Yazar "Koçer, Nihan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 7 / 7
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bolu Gölcük’teki doğal ve egzotik sucul bitki türleri için risk yönetimi planı(2023) Aksoy, Necmi; Güneş Özkan, Neval; Koçer, Nihan; Müderrisoğlu, Haldun; Eroğlu, EnginBu çalışma Bolu Gölcük Gölü Tabiat Parkı için göl içerisinde bulunan istilacı ve yabancı türlerle ilgili eylem planının hazırlanması kapsamında yapılmıştır. Nisan-Ekim 2022 tarihleri arasında, göl içerisinde ve kıyı alanlarında floristik çalışmalar yürütülerek, gölün doğal ve yabancı bitki türleri ile bunların oluşturduğu toplumlar Braun-Blanquet yöntemine göre belirlenmiştir. Arazi çalışmaları sonucunda göl içi ve kıyısında yayılış yapan 22 familya ve 38 cinse ait 47 takson ile sucul 3, kıyı-çamur vejetasyonunda 2 olmak üzere 5 bitki toplumu belirlenmiştir. Bu toplumlar içerisinde yayılış yaptığı belirlenen yabancı bitki türleri ve bu türlerden istilacı olma potansiyeline sahip olanlar ile ilgili risk yönetimi önerileri yapılmıştır.Öğe Determination of wood characteristics of Pinus brutia Ten. infested with Marchalina hellenica Genn.(Taylor & Francis Ltd, 2022) Arslan, Mustafa Burak; Avci, Erkan; Tozluoğlu, Ayhan; Birtürk, Turgay; Saracbasi, Akin; Özcankaya, İ. Meltem; Koçer, NihanThe aim of this study was to examine the chemical, anatomical, physical, and mechanical properties of Marchalina hellenica Genn.-infested Pinus brutia Ten. wood. Studies were carried out on wood samples taken from uninfested trees, those with low M. hellenica infestation, and those with high infestation. In the P. brutia wood heavily infested with M. hellenica, statistically significant decreases were found in the holocellulose and alpha-cellulose ratios, the tracheid number in latewood, the growth ring width in earlywood and latewood, and the density and strength values. However, the density arid strength values of the P. brutia wood samples that were not infested and those with low M. hellenica infestation did not statistically differ from one another.Öğe Düzce Üniversitesi Süs ve Tıbbi Bitkiler Botanik Bahçesinin Ballı Bitkileri(Düzce Üniversitesi, 2023) Aksoy, Necmi; Müderrisoğlu, Haldun; Eroğlu, Engin; Özkan, Neval Güneş; Birtürk, Turgay; Koçer, Nihan; Tunçkol, BilgeBu çalışmada Düzce Üniversitesi Süs ve Tıbbi Bitkiler Botanik Bahçesi’ne dikilen taksonlardan bal arısının (Apis mellifera L.) yararlanabileceği ballı bitkiler sunulmuştur. Botanik bahçesine dikimi gerçekleştirilen 451 taksondan bu özelliklere sahip olanlar konuyla ilgili çalışmalar incelenerek belirlenmiştir. Ballı bitki sınıfına giren 165 taksondan (%36,58); 119'u hem nektar hem de polen, 25'i polen, 13'ü nektar, 4'ü hem polen hem de böcek salgısı (BS) veya tatlı özsu (TÖS), 2'si polen, nektar ve BS veya TÖS, 1'i hem nektar hem de TÖS, 1’i yalnızca BS içerir. Küresel iklim değişikliği nedeniyle sayıları azalan polen ve polen taşıyıcı böceklerin azalmasını önlemek amacıyla botanik bahçesine bir "Arı ve Böcek Oteli" yerleştirildi. Bu nedenle dikim için seçilen bitkilerin büyük çoğunluğu ballı bitki özelliği taşıyan taksonlardan seçildi. Buradaki temel amaç hem botanik bahçesindeki bitkilerin tozlaşmasını sağlamak hem de böcek türlerinin tozlaşma üzerindeki etkilerini doğa eğitimi yoluyla göstermek ve anlatmaktır.Öğe Samandere Vadisi ve Uğur Köyü - Şimşirlik (Düzce) mevkii florası(Düzce Üniversitesi, 2012) Koçer, Nihan; Aksoy, NecmiSamandere Vadisi ve Uğur Köyü-Şimşirlik Mevkii florası adlı çalışma 2010 ? 2012 yılları arasında gerçekleştirilmiştir. Samandere Vadisi Batı Karadeniz Bölgesinde Düzce ilinin güney doğusunda yer almaktadır. Çalışma alanının denizden yüksekliği 240 m ile 1550 m arasında değişmektedir. Çalışma alanı P.H.Davis'in kare sistemine göre A3 karesinde yer almaktadır. Çalışma alanı Avrupa-Sibirya Flora Alanının Öksin alt flora alanı ile Iran-Turan Flora Alanı ve Akdeniz Flora Alanı etkisinde bulunmaktadır. 2010-2012 yılları arasında yapılan 18 arazi çalışması sonucunda 1150 adet bitki toplanmıştır. Teşhisler sonucunda 87 familya ve 309 cinse ait 532 takson tespit edilmiştir. Teşhis edilen bitkilerden 18 taksonun A3 karesi için yeni olduğu saptanmıştır. Toplanan bitkilerden 22 takson endemik olup, endemizm oranı % 4,13'dır. Alandaki bitki taksonlarının flora alanlarına göre şöyle dağılım göstermektedir; Avrupa-Sibirya elementleri: % 33,64, Akdeniz elementleri % 7,70, İran-Turan elementleri: % 1,69. % 56,95 ise geniş yayılışlı ya da fitocoğrafik bölgesi bilinmeyenlerdir. En çok cins ve tür içeren familya 31 cins, 46 tür ile Asteraceae (Compositae) olmuştur. Raunkiaer'in hayat formlarına göre dağılım ise şöyledir: 72 (% 13,53) Phanerophytes, 31 (% 5,82) Chamaephytes, 229 (% 43,06) Hemicryptophytes, 65 (% 12,21) Cryptophytes [57(% 10,71) Geophytes + 8 (% 1,50) Hydrophytes] ve 120 (% 22,25) Therophytes. 