Yazar "Serin, Metin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bolu Şerif Yüksel Araştırma Ormanı'nda kırmızı orman karıncası (Formica rufa L.)'nın yuva yoğunluğunun değişimi ve beslenme alışkanlıkları(Düzce Üniversitesi, 2019) Serin, Metin; Yüksel, BeşirKırmızı orman karıncaları böcek sınıfı içerisinde önemli bir yere sahiptir. Gerek ekosistemlerin sağlıklı bir şekilde işleyişlerinde üstlendikleri önemli görevleri gerekse orman zararlılarına karşı biyolojik mücadelede kullanılmaları nedeniyle üzerinde en çok çalışılan gruplardandır. Buna karşın, ülkemizde yapılan çalışmalar çok yetersizdir. Yuvalar genellikle kapalılığın tam olmadığı seyrek orman içi açıklıklarının kenarlarında ve az eğimli sahalarda daha yaygındırlar. Bol güneş alan ve nemi az olan güneydeki yuvalar gölgeli ve nemli kuzey yamaçtakilere göre daha seyrek ve küçüktürler. Öncelikle, Formica rufa L.'nın ülkemiz ormanlarındaki doğal yayılış alanları, yaşam biçimi, birim alandaki yuva yoğunluğu saptanmalıdır. Biyolojik mücadele kapsamında özellikle ülkemiz ormancılığında etken bir organizma olarak kullanılan Formica rufa L.'nın doğal yaşam alanlarındaki beslenme alışkanlıklarının belirlenmesi; bu çalışmaların daha verimli hale getirilmesi açısından son derece önemlidir. Bilgiler alan yöneticileri için faydalı olacaktır. Bu çalışma 2012-2014 yıllarında Bolu Orman Bölge Müdürlüğü Aladağ Orman İşletme Müdürlüğü sınırları içinde kalan Şerif Yüksel Araştırma Ormanı'nda, ülkemizde doğal yayılışı olan kırmızı orman karıncası (F. rufa) (Hymenoptera: Formicidae)'nın yuva yoğunluğunun değişimi ve beslenme alışkanlıklarını ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmada, F. rufa'nın yuvadan 60 m'ye kadar uzaklaşabildikleri ve bu nedenle yaklaşık 1 ha'lık alanda faaliyet gösterdiklerinden hareket edilerek örnekleme alanları 1ha olarak alınmıştır. Örnekleme alanlarında doğrudan ve dolaylı gözlemler yapılmıştır. Her örnekleme alanında yuva yoğunlukları tespit edilmiş ve ayrıca bilinçli bir şekilde seçilmiş 6 adet aktif yuvada da beslenme alışkanlıklarına ait bilgiler toplanmıştır. Toplam 1544 ha olan çalışma sahasında 154 adet deneme alanı alınarak taranmış ve bu alanların 131 adedinde toplam 679 adet karınca yuvası tespit edilmiştir. Araştırma alanında hâkim ağaç türü uludağ göknarı olup ikinci tür olarak sarıçam gelmektedir. Ayrıca münferit olarak karaçam, meşe, kayın ve titrekkavak türleri de bulunmaktadır. Meşcere kenarı ve buna yakın alt tabakada ardıç türleri mevcuttur. Araştırma ormanında tespit edilen karınca yuvalarının büyük oranda göknarda kurulduğu en az oranda ise titrekkavakta kurulduğu saptanmıştır. Çalışma alanında ölçümü yapılan yuvaların tamamı faal olup, yeni tesis edilmekte olan yuvaların 2/5 oranında olduğu tespit edilmiştir. Yuvaların yaklaşık 1/2'sinin yeterli büyüklükte olmasından dolayı taşımaya uygun olduğu sonucuna varılmıştır. Çalışma alanında tespit edilen yuvaların büyük bir kısmı 2 ve 3 kapalı b ve c çağındaki saf göknar meşcerelerinde daha yüksek oranda saptanmıştır. Karıncanın boşluklu ve sıkışık kapalılığı tercih etmediği tespit edilmiştir. Ayrıca F. rufa'nın 1450-1550 m yükselti basamağında, eğimi 2°- 20° olan hafif, orta ve dik eğimli yamaçlarda daha yaygın yuva yaptığı tespit edilmiştir. Karıncaların yuva için tercih ettikleri yerler arasında sırasıyla ağaç kütük, devrik gövde, dikili gövde dibi ve çalı içi kütüğü tercih ettikleri görülmüştür. Ayrıca, F. rufa'nın sırasıyla güney, batı, güneybatı ve güneydoğu bakılı yamaçları daha fazla tercih ettiği belirlenmiştir. Elde edilen veriler istatistiki analizlerle değerlendirilmiştir. Çalışma alanı ormanlarında kırmızı orman karıncasının en önemli doğal düşmanları olarak ayı ve domuz öne çıkmaktadır. Bu canlılar, karınca yuvalarını dağıtmak suretiyle zararlı olmaktadır.