Yazar "Bir, Songül" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 4 / 4
  • Küçük Resim
    Öğe
    Biodiversity of honey bees (Apis mellifera L.) in Turkey by geometric morphometric analysis
    (2020) Kekeçoğlu, Meral; Acar, Merve Kambur; Bir, Songül; Çaprazlı, Tuğçe; Uçak, Münir
    purpose, the deviations of the junction points in the right wing veins were analyzed with the Draw Wingsoftware program. Generalized Procrustes Analysis and Principal Component Analysis were performed to distinguishthe populations according to the deviations in the intersections of the wing vein angles. In the first two canonical planes,honey bee populations were divided into two main groups, Southeastern Anatolia and others. While honey bees inSoutheastern Anatolia, which differ in terms of shape morphology, formed a separate group in the UPGMAdendrogram, all the rest grouped closer with each other except Thrace region. This population was not separated fromthe others in the scatter graph but unseparated in the UPGMA dendrogram. The proximity of the Thracian honey beepopulation to other groups on the Plot supports that there may be a mixture in this region. Also, the fact that theSoutheastern Anatolia population constitutes a separate group in both dendogram and scatter graph showed that theremay be a different race in this region.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Düzce Bal Arısı Populasyonlarında Morfometrik ve mtDNA Çeşitliliği Üzerine Arıcılığın Etkileri
    (2023) Bir, Songül; Kekeçoğlu, Meral
    Bu çalışmada, Düzce bal arısı biyoçeşitliliği morfometrik, mitokondriyal DNA'nın beş farklı gen bölgesinin restriksikyon fragment uzunluk polimorfizmi ve dizi analizi ile incelenmiştir. Düzce ilinin sekiz ilçesinde birbirinden uzak arılıklardaki kolonilerden 1440 işçi bal arısı örneği toplanmıştır. İşçi arılarda dil, bacak ve ön kanat uzunluklarına ilişkin on iki morfometrik karakter ölçülmüştür. Genetik değerlendirme için mitokondriyal DNA’nın CoxI-CoxII, 16srDNA, ND5, Cytb ve CoxI gen bölgeleri çoğaltılarak on dokuz farklı kesim profiline göre analiz edilmiştir. Protein kodlamayan CoxI-CoxII geni DraI, XbaI ve HinfI enzimleri ile test edilmiş ve sırasıyla iki ve üç farklı haplotip ortaya çıkmıştır. mtDNA'nın CoxI gen bölgesinin SspI, XhoI, HinfI ve DraI kesim sonucunda hiçbir farklılık bulunmamıştır. 16srDNA’nın HinçII and SspI kesim sonucu iki farklı kesim profili ortaya çıkmıştır. Cytb, DraI enzimi ile iki farklı kesim profili ortaya çıkarmıştır. ND5 gen bölgesinin, SspI, DraI ve HincII enzimleri ile kesim sonuçları herhangi bir varyasyon göstermemiştir. RFLP sonucu farklılık gösteren bazı örneklerin her bir mitokondriyal DNA gen bölgesi için dizi analizi yapılmıştır. Sonuç olarak, morfometrik ve genetik analiz, birbirleriyle uyumlu bir varyasyon ortaya çıkarmıştır. Beklenmedik bir şekilde ana arı ticareti nedeniyle yerli haplotipleri bozan genetik introgresyon belirlenmiştir. Yerli genetik kaynakların korunması için yabancı alt türlerin girişini durduracak önlemler alınmalıdır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Düzce ili bal arısı (Apis mellifera L.) biyolojik çeşitliliğinin genetik ve morfometrik yöntemler ile araştırılması
    (Düzce Üniversitesi, 2021) Bir, Songül; Kekeçoğlu, Meral
    Bu çalışmada Batı Karadeniz'de orman gülü, kestane florası ve Yığılca bal arısı ekotipi ile arıcılıkta öne çıkan Düzce ili bal arısı biyolojik çeşitliliğinin morfometrik ve genetik yöntemler ile tanımlanması amaçlanmıştır. Bu amaç için Düzce ili merkez ve ilçelerini temsil edecek şekilde 24 arılıktan, 72 koloniden toplam 1440 işçi arı örneği toplandı. Örneklerin sağ ön kanatlarında landmark temelli 31 morfometrik karakterin yanı sıra dil, kanat ve bacak segmentlerinin uzunlukları ölçüldü. Morfometrik karakterlerin yanı sıra örnekler mitokondriyal genomda 5 gen bölgesi (CoxI- CoxII, 16srDNA, ND5, Cytb ve CoxI)'nin 10 farklı restriksiyon endonükleaz enzimi ile kesim profili bakımından PCR-RFLP yöntemi ve DNA