Yazar "Akkan, Nermin" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 5 / 5
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    A case report of pneumosinus dilatans of the frontal sinus and review of the literature [Frontal sinüste pnömosinüs dilatans olgusu ve literatür taramasi]
    (2010) Yılmaz, Süleyman; Akkan, Nermin; Yaman, Hüseyin; Güçlü, Ender; Yazıcı, Burhan
    Pneumosinus dilatans is an extremely rare condition which is characterized by gross enlargement of the paranasal sinuses. The etiology is not identified. Pneumosinus dilatans refers to an aerated sinus which is abnormally expanded. Anatomical variations of the paranasal sinuses and nasal cavity are important in sinus diseases. We are reporting one patient with pneumosinus dilatans who attended Duzce medical faculty ENT department with severe headache. We considered as frontonasal complex and septum deviation disease by the CT and endoscopic examinations, and treated by functional endoscopic surgery and septoplasty surgery. Headache and nasal obstruction symptoms disappeared completely in the follow up period. Frontal sinus size is followed up by CT. Frontal sinus enlargement was seen with the preoperative paranasal CT which are taken consecutive years. Frontal sinus size reduction was evaluated 18 months after surgery with the control paranasal sinus CT examination. © 2010 Düzce Medical Journal.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Does pregnancy-associated plasma protein A have a role in allergic rhinitis?
    (Ocean Side Publications Inc, 2008) Güçlü, Ender; Coşkun, Abdurrahman; Tokmak, Abdurrahman; Duran, Sadık; Öztürk, Özcan; Akkan, Nermin; Egeli, Erol
    Background: Pregnancy-associated plasma protein A (PAPP-A), also known as insulin-like growth factor binding protein 4 protease, is postulated to be a new inflammatory marker in various clinical situations such as cardiovascular events, dialysis, renal transplantation, and asthma. PAPP-A also is produced in high concentrations by trophoblasts during pregnancy. Methods: We evaluated PAPP-A levels in allergic rhinitis patients and compared these with levels in healthy subjects. Thirty-one newly diagnosed allergic rhinitis patients and 29 healthy controls were included in the study. Serum PAPP-A, IgE, urea, creatinine, aspartate aminotransferase, creatine kinase (CK), CK-MB isoenzyme, total cholesterol, and triglyceride levels were determined. Results: The serum PAPP-A level was significantly higher (p = 0.013) in the allergic rhinitis group (6.1 +/- 2.9 mU/L) than in the control group (4.5 +/- 1.7 mU/L). The PAPP-A level in patients with allergic rhinitis and asthma (6.1 +/- 2.3 mU/L) was not significantly different (p = 0.959) from that in patients with allergic rhinitis alone (6.1 +/- 3.3 mU/L). The serum PAPP-A level in allergic rhinitis patients who had turbinate hypertrophy (6.9 +/- 2.2 mU/L) had a tendency to be higher than that in patients who had no turbinate hypertrophy (5.5 +/- 3.2 mU/L); however, this difference was not statistically significant (p = 0.151). Conclusion: Increased PAPP-A activity may be involved in the inflammation and tissue remodelling that occurs in allergic rhinitis.