Öğe Comparison of pathogenic potential of Bursaphelenchus species on conifer seedlings between greenhouse and outdoor conditions(Springer, 2015) Akbulut, Süleyman; Yüksel, Beşir; Serin, Metin; Erdem, MahirBursaphelenchus xylophilus is a serious threat to the European conifer forests. In Turkey, four Bursaphelenchus species (B. mucronatus, B. sexdentati, B. anamurius and B. vallesianus) were isolated from wilted pine trees. To determine the effects of Bursaphelenchus species on the wilting of pine trees, a pathogenicity study was conducted comparing greenhouse and outdoor conditions. Three-year-old seedlings of Pinus nigra, P. sylvestris and P. pinaster were used for inoculation tests. Approximately 1000 (+/- 100) nematodes of all life stages in 0.5 ml distilled water were inoculated into each seedling. The first wilting symptoms were observed in the fifth week. Mortalities occurred between the 5th and 13th weeks of the study. B. mucronatus was the most pathogenic nematode species. The most susceptible seedling species was P. pinaster, and P. nigra was the most resistant species. The mean number of wilted seedlings differed significantly among nematode species and seedling species but not between greenhouse and outdoor conditions.Öğe Dreyfusia nordmannianae in Northern and Central Europe: Potential for biological control and comments on its taxonomy(2013) Ravn, Hans Peter; Havill, Nathan P.; Akbulut, Süleyman; Foottit, Robert G.; Serin, Metin; Erdem, Mahir; Kenis, MarcThe silver fir woolly adelgid, Dreyfusia nordmannianae, is the most severe pest occurring on Abies nordmanniana in Central and Northern Europe. The adelgid is particularly damaging to trees in Christmas tree plantations. Dreyfusia nordmannianae is native to the Caucasus region and alien to Europe, where its natural enemy complex is less diverse compared to its area of origin. Mitochondrial and nuclear DNA sequence data from the samples of D. nordmannianae collected in its native range and Europe and from the samples of Dreyfusia piceae and Dreyfusia prelli collected in Europe and North America were examined for phylogenetic structure. There was no evidence of differentiation, suggesting that these Dreyfusia species have recently diverged or require taxonomic revision. All existing published and unpublished reports on natural enemies of D. nordmannianae in its place of origin were reviewed, with the purpose of selecting agents for classical biological control in Europe. The literature review suggested that the most promising agent was the Chamaemyiidae fly, Leucopis hennigrata. A new survey in D. nordmannianae's area of origin - Turkey, Georgia and Russia - showed that L. hennigrata was present in all localities. It was particularly abundant in Turkey, where its impact on populations of D. nordmannianae appears to be high. Its use as a biological control agent is discussed, as well as other biological control strategies. © 2012 Blackwell Verlag, GmbH.Öğe Pathogenicity of Bursaphelenchus mucronatus in pine seedlings under greenhouse conditions(Tubitak Scientific & Technical Research Council Turkey, 2007) Akbulut, Süleyman; Yüksel, Beşir; Serin, Metin; Baysal, İsmail; Erdem, MahirBursaphelenchus mucronatus, a species closely related to the pinewood nematode (Bur5aphelenchus xylophilus, a quarantine pest), was isolated from several wilted pine trees in different provinces of Turkey. To understand the role of B. mucronatus in these wilting cases, the pathogenicity of B. mucronatus on 3-year-old seedlings of the 3 pine species most widespread in Turkey was investigated under greenhouse conditions. In all, 30 seedlings of each tree species were used for nematode inoculation. For inoculation, 1000-1100 nematodes in 0.5 ml of distilled water were used per seedling. An additional 20 seedlings of each tree species were inoculated with an equal amount of distilled water and served as controls. The first complete wilting case was observed in the fifth week of the experiment. The highest rate of mortality occurred in Pinus sylvestris seedlings (83%), followed by P. nigra (47%). Only 2 seedlings of P. brutia wilted (7%). These results suggested that B. mucronatus was highly virulent to P. sylvestris seedlings.
