Yazar "Dönmez, Abdullah Hüseyin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    İstanbul Kent Ormanında Arazi Kullanım Yoğunluğuna Bağlı Toprak Özelliklerinin Değişimi
    (2021) Yıldız, Oktay; Dönmez, Abdullah Hüseyin; Sargıncı, Murat; Yeşil, Zeynep Bengisu
    Bu çalışmada rekreasyon alanlarında orman toprağının farklı kullanım koşullarına bağlı fiziksel ve kimyasal özelliklerindeki değişim araştırılmıştır. Bu kapsamda İstanbul Hekimbaşı Kent Ormanı içerisinde bulunan farklı kullanım şekillerinin olduğu alanlardan iki farklı toprak derinliğinde toprak örneklemesi ve toprak yüzeyinden ölü örtü örneklemesi yapılmıştır. Sahadaki yoğun kullanıma bağlı olarak toprak hacim ağırlığı, iskelet miktarı, toprak reaksiyonu (pH) ve kum oranının arttığı, topraktaki inorganik karbon (IOC), organik karbon (OC), organik madde (OM), azot (N) oranları ve hektardaki toplam miktarları ile birlikte katyon değişim kapasitesinin (KDK) ve ölü örtü miktarının azaldığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak insan kullanımının daha yoğun olduğu alanlarda toprağın verimliliği ve sürdürülebilirliği üzerinde olumsuz etkilere neden olduğu belirlenmiştir. Bu etkilerin en aza indirilmesi için alanın taşıma kapasitesinin toprak özelliklerine en az düzeyde zarar verecek şekilde planlanması gerekmektedir. İnsanların tam alan yerine sahadaki belirli noktaları kullanması, yürüyüş yolları dışındaki alanlara insan girişlerinin azaltılması en başta alınacak önlemler olarak düşünülmektedir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Jips ve kükürt uygulaması yapılan tuzlu-sodik İç Anadolu sahalarında iğde (Elaeagnus angustifolia L.), ılgın (Tamarix smyrnensis Bunge) ve akkavak (Populus alba L.) fidanlarının tutma ve büyüme başarısı
    (2023) Dönmez, Abdullah Hüseyin; Yıldız, Oktay
    İç Anadolu’daki önemli bir kısım vadi tabanı tuzlu-sodik toprak özelliği göstermektedir. Bu çalışmada jips ve kükürt uygulaması ile tuzlu-sodik topraklardan fazla sodyumun yıkanarak toprağın iyileştirilmesi amaçlanmıştır. Toprağa kimyasal işlemler uygulandıktan sonra ılgın (Tamarix smymensis Bunge), iğde (Elaeagnus angustifolia L.) ve akkavak (Populus alba L.) fidanları dikilerek yaşama oranları ve büyüme performansları takip edilmiştir. Üç yaşındaki fidanlar 2013 sonbaharında dikilmiş ve 2017 Eylül sonunda ılgın ve akkavağın yaşama oranlarında işlemler arası önemli bir fark bulunmazken iğde fidanlarında kontrol sahalarında diğer işlemlere göre %51 oranında daha fazla kayıp verdiği görülmüştür. İşlem farkı gözetmeksizin tür bazında bakıldığında ise dördüncü yılın sonunda %78’lik oranla en fazla yaşama oranı ılgında görülürken en düşük yaşama oranı ise %13 ile akkavakta görülmektedir. İğde jips ve kükürt uygulanan sahalarda kontrol sahalarında göre %18 daha fazla boy artımı yaparken ılgın ve akkavak fidanlarında işlemler arası değişkenlikten çok fazla olmasından dolayı işlemler arası fark belirlenememiştir. İğde fidanlarının çap ortalaması da jips ve kükürt uygulanan sahalarda ortalama 10 mm, ılgın fidanlarında 7,5 mm, akkavak fidanlarında ise 4,5 mm olarak belirlenmiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Jips ve kükürt uygulaması yapılan tuzlu-sodik iç anadolu sahalarında iğde (Elaeagnus angustifolia L.), ılgın (Tamarix smyrnensis bunge), akkavak (Populus alba L.) fidanlarının tutma ve büyüme başarısı
    (Düzce Üniversitesi, 2019) Dönmez, Abdullah Hüseyin; Yıldız, Oktay
    İç Anadolu'daki vadi tabanlarının önemli bir kısmı tuzlu-sodik toprak özelliği göstermektedir. Bu çalışmada jips ve kükürt uygulaması ile tuzlu-sodik topraklardan fazla sodyumun yıkanarak toprağın iyileştirilmesi amaçlanmıştır. Toprağa kimyasal işlemler uygulandıktan sonra ılgın (Tamarix smymensis Bunge), iğde (Elaeagnus angustifolia L.) ve akkavak (Populus alba L.) fidanları dikilerek yaşama oranları ve büyüme performansları takip edilmiştir. Üç yaşındaki fidanlar 2013 sonbaharında 1,5 X 1,5 m aralıklarla deneme ünitelerine dikilmiştir. 2015 Eylül sonu fidanların yaşama oranları belirlenerek boy ve çap ölçümleri gerçekleştirilmiştir. İkinci büyüme sezonu sonunda %80 'lik bir oranla en fazla yaşama yüzdesine ılgın türünün sahip olduğu belirlenmiştir. Akkavak bütün işlem alanlarında ortalama %36'lık bir yaşama yüzdesi göstermiştir. İğde jips ve kükürt uygulanan sahalarda 50 cm boy büyümesi yaparken kontrol sahalarında sadece 25 cm boy büyümesi yapabilmiştir. İğde fidanlarının çap ortalaması da jips ve kükürt uygulanan sahalarda 9.3 mm olarak ölçülürken kontrol sahalarında bu değer 5 mm olarak kaydedilmiştir. Akkavak ise jips ve kükürt uygulanan alanlarda kontrol sahalarına göre %42 daha fazla büyüme gerçekleştirmiştir. Ilgının büyümesi bakımından ise sahalar arasında istatistiki olarak önemli bir farklılık bulunamamıştır. Denenen türlerden de iğdenin bütün sahalarda en iyi yaşama oranını ve büyüme performansını gösterdiği ortaya çıkmıştır.