Yazar "Küçükdağ, Meltem" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Hyperactive delirium and its symptomatic treatment with risperidone in a paediatric patient: a case report(Taylor & Francis Ltd, 2019) Küçükdağ, Meltem; Yektaş, ÇiğdemDelirium is a rapid-onset disorder with a fluctuating course and a wide range of underlying causes. It is commonly characterized by altered mental status, disturbance of consciousness and cognition, as well as disruptions in the sleep-wake cycle. Although delirium is a relatively complicated condition due to the variability of aetiological risk factors, clinical manifestations, and progress; it is generally reversible. An accurate identification of underlying causes and risk factors is therefore essential for early-stage diagnosis and positive treatment outcomes in delirium cases. Paediatric delirium can be due to various aetiologies and its clinical signs can differ from those of adults. Because of the increased prevalence of missed cases of delirium in paediatric population and relative scarcity of the publications based on Turkish cases, this case presentation can be deemed important. We present a 16-year-old boy diagnosed with Hodgkin's lymphoma who has recurrent hyperactive delirium symptoms such as disorientation, irritability, psychomotor agitation, and visual hallucinations during his chemotherapy sessions and respond to low-dose risperidone treatment.Öğe Tip 1 diyabetes mellitus tanılı çocuklarda duygu düzenleme becerileri, yaşam kalitesi ve stresle başa çıkma tarzlarının değerlendirilmesi(Düzce Üniversitesi, 2020) Küçükdağ, Meltem; Yektaş, ÇiğdemAmaç: Çalışmamızda, tip 1 Diyabetes Mellitus (DM)'li çocukların stresle başa çıkma tarzlarının, duygu düzenleme becerilerinin, yeme tutumlarının ve yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi, sağlıklı çocuklarla karşılaştırılması ve bu bulguların diyabetli çocukların annelerindeki psikopatoloji varlığı, duygu düzenleme becerileri ve stresle başa çıkma tarzları ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya en az 6 aydır tip 1 DM tanısı olan 8-12 yaş arası 70 çocuk ve annesi ile benzer demografik özelliklere sahip 70 sağlıklı çocuk ve annesi dahil edildi. Tüm çocuklara "Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Şekli- Türkçe Versiyonu" (ÇDŞG-ŞY-T) kullanılarak klinik görüşme yapıldı, Çocuk Anksiyete ve Depresyon Ölçekleri, Duygu Düzenleme Güçlükleri Ölçeği (DERS), Çocuklar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ), Yeme Tutum Testi (YTT) ve Stresle Başa Çıkma Tarzları ölçekleri(COPE); annelerine ÇİYKÖ -Ebeveyn formu, Ruhsal Belirti Tarama Testi (SCL-90R), DERS, COPE, Beck Anksiyete ve Beck Depresyon ölçekleri uygulandı. Bulgular: Diyabetli ve sağlıklı çocuklar arasında sosyodemografik özellikler bakımından anne-baba eğitim süreleri dışında fark bulunmadı. Tip 1 DM'li çocukların DERS-dürtü alt ölçeğinden, COPE- çaresiz yaklaşım alt ölçeğinden, depresyon ve anksiyete ölçeklerinden ve yeme tutum testinden daha yüksek; ÇİYKÖ-tüm alt ölçeklerinden daha düşük puanlar aldıkları saptandı. Uygulanan ÇDŞG-ŞY-T ile diyabetli çocukların %68.5'inde (n=48) en az bir psikiyatrik hastalık tespit edildi. Diyabetli çocuk annelerinde sağlıklı çocukların annelerine göre daha fazla duygu düzenleme güçlükleri, daha uyumsuz stresle başa çıkma tarzları ve daha yüksek depresif belirti sıklığı saptandı. Tüm örneklemdeki çocukların DERS, COPE ve anksiyete ölçekleri annelerinin ölçekleri ile korelasyon gösterirken, diyabetli çocuk ve anneleri arasında bu ilişkinin zayıfladığı saptandı. Sonuç: Tip 1 DM, çocukların yaşam kalitesini ve yeme tutumlarını bozmakta, hem çocukların hem de annelerinin duygu düzenleme ve stresle başa çıkma tarzlarını olumsuz etkilemekte; ayrıca duygu düzenleme ve stresle başa çıkma becerileri gelişirken çocukların annelerini model almalarını engellemektedir. Diyabetin tedavisi sırasında psikiyatrik tarama ve destek sağlanması tedavinin etkisini ve hastaların yaşam kalitesini artıracak, hastalığa uyumun kolaylaşmasını sağlayacaktır.