(Düzce Üniversitesi, 2022) Öztemiz, Sevcan; Ciner, İbrahimÇayır tırtılı, Loxostege sticticalis L. (Lepidoptera: Crambidae), istilacı ve göç eden bir zararlıdır. Zararlı genellikle periyodik 10-12 yılda bir meydana gelen kitlesel salgınları ile bilinirler. Düzce’de 2022 yılında haziran ayının ikinci yarısında çok sayıda zararlının birinci nesil ergin kelebekleri beklenmedik bir şekilde ortaya çıktı ve ilk kez kayıt edildi. İklim değişikliği ve zararlının kışlama alanlarındaki habitat koşullarının bozulması nedeni ile göç ettiği ve üreme alanlarındaki dağılımını da etkileyebileceği düşünülmektedir. Birinci nesil kelebek salgın mekanizmasının belirlenmesi için zararlı ile ilgili ulusal ortak izleme ve bilgi paylaşımı yapılması önem kazanmıştır. Bu amaçla ele alınan çalışmada zararlı ile ilgili genel bilgilere yer verilmiştir.Öğe İstanbul'da Sivrisinek Türleri ile İnvaziv Aedes Türlerinin Tespiti ve Bulunma Oranları(2021) Ede, Ali Rıza; Öztemiz, SevcanÇalışmada İstanbul’un 27 ilçesinde (Avrupa yakasında Arnavutköy, Avcılar, Başakşehir, Beşiktaş, Beylikdüzü, Büyükçekmece, Çatalca, Esenler, Esenyurt, Eyüpsultan, Gaziosmanpaşa, Kağıthane, Küçükçekmece, Sarıyer, Silivri, Sultangazi, Anadolu yakasında Ataşehir, Beykoz, Kartal, Maltepe, Pendik, Sancaktepe, Sultanbeyli, Şile, Tuzla, Ümraniye, Üsküdar) sivrisinek türleri ile invaziv Aedes türleri (Diptera: Culicidae)’nin bulunma oranlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, sivrisinek üreme kaynaklarından dipper aracılığıyla toplanan larva ve pupalardan elde edilen dişiler ile ışık tuzaklarından elde edilen dişilerin tespiti ile yapılmış olup 2019 ve 2020 yıllarında yürütülmüştür. Çalışmada 4 cinse ait 13 sivrisinek türü belirlenmiştir. Toplam 247 üreme kaynağında bulunan sivrisinek türleri ve bulunma oranları, Culex pipiens L. %45.4,Aedes albopictus (Skuse) %20, Aedes cretinus (Edwards) %9, Anopheles maculipennis kompleks (Anopheles sacharovi hariç) %5.2 Culex territians %4, Anopheles claviger (Meigen) %2.8 Aedes vexans (Meigen) %2.4, Culex theileri Theobald %2.4, Culiseta annulata (Schrank)%2, Culex hortensis Ficalbi%1.6, Culex modestus Ficalbi%1.6, Culex torrentium Martini%2.4, Culiseta longiareolata (Macquart)%1.2, Culex sp. (Diptera: Culicidae) olarak tespit edilmiştir. İstilacı tür olarak, Aedes albopictus(Skuse) ve Aedes cretinus(Edwards) saptanmıştır. Vektörlük potansiyelleri dikkate alındığında Ülkemizde yaygın hale gelen Aedes türleri ile mücadele programı oluşturulmalıdır.Öğe Mersin İli Mısır Üretim Alanlarında İstilacı Bir Zararlı: Chilo partellus (Swinhoe, 1885) (Lepidoptera: Crambidae)(Kahramanmaras Sutcu Imam Univ, 2018) Öztemiz, Sevcan; Akmeşe, Vahdettinİstilacı tür, Chilo partellus (Swinhoe, 1885) (Lepidoptera: Crambidae)’un Tarsus/Mersin ili mısır üretim alanlarında varlığı bu çalışma ile 2016 yılında tespit edilmiştir. Bu tür 2014 yılında Türkiye'de ilk kez görülmesine rağmen, bugüne kadar Mersin ilinde tespit edilmemiştir. Zararlı Asya'nın yerli türü olup, Afrika'da yayılış göstermiştir. C. partellus çabuk kolonize olduğu ve zarar yaptığı her yerde, geniş coğrafi alanlara hızla yayılmıştır. Sıcaklık, nem ve konukçu bitkilerin bolluğu gibi uygun koşullarda oldukça zararlı olan istilacı tür, Türkiye'de mısırın ana zararlıları olan yerli türler, Mısır Koçankurdu, Sesamia nonagrioides Lefebvre (Lepidoptera: Noctuidae) ve Mısırkurdu, Ostrinia nubilalis (Hübner) (Lepidoptera: Crambidae) ile rekabet ederek bunların yerini alabilecek kapasitededir. Bu nedenle, zararlının daha fazla yayılması önlenmeli ve mücadele önlemleri mümkün olduğunca çabuk alınmalıdır.