Yazar "Dilbaz, Berna" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim
    Öğe
    Estimating the chance of success in IVF treatment using a ranking algorithm
    (Springer Heidelberg, 2015) Güvenir, H. Altay; Mısırlı, Gizem; Dilbaz, Serdar; Özdeğirmenci, Özlem; Demir, Berfu; Dilbaz, Berna
    In medicine, estimating the chance of success for treatment is important in deciding whether to begin the treatment or not. This paper focuses on the domain of in vitro fertilization (IVF), where estimating the outcome of a treatment is very crucial in the decision to proceed with treatment for both the clinicians and the infertile couples. IVF treatment is a stressful and costly process. It is very stressful for couples who want to have a baby. If an initial evaluation indicates a low pregnancy rate, decision of the couple may change not to start the IVF treatment. The aim of this study is twofold, firstly, to develop a technique that can be used to estimate the chance of success for a couple who wants to have a baby and secondly, to determine the attributes and their particular values affecting the outcome in IVF treatment. We propose a new technique, called success estimation using a ranking algorithm (SERA), for estimating the success of a treatment using a ranking-based algorithm. The particular ranking algorithm used here is RIMARC. The performance of the new algorithm is compared with two well-known algorithms that assign class probabilities to query instances. The algorithms used in the comparison are Na < ve Bayes Classifier and Random Forest. The comparison is done in terms of area under the ROC curve, accuracy and execution time, using tenfold stratified cross-validation. The results indicate that the proposed SERA algorithm has a potential to be used successfully to estimate the probability of success in medical treatment.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Hipogonadotropik Hipogonadizmli Kadınlarda İn Vitro Fertilizasyon Sonuçlarının Değerlendirilmesi
    (Düzce Üniversitesi, 2023) Dilbaz, Kübra; Aldemir, Oya; Dilbaz, Serdar; Dilbaz, Berna; Özelçi, Runa; Ustun, Yaprak
    Amaç: Hipogonadotropik hipogonadizm (HH), düşük hipofizer gonadotropin düzeylerine bağlı gonadal yetmezlikten kaynaklanan nadir bir klinik durumdur. Bu hastalarda ovulasyon nadiren gerçekleştiği için spontan gebelik olasılığı çok düşüktür. Bu çalışmanın amacı, HH hastalarında in vitro fertilizasyon (IVF) tedavi sonuçlarını değerlendirmek ve bu sonuçları açıklanamayan infertilitesi (Aİ) olan ve IVF tedavisi uygulanan hastalarla karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmaya IVF tedavisi uygulanan 28 HH hastasının 36 siklusu ve Aİ nedeniyle IVF tedavisi uygulanan 68 hastanın 72 siklusu dahil edildi. Demografik veriler, ovaryan hiperstimülasyon ve siklus sonuçları, klinik gebelik oranları ve klinik gebelik için prediktif faktörler geriye dönük olarak değerlendirildi ve iki grup karşılaştırıldı.Bulgular: IVF sonrası siklus başına klinik gebelik ve canlı doğum oranları Aİ grubu ile karşılaştırıldığında HH grubunda anlamlı derecede daha yüksekti (sırasıyla, n=16, %44,4'e karşı n=17, %23,6; p=0,027 ve n=14, %38,9'a karşı n=14, %19,4; p=0,030). Antral folikül sayısı (p=0,001) ve toplanan oosit sayısı (p=0,042) Aİ grubunda anlamlı olarak daha yüksek olmasına rağmen, matür oosit ve grade I-II embriyo sayısı HH ve Aİ gruplarında benzerdi. HH grubunda kullanılan toplam gonadotropin dozu ve stimülasyon süresi Aİ grubuna göre anlamlı derecede daha yüksekti (her iki p=0,001).Sonuç: HH hastaları, IVF tedavisine iyi yanıt verdiler ve Aİ nedeniyle IVF uygulanan kadınlara oranla IVF sonuçları daha iyi oldu. HH hastalarında gebelik başarısını etkileyen herhangi bir prognostik faktör saptanmadı.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Kadın İnfertilitesinde AMH’nin Değerlendirilmesi ve Yorumlanması
    (Düzce Üniversitesi, 2022) Dilbaz, Berna; Atalay Mert, Şule