dizi analizi yapılarak ile değerlendirildi. Morfometrik karakterlerin ölçüm sonuçları Diskriminant Fonksiyon Analizi (DFA) ile karşılaştırıldığında Merkez, Akçakoca ve Cumayeri ilçeleri koordinat düzlemi üzerinde birbirlerinden ve diğer ilçelerden belirgin olarak ayrıldı. Gümüşova-Çilimli ve Kaynaşlı-Yığılca ilçelerine ait grup merkezlerinin ikili gruplar şeklinde üst üste çakıştığı ve Gölyaka İlçesi ile yakın kümelendikleri gözlendi. Koloni ortalamaları baz alınarak popülasyonlar arasındaki mahalanobis uzaklıklarına göre oluşturulan UPGMA dendogramında; Akçakoca, Yığılca, Merkez, Çilimli ve Gümüşova birlikte gruplanırken, Cumayeri, Gölyaka ve Kaynaşlı ise birlikte başka bir küme oluşturdu. Örnekleme yapılan her koloniden bir işçi arı örneği alınarak sırasıyla CoxI- CoxII intergenik gen bölgesi DraI, XbaI ve HinfI; CoxI geni SspI, XhoI, DraI ve HinfI; 16srDNA geni SspI, SwaI, DraI, EcoRI ve HincII; ND5 geni HincII, DraI ve SspI; Cyb geni ise BglII, ClaI, HinfI ve DraI resitriksiyon endonükleaz enzimleri ile kesildi. CoxI- CoxII gen bölgesi XbaI ve HinfI kesimlerinde iki farklı mitotip oluşurken, DraI kesiminde üç farklı mitotip oluştu. 16srDNA/SspI kesiminde 2 mitotip oluşmuş, tip 2 yalnızca Cumayeri, Gümüşova, Kaynaşlı ve Merkezde birer örnekte görülürken 16srDNA/HincII kesiminde ise tip 2 yalnızca Yığılca'nın iki örneğinde görüldü. Cytb/DraI kesiminde ise iki farklı mitotip oluştu. Tip 2 profili Gümüşova'nın 6 örneğinde ve Merkez'in 2 örneğinde görüldü. CoxI ve ND5 genlerinin restriksiyon endonükleaz enzimleri ile kesimi sonucu hiçbir farklılık gözlenmedi. Kesim sonuçlarına göre farklı çıkan örneklerin DNA dizi analizleri yaptırıldı. Bu çalışmanın sonuçları Düzce ilinde yaygın görülen mitokondriyal DNA tipinin Anadolu bal arısı (A. m. anatoliaca) mitotipi ile uyumlu olduğunu; ancak Düzce ili arı biyoçeşitliliğinin ana arı ticareti ve göçer arıcılık faaliyetlerinden etkilendiğini göstermiştir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    New Morphometric Approach to Discriminate Honey Bee (Apis mellifera L.) Populations in Turkiye
    (Univ Namik Kemal, 2023) Kekecoglu, Meral; Bir, Songül; Acar, Merve Kambur
    Today, 29 subspecies have been defined, each of which is adapted to a certain set of environmental characteristics, spreading all over the world except Antarctica. Many morphological and morphometric features have been used to classify honey bees from the past to the present. It has been reported that features such as length, angle and indices coming from the front wings are very efficient for classification. In recent studies, various programs have been developed and automatic classification has been attempted through the images of bee wings. This study aimed to determine the naturally occurring honey bee biodiversity in Turkiye by measuring 7 areas (A1, A2, A3, A4, A5, A6, A7) on the right front wing. For this purpose, a total of 3392 worker bee samples were collected from 143 colonies in 19 provinces of Turkiye. The photographs of the prepared preparations were taken at 1X magnification with the BAB camera system connected to the BAB STR45 stereozoom microscope. The measurements of 7 areas on the right front wings of honey bee populations distributed in Turkiye were made automatically in the BAB Bs200ProP program. Colony averages of the raw data of the area measurements of each province were taken and the results were evaluated with Discriminant Function Analysis (DFA) in the SPSS.15 package program. Multivariate analysis of variance (MANOVA) was applied to separate the groups to determine the variation within and between groups. As a result of this study, the minimum total area was seen in Van at 4.51 and the maximum total area was seen in Ardahan at 5.76. The average size of the measured areas decreased from the north-east to the south of Turkiye. Area measurements on the forewing were found to be a marker for distinguishing Anatolian (A. m. anatoliaca) and Caucasian (A. m. caucasica) honey bees.