Yazar "Seis, Hediye" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Sağlık çalışanlarının dijital okuryazarlık düzeyinin bilgi sistemlerine yönelik davranışsal niyet üzerindeki etkisi: Düzce örneği(Düzce Üniversitesi, 2024) Seis, Hediye; Şahin, DilekDijital teknolojilerde yaşanan hızlı değişim neticesinde bilgi sistemleri, yaşamın her alanında olduğu gibi sağlık alanında da gelişmekte ve yaygın kullanılmaya devam etmektedir. Hızlı gelişim, sağlık çalışanlarının kullanmak durumunda oldukları bilgi sistemlerine farklı uyum süreci gerektirmektedir. Araştırmanın amacı sağlık bilgi sistemlerini kullanan sağlık çalışanlarının dijital okuryazarlık düzeyini belirlemek ve bilgi sistemlerine olan etkisini Birleşik Teknoloji Kabulü ve Kullanımı Teorisi (UTAUT) çerçevesinde değerlendirmektir. Araştırma verileri Düzce ilinde bulunan iki Sağlık Bakanlığı, bir Özel ve bir Üniversite Hastanesi olmak üzere toplam 4 hastanede elde edilmiştir. Araştırma bilgi sistemlerini kullanan gönüllülük esasına uygun olarak yüz yüze ve çevrimiçi olarak anketi tamamlayan 334 sağlık çalışanı ile yürütülmüştür. Veri analizlerinde merkezi eğilim ölçütleri hesaplanmıştır. Araştırmada kullanılan ölçeklerin geçerlilik ve güvenirlilikleri test edilmiştir. Gruplar arası farklılıklara ilişkin analizlerde t testi ve ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırmanın hipotezleri Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) ile test edilmiştir. Analizler sonucunda, dijital okuryazarlığının Birleşik Teknolojik Kabul ve Kullanım Teorisi (UTAUT) alanlarına etkisine bakıldığında dijital okuryazarlığın; performans beklentisi, çaba beklentisi, sosyal etki, teknoloji kullanımına karşı tutum üzerinde pozitif anlamlı etkisinin olduğu belirlenmiştir. Ancak dijital okuryazarlığın doğrudan kullanım niyetine olan etkisi olmamakla birlikte, teknoloji kullanımına karşı tutum aracılığı ile etkilenmektedir. Araştırma modeli kapsamında davranışsal niyeti teknoloji kullanımına karşı tutum pozitif ve anlamlı olarak etkilemiştir. Ancak diğer değişkenlerden olan performans beklentisi, çaba beklentisi ve sosyal etki davranışsal niyet üzerinde herhangi bir anlamlı etkisi olmamıştır (p<0,05).