Öğe Mersin İli Mısır Üretim Alanlarında İstilacı Bir Zararlı: Chilo partellus (Swinhoe, 1885) (Lepidoptera: Crambidae)(2018) Öztemiz, Sevcan; Akmeşe, Vahdettinİstilacı tür, Chilo partellus (Swinhoe, 1885) (Lepidoptera:Crambidae)’un Tarsus/Mersin ili mısır üretim alanlarında varlığı buçalışma ile 2016 yılında tespit edilmiştir. Bu tür 2014 yılındaTürkiye'de ilk kez görülmesine rağmen, bugüne kadar Mersin ilindetespit edilmemiştir. Zararlı Asya'nın yerli türü olup, Afrika'da yayılışgöstermiştir. C. partellus çabuk kolonize olduğu ve zarar yaptığı heryerde, geniş coğrafi alanlara hızla yayılmıştır. Sıcaklık, nem vekonukçu bitkilerin bolluğu gibi uygun koşullarda oldukça zararlı olanistilacı tür, Türkiye'de mısırın ana zararlıları olan yerli türler, MısırKoçankurdu,Sesamia nonagrioides Lefebvre (Lepidoptera:Noctuidae) ve Mısırkurdu, Ostrinia nubilalis (Hübner) (Lepidoptera:Crambidae) ile rekabet ederek bunların yerini alabilecekkapasitededir. Bu nedenle, zararlının daha fazla yayılması önlenmelive mücadele önlemleri mümkün olduğunca çabuk alınmalıdır.Öğe rDNA-ITS2 characterization of Trichogramma species (Hymenoptera: Trichogrammatidae) in Turkey(Springer, 2022) Ercan, Fahriye Sumer; Ates, Mevlude Alev; Öztemiz, SevcanBackground ITS2 sequences can be used in systematic studies and proved to give reliable results in the distinguishing of Trichogramma species (Hymenoptera: Trichogrammatidae). Correct identification of natural enemies forms the basis of a biological control program. The present study aimed to compare sequences of rDNA-ITS2 of Trichogramma samples with those deposited in GenBank by using ITS2, as a barcode for reliable species identification and assessment of genetic diversity. Results Molecular identification methods were used to differentiate 2 Trichogramma species collected from Adana province of Turkey; Trichogramma brassicae (Bezdenko) and Trichogramma turkestanica Meyer (Hymenoptera: Trichogrammatidae). ITS2 sequences of samples ranged in size from 378 to 406 bp. The ITS2 sequences were aligned using Clustal W, genetic distances and phylogenetic tree were calculated using MEGA V7.0. rDNA-ITS2 sequences of 37 specimens of Trichogramma confirmed in GenBank in the study. Also, secondary structures of ITS2 sequences were predicted with the help of Mfold web server. All secondary structure constructions were performed at 37 degrees C using RNA version 2.3 default parameters. Conclusions A molecular marker can be used successfully to distinguish closely related groups if it is a rapidly evolving and highly conserved gene region. In the study, it was shown that ITS2 was a reliable molecular marker in distinguishing species. Therefore, with rDNA-ITS2 sequence analysis, Trichogramma spp., which is a very important natural enemy in biological control, has been identified.Öğe RICANIA SHANTUNGENSIS CHOU & LU 1977 (HEMIPTERA: FULGOROMORPHA: RICANIIDAE) A NEW INVASIVE INSECT SPECIES IN EUROPEAN TURKEY(Parlar Scientific Publications (P S P), 2019) Hızal, Erdem; Öztemiz, Sevcan; Gjonov, IliaAs a result of human activities invasive insect species are spreading rapidly in new territories. Turkey doesn't make an exception to this process. One of the most important invasive species belongs to Ricanidae family. In Turkey there are probably two native species: Ricania ayle Dlabola, 1983 and Ricania hedenborgi Stal, 1865. Orosanga japonica Melichar, 1898 and Ricania simulans (Walker, 1851) are reported as introduced species but after recent data the record of R. simulans concerns O. japonica. This report presents a new invasive insect species for Turkey and Europe - Ricania shantungensis Chou & Lu 1977. In this study Ligustrum lucidum W.T. Aiton (Oleaceae) and Liquidambar styraciflua L. (Altingiaceae) were identified as new host plants.