Yazar "Yüksel, Kübra" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Ulusal politika ve yerel uygulama arasında göç yönetişimi: Düzce ili örneği
    (Düzce Üniversitesi, 2023) Yüksel, Kübra; Aydemir, Cahit
    Türkiye özellikle 2011 yılı sonrası, başta Suriye olmak üzere Irak, Afganistan ve İran gibi ülkelerden ve daha birçok ülkeden göç almış ve dünyada en fazla sığınmacı barından ülke haline gelmiştir. Türkiye'de özellikle Suriye menşeli göçle birlikte yoğun mülteci hareketliliğinin krize evrilmesi üzerine kamu kurumları, yerel yönetimler ve sivil toplum örgütlerinin bir araya gelerek ortaya çıkan sorunlara çare arama ve çözüme kavuşturma, yeni düzenlemeler getirme çabaları bir yönetişim anlayışının geliştirilmesini gerekli kılmıştır. Bu gereklilikten hareketle 2013 yılında Yabacılar ve Uluslararası Koruma Kanunu (YUKK) çıkarılmıştır. Mültecilerin hak ve yükümlülüklerini belirleyen YUKK'da, mültecilerin göç etikleri ülkedeki koruma sistemine kayıt olmaları, sağlık hizmetleri, eğitim hizmetleri ve yardımlara ulaşım gibi temel haklara erişimleri tanımlanmaktadır. Ancak standartlaştırılmış prosedürler nedeniyle tanımlanan bu haklara mültecilerin ulaşımında bir takım eksiklikler oluşmaktadır. Nitekim bu çalışma da, ulusal düzeydeki kurumlar ile yerel yönetimler ve yerel kurumlar arasındaki iş birliğinin yeteri kadar olmamasından, yani göç yönetişiminin tam olarak sağlanamamasından kaynaklanan engellerin neler olduğunu ortaya koymak amacındadır. Bu niyetle İstanbul, Ankara, Kocaeli gibi büyük şehirlerin geçiş noktası olan Düzce İlindeki Geçici Koruma (GK) Altındaki Suriyeli kişiler ve Uluslararası Koruma (UK) Altındaki Afganistanlı ve Iraklı mülteciler, mültecilere hizmet veren kamu kurumu çalışanları ve Sivil Toplum Kuruluşları (STK) çalışanları da dâhil olmak üzere 118 kişiyle derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen bulgulardan anlaşıldığı kadarıyla ulusal düzeyde belirlenen politikaların, mültecilerin ihtiyaç duyduğu hizmetleri sağlamak yerine ulusal güvenliği önceleme eğiliminde olduğu, yerelde ise ulusal politikadan bağımsız hareket etme imkân ve kabiliyetinin olmadığı görülmüştür. Göç yönetişimi kavramını merkeze alan bu çalışmada, ulusal düzeydeki karar alıcıların yanında yerel yönetimlerin, ilgili kamu kurumlarının uygulanacak politikalarda söz sahibi olmasına, iş birliği içerisinde hareket etmesine atıfta bulunulmuştur. İş birliğiyle kastedilen, mültecilerin yaşamlarını etkileyen eğitim, sağlık, sosyal destek ve toplumsal uyum gibi temel haklara erişimlerindeki koordinasyondur. Dolayısıyla uluslararası ve ulusal düzeydeki söylemler çerçevesinde şekillenen Türkiye'nin güncel göç politikalarının yerelde nasıl karşılık bulduğunu açıklamak bu çalışmanın temel hedeflerinden biri olmuştur. Ayrıca mevcut göç yönetişimi tartışmaları bağlamında küçük bir uydu kent olan Düzce İli örneği üzerinden merkezde belirlenen ulusal politikaların yerelde nasıl yansıdığına, uygulandığına ve mültecilere olan etkilerine odaklanılmıştır. Bu çerçevede ulusal göç politikasındaki belirsizliğin, güvenlik odaklı yaklaşımın Düzce kenti örneği üzerinden yereldeki uygulamalara nasıl yansıdığını incelerken, yerel yönetimlerin ve STK'ların kanunlarda tanımlanmış herhangi bir yetkileri olmamasına rağmen göç politikalarına nasıl etki ettiklerine dikkat çekilmiştir. Yine hak ve hizmetlere ulaşımda engellerle karşılaştıklarında mültecilerin gündelik hayatlarını sürdürme adına geliştirdikleri taktiler de deşifre edilmeye çalışılmıştır.