    Anti-Müllerien hormon (AMH), çapı 8 mm’nin altında olan pre-antral ve antral over foliküllerinin granüloza hücreleri tarafından salgılanan bir glikoproteindir. AMH, hem primordial folliküllerin primer folliküllere gelişimini hem de antral folliküllerin siklik recruitment aşamasında folikül uyarıcı hormona (follicle stimulating hormone, FSH) duyarlılığını inhibe ederek bir “folikül bekçisi” olarak görev yapar. AMH, folikül havuzundaki azalmanın erken bir belirteci olarak kabul edilmektedir. AMH düzeylerinin tüm menstrüel siklus boyunca sabit değerlerde olduğu kabul edilmekle birlikte, yüksek duyarlılıklı otomatize kitlerle yapılan çalışmalarda, hem aynı siklus içinde hem de farklı sikluslar arasında değişkenlik gösterdiği saptanmıştır. Yaşlanmanın yanı sıra, vücut kitle indeksi, obezite, oral kontraseptif kullanımı, geçirilmiş over cerrahisi, kemoterapi, BRCA mutasyonları ve etnik köken de AMH değerleri üzerinde etkiye sahiptir. Polikistik over sendromu (PKOS), artmış AMH düzeyi ile ilişkilidir ve bu nedenle tanı kriteri olarak kullanılması önerilmektedir. Bununla birlikte, AMH için PKOS tanısında kullanılacak evrensel olarak kabul edilmiş bir eşik değer belirlenmemiştir. AMH değerleri, yardımcı üreme tekniklerinde ideal bir tedavi protokolünün belirlenmesi için de kullanılmaktadır. AMH ölçümleri zayıf veya aşırı over cevabının öngörülmesi için kullanılabilir. AMH düzeylerinin gebelik sonuçlarının öngörülmesindeki yeri tartışmalıdır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Reproductive performance after hysteroscopic metroplasty in infertile women: complete versus partial uterine septum
    (I R O G Canada, Inc, 2016) Karadağ, Burak; Dilbaz, Berna; Demir, Bülent; Özgürlük, I.; Koçak, M.; Karasu, Yetkin; Dilbaz, S.
    Objective: To investigate the impact of hysteroscopic metroplasty on pregnancy outcome in women with complete or incomplete uterine septum (US) accompanying infertility. Materials and Methods: Seventy-three patients who had hysteroscopic metroplasty for complete and incomplete US with primary and secondary infertility were reviewed. Obstetric outcomes (number of pregnancies, live births, and miscarriages) up to 36 months follow up period were investigated. Results: Twenty-five patients in complete US and 28 patients in incomplete US became pregnant in 36 months follow up. Postoperative miscarriage rate was significantly lower in patients with complete US (p = 0.0001, p = 0.0001, respectively). The mean gestational week at the time of birth and mean birth weight of the infants were significantly lower in patients with complete US compared to the incomplete US cases (p = 0.026, p = 0.049, respectively). Postoperative pregnancy rate was significantly lower in incomplete US patients with primary infertility compared with secondary infertility (p = 0.037). Conclusion: Hysteroscopic metroplasty improves fertility and pregnancy performance. This improvement is more prominent in patients with complete US, mid incomplete US patients with secondary infertility.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Total fertilization failure: is it the end of the story?
    (Springer/Plenum Publishers, 2014) Kahyaoğlu, İnci; Demir, Berfu; Türkkanı, Ayten; Çınar, Özgür; Dilbaz, Serdar; Dilbaz, Berna; Mollamahmutoğlu, Leyla
    To study parameters that could predict in-vitro fertilization (IVF) success in patients who experienced total fertilization failure (TFF) with intracytoplasmic sperm injection (ICSI) in their previous cycles. Cycle characteristics of patients with TFF (Group I, n = 136 cycles), cycles resulting in embryo transfer (ET) following TFF (Group II, n = 36 cycles) and recurrent TFF (Group III, n = 25 cycles) and were studied retrospectively. Demographic features, cycle characteristics of three groups were compared. Follicle count measuring 15-17 mm was significantly higher in group II when compared to group I (p = 0.02). Total number of retrieved oocytes and mature oocytes were significantly higher in group II when compared to groups I and III (p = 0.001). Estradiol level at oocyte pick up (OPU) day was significantly higher in group II when compared to group I (p = 0.02). When the characteristics of ET cycles and preceding TFF cycles of the same patient were compared, total number of retrieved oocytes (5.11 +/- 0.72 (95 % CI 3.69-6.52) vs. 11.44 +/- 1.60 (95 % CI 5.29-17.59)) and mature oocytes (3.26 +/- 3.66 (95 % CI 2.04-4.47) vs. 6.92 +/- 5.61 (95 % CI 5.09-8.75)) were found to be significantly lower in TFF cycles (p = 0.001). Five biochemical and 5 clinical pregnancies occurred while only 2 healthy babies were born, corresponding to a live birth rate 5.5 %. Increasing the number of retrieved and mature oocytes may increase the success of fertilization in patients with a history of previous failed fertilization. However, live birth rate is still low in embryo transfer cycles.