  • Küçük Resim
    Öğe
    The effects of topical levobupivacaine on morbidity in pediatric tonsillectomy patients
    (Elsevier Ireland Ltd, 2009) Yılmaz, Süleyman; Demiraran, Yavuz; Akkan, Nermin; Yaman, Hüseyin; İskender, Abdülkadir; Güçlü, Ender; Öztürk, Özcan
    Objective: To reduce the post-tonsillectomy morbidity by swab soaked with 5 ml levobupivacaine hydroclorur (25 mg/10 ml). Study design: A double-blind prospective randomized controlled clinical study. Methods: In this randomized double-blind study in group I (30 children, mean age 7.5 +/- 2.6) we tightly packed swab soaked with 5 ml levobupivacaine hydroclorur (25 mg/10 ml) and in group II (21 children, mean age 7.9 +/- 3.7) we used 5 ml saline swabs into each of the two tonsillar fossae after tonsillectomy for 5 min. We used McGrath's face scale to compare the two groups in respect of pain control. Results: There was statistically significant pain relieving effect in the levobupivacaine group in the first 24 h (p < 0.05). But after 24 h pain relieving effect of levobupivacaine was not significant (p > 0.05). We did not see any serious complications for both groups. Postoperative morbidity mean results (nausea, vomiting, fever, bleeding, halitosis and ear pain) were not statistically different between the two groups (P > 0.05). Conclusion: Topical levobupivacaine seems to be a safe and easy medication for postoperative pain control in pediatric tonsillectomy patients. (c) 2009 Elsevier Ireland Ltd. All rights reserved.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Frontal sinüste pnömosinüs dilatans olgusu ve literatür taraması
    (2010) Yılmaz, Süleyman; Akkan, Nermin; Yaman, Hüseyin; Güçlü, Ender; Yazıcı, Burhan
    Pnömosinüs dilatans nadir görülen, etyolojisi tam olarak bilinmeyen paranazal sinüslerin içinde sadece hava bulunan ve normal epitelyum ile döşenmiş anormal genişlemesi ile karakterize bir bulgudur. Paranasal sinüslerdeki ve septumdaki anatomik varyasyonlar sinüs hastalıklarında önemli yer tutmaktadır. Zaman zaman oluşan şiddetli baş ağrısı ve burun tıkanıklığı yakınmasıyla DTF KBB Anabilim Dalı'na müracaat eden olguya yapılan incelemeler sonucu pnömosinüs dilatans tanısı konuldu. Endoskopik muayene ve bilgisayarlı tomografilerinde, frontonasal kompleks ve septum patolojisi saptanan olguya endoskopik cerrahi ve septoplasti cerrahisi uygulandı. Postoperatif izleme döneminde baş ağrısı ve burun tıkanıklığı semptomlarının tamamen kaybolduğu gözlendi. Hastanın frontal sinüs genişliği paranasal BT ile takip edildi. Preoperatif bir yıl arayla çekilen paranasal BT ‘lerinde frontal sinüs genişliğinde artış saptanan hastanın postoperatif 18 ay sonra çekilen kontrol paranasal BT sonucunda frontal sinüs genişliğinde azalma saptanmıştır.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Tip 1 timpanoplasti sonuçlarımız
    (2009) Yılmaz, Süleyman; Karaman, Emin; Güçlü, Ender; Yaman, Hüseyin; Akkan, Nermin
    Amaç: Kronik otitis media cerrahisindeki uygulamalarımızdan tip 1 timpanoplastideki başarılarımızın ve başarısızlıklarımızın nedenlerinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: 2000 ile 2005 yılları arasında kronik otitis media nedeniyle tip 1 timpanoplasti yapılan 68 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların cinsiyetleri, ameliyat sırasındaki yaşları, kulak zarı perforasyon tipleri (santral, marjinal, subtotal ve total), ameliyat tekniği (overlay, underlay), ameliyat öncesi ve sonrası saf ses odiolojik değerlendirmeleri (500-1000-2000-4000Hz) tespit edildi. İstatistiksel değerlendirmeler Student t test ve Mann-Whitney U testi kullanılarak yapıldı. Bulgular: Çalışmamızda cinsiyet, operasyon yaşı, perforasyon tipi (santral, marjinal, subtotal, total) ve ameliyat tekniği (overlay, underlay) ile timpanoplasti sonrası zarın intaktlığı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanmadı (p0.05). Timpanoplasti sonrası odiogram değerlerimize baktığımızda tip 1 timpanoplastide postoperatif gap kazanç ortalamamızı 8.3 db olarak bulduk. Sonuç: Retrospektif olarak yaptığımız bu çalışmanın sonucunda tip 1 timpanoplasti başarısının yaş, cinsiyet, perforasyon yeri ve ameliyat tekniği (overlay, underlay) gibi faktörlerden etkilenmediğini saptadık. Postoperatif işitme kazancında ise dramatik iyileşmeler saptamasak ta kabul edilebilir sonuçlar alınabileceğini düşünüyoruz.