Öğe Sakarya İli Dış Mekân Süs Bitkilerinde Coccoidea (Hemiptera) Türleri ve Doğal Düşmanlarının Belirlenmesi(2022) Keskin, Caner; Öztemiz, Sevcan; Ciner, İbrahimAmaç: Çalışmada Sakarya İli Arifiye, Serdivan ve Sapanca İlçelerinde dış mekân süs bitkilerinde, Coccoidea üstfamilyasına ait türlerin ve doğal düşmanlarının tespiti amaçlanmıştır. Materyal ve Yöntem: Nisan-eylül ayları arasında yapılan örneklemelerde dış mekân süs bitkilerinde bulunan, Coccoidea üstfamilyasına bağlı türlerin, üzerinde bulunduğu dal, yaprak, gövde kesiti ile birlikte alınarak, laboratuvarda, 25±1°C sıcaklık, %65±10 nem, 16 saat aydınlık ve 8 saat karanlık koşullara ayarlı, iklim odasında kültüre alınmıştır. Günlük kontroller yapılarak, bu familyaya ait türler, belirlenmiştir. Bu çalışma, 2018 yılında yürütülmüştür. Araştırma Bulguları: Tespit edilen türler ve bulunduğu konukçular, Ceroplastes sinensis Del, Guercio, 1900 [konukçu bitki: Acer saccharum Marsh. (Aceraceae), Diaspidiotus prunorum (Laing, 1931) [konukçu bitki: Hedera helix L. (Araliaceae)], Euonymus alatus (Thunb.) Siebold (Celastraceae)], Lepidosaphes ulmi (Linnaeus) [konukçu bitki: Euonymus japonicus Thunb. (Celastraceae)], Icerya purchasi (Maskell) [konukçu bitki: Pittosporum sp. (Pittosporaceae)], Parthenolecanium corni (Bouché) [konukçu bitki: Acer negundo L. (Aceraceae)], Planococcus vovae (Nasonov) [konukçu bitki: Cupressocyparis leylandii (Jacks & Dallim) (Cupressaceae)], Pseudaulacaspis pentagona (Targioni-Tozzetti) [konukçu bitki: Morus platanifolia (Moraceae)], Unaspis euonymi (Comstock) [konukçu bitki: Euonymus japonicus Thunb. (Celastraceae)]’dir. Doğal düşmanlarından Adalia bipunctata (L.), Chilocorus bipustulatus (L.), Coccinella septempunctata (L.), Exochomus quadripustulatus (L.) (Coleoptera: Coccinellidae); Chrysoperla carnea (Neuroptera: Chrysopidae) ve Cybocephalus sp. (Coleoptera: Nitidulidae) predatör türler saptanmıştır. Sonuç: Çalışmada altı farklı familyaya ait konukçu bitkilerde sekiz tür tespit edilmiştir. Predatörler zararlı popülasyonunu baskı altında tutacak popülasyonda bulunmamıştır.Öğe Sakarya ili mısır alanlarında Mısırkurdu (Ostrinia nubilalis Hübner Lepidoptera: Crambidae)'nun yumurta parazitoidi Trichogramma brassicae Bezdenko (Hymenoptera: Trichogrammatidae)’nin doğal parazitleme oranının belirlenmesi(Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi, 2022) Çamkaya, Gamze; Öztemiz, SevcanÇalışma, Sakarya ili Adapazarı, Akyazı, Erenler, Ferizli, Hendek, Karasu, Kocaali Söğütlü ve Serdivan ilçeleri mısır tarlalarında zararlı Mısırkurdu, Ostrinia nubilalis Hbn. (Lepidoptera: Crambidae)’nun yumurta parazitoidi, Trichogramma brassicae Bezdenko (Hymenoptera: Trichogrammatidae)’nin doğal parazitleme oranını belirlemek amacıyla 2018 ve 2019 yıllarında yürütülmüştür. Haziran-eylül ayları arasında örneklemeler haftalık yapılmış ve örneklemede her tarladan 100 bitkinin özellikle yaprak ve yaprak altları incelenmiştir. Parazitlenmiş ve parazitlenmemiş yumurta paketleri bulunduğu yaprak parçası ile birlikte laboratuvara getirilerek kültüre alınmıştır. Parazitli O. nubilalis yumurtaları ile parazitli olmayan yumurtalar günlük kontrol edilerek kaydedilmiştir. Trichogramma brassicae’nin Sakarya ilinde 2018 yılında doğal parazitleme oranı %94.82, 2019 yılında ise %40.58 olarak saptanmıştır. En yüksek doğal parazitleme 2018 yılında gerçekleşmiştir. İlçeler karşılaştırıldığında, en yüksek parazitlenme Ferizli ilçesinde (%100) meydana gelirken, en düşük parazitlenme Kocaali ilçesinde (%21.43) belirlenmiştir.