15 (% 2,81) taksonun hayat formu ise bilinememektedir.Öğe The Flora of Samandere Valley and Uğur Köyü – Şimşirlik Site (Düzce)(Düzce Üniversitesi, 2016) Koçer, Nihan; Aksoy, NecmiThe study includes the flora of Samandere Valley and Uğur Köyü – Şimşirlik site has been carried out between 2010 and 2012. The study area is situated at the south eastern part of Düzce and its altitude between 240 m and 1550 m. The study area is in the A3 grid square according to the categorization of P.H.Davis. The study area is under the influences of Euxine sub-flora region of Euro-Siberian, Flora region of Meditterranean and Flora region of Irano-Turanian. nbsp;1150 specimens were collected in 18 field surveys nbsp;between 2010 and 2012. 87 families, 309 genus and 532 taxa were determined. 18 of the determinated taxa are the new record for the A3 square. 22 of the collected taxa are endemic and endemism ratio is 4,13 %. Phytogeographically, Euro-Siberian elements are: % 33,64, Irano-Turanian elements: % 1,69, Mediterranean elements: % 7,70 and widespread or unknown: % 56,95. nbsp; nbsp; The family including the most genus and specimen is Compositae with 31 genus, 46 taxa. The plant life forms of Raunkiaer systems are 72 (% 13,53) Phanerophytes, 31 (% 5,82) Chamaephytes, 229 (% 43,06) Hemicryptophytes, 65 (% 12,21) Cryptophytes [57 (% 10,71) Geophytes + 8 (% 1,50) Hydrophytes] ve 120 (% 22,25) Therophytes. 15 (% 2,81) taxa life forms are unknown.Öğe Türkiye'de doğal olarak yetişen dar yapraklı dişbudak (Fraxinus angustifolia vahl.) taksonları odunlarının anatomik özellikleri ve farklı yetişme koşullarının bu özellikler üzerine etkisi(Düzce Üniversitesi, 2018) Koçer, Nihan; Birtürk, TurgayBu çalışmada, Türkiye'de doğal olarak yetişen Dar Yapraklı Dişbudak taksonuna ait odun ve toprak örnekleri bulundukları yöre ve yükseltilere göre alınmıştır. Alınan materyaller için farklı yetişme koşulları Meteoroloji Genel Müdürlüğü tarafından Thornthwaite yağış etkinlik indisine göre oluşturulan haritadan yararlanılarak yarı kurak, yarı kurak-az nemli, yarı nemli ve nemli bölgeler şeklinde ayrılmıştır. Odun örneklerinde; trahe hücrelerine ait özellikler (teğet ve radyal çapları, mm² de sayıları, uzunlukları), özışınlarına ait özellikler (genişlik, yükseklik, mm ve mm² de sayıları) ve lif hücrelerine ait özellikler (uzunluk, genişlik ve çeper kalınlığı) için ölçümler ve sayımlar yapılmıştır. Toprak örneklerinin; fiziksel (kum, toz, kil oranı) ve kimyasal (pH, elektriksel iletkenlik, organik madde) özellikleri, toprak türü ve faydalanılabilir su kapasiteleri belirlenmiştir. Trahe hücre özellikleri kullanılarak "Vulnerabilite oranı" (trahe çapının birim alandaki sayısına bölümü) ve "Mezomorfi değeri" (vulnerabilite oranının trahe hücre uzunluğu ile çarpımı) hesaplanmıştır. Odun ve toprak örneklerine ait veriler ile istatiktiksel analizler yapılarak; odun anatomisi özellikleri ile farklı yetişme koşulları ve yükselti arasındaki ilişkilerin ortaya konulmasına çalışılmıştır. Sonuç olarak farklı ekolojik koşullarda hem dişbudak odununun anatomik özelliklerinin hem de toprak özelliklerinin istatistiki anlamda farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir.Öğe Türkiye’de Doğal Yayılışlı Dar Yapraklı Dişbudak (Fraxinus angustifolia Vahl)’ın Yükseltiye Bağlı Odun Anatomik Özelliklerinin Değişimi(Düzce Üniversitesi, 2022) Koçer, Nihan; Birtürk, Turgay; Sargıncı, MuratBu çalışmada Türkiye’de doğal olarak yetişen Dar Yapraklı Dişbudak (Fraxinus angustifolia Vahl.) taksonlarının odun anatomik özelliklerinin yükseltiye bağlı değişimleri incelenmiştir. Odun örnekleri Türkiye genelinde farklı yükseltilerden alınmıştır. Anatomik ölçüm ve sayımlar sonucu elde edilen verilerle yükseltiye bağlı korelasyon analizi yapılmıştır. Bu analiz sonucuna göre yükselti ile birim alandaki trahe ve özışını sayıları arasında pozitif ilişki, trahe (radyal ve teğet) çapları, lif ve trahe hücre uzunlukları, vulnerabilite oranı ve mezomorfi değeri arasında negatif ilişki bulunmuştur.
