Yazar "Acar, Selda" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 7 / 7
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Do baby wet wipes change periurethral aerobic flora?(Natl Inst Infectious Diseases, 2007) Şenses, Dursun A.; Öztürk, Cihadiye Elif; Yar, Nese Ersoz; Acar, Selda; Bahçebaşı, Talat; Kocabay, Kenan; Kaya, DemetThere is massive enteric bacterial colonization in the periurethral region during infancy. Fecal soiling is considered to be responsible for this colonization. We hypothesized that baby wet wipes containing chemical cleansing compounds, which are used for the cleaning of babies after diaper soiling, could be a contributing factor in this colonization. Thus, the effect on periurethral flora of two different methods of baby cleaning was compared. Periurethral culture samples were obtained from 173 infants who were cleaned with baby wet wipes (Group A, n = 96) or water and napkins (Group B, n = 77) after diaper soiling. The colonization of uropathogens and the presence of flora were analyzed. The results of the periurethral cultures were similar in both groups. The rates of uropathogen colonization only, uropathogen and skin flora colonization, and skin flora only or no growth in Groups A and B were 18.7, 61.5, and 19.8%, and 14.3, 66.2, and 19.5, respectively. The differences between the groups were statistically insignificant (P > 0.05); however, there was no significant difference in the frequency of uropathogen isolation between males and females. We therefore concluded that baby wet wipes are as safe as water for the cleaning of babies after diaper soiling.Öğe The investigation of nasal MRSA carriage and colonization of nasopharyngeal pathogens at a primary school in Duzce(Tubitak Scientific & Technical Research Council Turkey, 2007) Yıldırım, Mustafa; Şahin, İdris; Başak, Semra; Öksüz, Şükrü; Özaydın, Çiğdem; Acar, Selda; Karabay, OğuzAim: The aim of the study was to investigate nasopharyngeal colonization of respiratory tract pathogens and nasal carriage of methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) in healthy schoolchildren (6-14 years old). Materials and Methods: The present study was conducted at Konuralp Primary School by Duzce University and 484 healthy children were included. Isolates obtained from nasal and nasopharyngeal cultures were identified by conventional microbiological procedures and Api 20 strep, NH. Results: 56.6% of healthy schoolchildren had at least one nasopharyngeal potential bacteria[ pathogen. Isolated bacteria species were as follows: 6% group A streptococcus (GAS), 5.0% S. pneumoniae, 33.1% M. catarrhalis, and 34.9% H. influenzae. All of the isolated GAS species were susceptible to penicillin. 8.3% of S. pneumoniae isolates were intermediately resistant to penicillin. Beta-lactamase test was found positive for M. catarrhalis and H. influenzae in 90.3 and 8.3%, respectively. There was a significant relationship between nasopharyngeal colonization of M. catarrhalis and antibiotic usage in the past six months (P=0.018) and nasopharyngeal colonization of H. influenzae and antibiotic usage in the household (P=0.001). The rate of nasal MRSA carriage in healthy children was 5%. This rate was found higher in the 6-10 age group compared to the 11-14 age group (P=0.012). Conclusions: Our data showed that nasopharyngeal carriage of potential respiratory pathogens in schoolchildren should not be underestimated. More comprehensive surveillance studies should be performed to obtain correct information about the carriage.Öğe Investigation of the Effects of Probiotic Bacteria on Bacterial Translocation that Developed During Diagnostic Laparoscopy: An Experimental Study(Ankara Microbiology Soc, 2012) Şahin, İdris; Acar, Selda; Özaydın, İsmet; Özaydın, Çiğdem; Çalışkan, Emel; Yavuz, Mehmet Tevfik; İskender, AbdülkadirProbiotics which are non-pathogenic live microorganisms ingested along with food or as dietary supplements, are thought to be beneficial to the host by supporting the microbial balance in digestive system. Various studies suggest that the effects of probiotics on the intestinal mucosa and immunity are protective against bacterial translocation. We aimed to investigate bacterial translocation related to the amount of CO2 insufflation given during laparoscopy and the effect of probiotic bacteria in an experimental peritonitis model. In this study 60 Wistar rats were used in six groups consisting of 10 rats. Group 1, 3 and 5 consisted of the rats that were fed without probiotics, while the rats in Group 2, 4, and 6 were fed with water containing 5 x 10(8) cfu/ml probiotic bacteria complex (Bifidobacterium lactis, Lactobacillus bulgaricus, Streptococcus thermophilus) for 15 days. To generate experimental peritonitis, 2 x 10(7) cfu/ml Escherichia coli ATCC 25922 was inoculated intraperitoneally to all of the rats. Thereafter, laparoscopy was applied in all groups. Application in Group 1 and Group 2 was without CO2; Group 3 and Group 4 with 14 mmHg CO2 insufflation, and Group 5 and Group 6 with 20 mmHg CO2 insufflation. Blood samples were taken in 2nd, 4th, and 6th hours. Mesenteric lymph node, liver and spleen samples were taken at 6th hour when the rats were sacrified and then these were evaluated microbiologically with qualitative and quantitative methods. Bacterial translocation and bacteremia were found in the rats that were undergone experimental peritonitis during laparoscopy. All positive tissue and blood cultures yielded E.coli. The highest level of bacterial translocation was found to be in mesenteric lymph nodes (in 3/10, 6/10 and 10/10 in groups 1, 3 and 5 fed without probiotics, respectively; in 2/10, 3/10 and 4/10 in groups 2, 4 and 6 fed with probiotics, respectively). The bacterial translocation rates were found to be related to the increased CO2 insufflation. It was found that probiotic bacteria were more effective for decreasing bacterial translocation rates and bacteremia in the groups that were given high CO2 pressure during laparoscopy. It was also found that these results were correlated with bacterial translocation per gram of tissue. As an example, the quantitative bacterial growth values detected in mesenteric lymph node were 5.4 +/- 2.9 x 10(3), 10.6 +/- 3.3 x 10(3) and 21.5 +/- 12.4 x 10(3) cfu/g in groups 1, 3 and 5, fed without probiotics, respectively; and 2.0 +/- 1.3 x 10(3), 3.8 +/- 1.9 x 10(3) and 9.0 +/- 3.1 x 10(3) cfu/g in groups 2, 4 and 6, fed with probiotics, respectively. Our data emphasized that probiotic bacteria may be used as prophylactic agents for the prevention of bacterial translocation during laparoscopy, however comprehensive and clinical studies are needed to support these experimental results.Öğe Tanısal amaçla uygulanan laparoskopi sırasında oluşan bakteriyel translokasyona probiyotik bakterilerin etkilerinin araştırılması (Deneysel çalışma)(Düzce Üniversitesi, 2008) Acar, Selda; Şahin, İdrisGiriş-Amaç: Çalışmamızda deneysel olarak oluşturulan peritonitte, laparoskopi sırasında uygulanan CO2 miktarına bağlı oluşabilecek bakteriyel translokasyon ve bu duruma probiyotik bakterilerin etkisi araştırıldı.Gereç-Yöntemler: Çalışmada 10'arlı 6 grup halinde 60 adet Wistar rat kullanıldı. Grup 2, 4 ve 6'ya 15 gün 5x108 cfu/ml probiyotik bakteri ratların sularına karıştırılarak verildi. Tüm gruplardaki ratlara, peritonit oluşturmak amacıyla 2.107 cfu/ml E.coli (ATCC 25922) yenidoğan beslenme katateri aracılığı ile intraperitoneal yoldan inoküle edildi. Hemen sonrasında Grup 1 ve 2'ye CO2 uygulanmadan, Grup 3 ve 4'e 14 mmHg CO2, Grup 5 ve 6'ya 20 mmHg CO2 verilerek laparoskopi uygulandı. 0, 2 ve 6. saatlerde kan örnekleri alındı. 6.saatte ratlar öldürüldükten sonra mezerter lenf nodu, karaciğer ve dalak örnekleri alınıp mikrobiyolojik açıdan kalitatif ve kantitatif metodlaar ile değerlendirildi.Bulgular: Laparoskopi sırasında deneysel peritonit oluşturulan ratlarda bakteriyel translokasyon ve bakteriyemi gözlendi. Üreme olan bütün kültürlerde E.coli tanımlandı. En fazla bakteriyel translokasyonun mezenter lenf noduna olduğu, bakteriyel translokasyon oranının laparoskopi sırasında uygulanan CO2 miktarı ile artış gösterdiği saptandı. Probiyotik bakterilerin; dokulardaki bakteriyel translokasyon oranlarını ve bakteriyemiyi yüksek basınçtaki gruplarda daha etkili şekilde azalttığı saptandı. Bu sonuçların doku gramı başına düşen ortalama bakteri tranlokasyonu ile korelasyon gösterdiğini tespit edildi.Sonuçlar: Probiyotik bakterilerin, laparoskopi sırasında oluşabilecek bakteriyel translokasyona karşı proflaktik amaçlı kullanılabileceği sonucuna varıldı. Peritonitli hastaların laparoskopi açısından risk taşımalarından dolayı, bu durum göz önünde bulundurulmalı ve hastalar artan intraabdominal basınca bağlı septik komplikasyon açısından yakından takip edilmelidir.Öğe Tanısal amaçla uygulanan laparoskopi sırasında oluşan bakteriyel translokasyona probiyotik bakterilerin etkilerinin araştırılması: Deneysel bir çalışma(2012) Şahin, İdris; Acar, Selda; Özaydın, İsmet; Özaydın, Çiğdem; Çalışkan, Emel; Yavuz, Mehmet Tevfik; İskender, AbdülkadirProbiyotikler, besinlerle birlikte veya ayrı olarak alınan, bağırsaklarda mikrobiyal dengeyi sağlayarak konağın sindirim sistemini destekleyen, patojen olmayan canlı mikroorganizmalardır. Yapılan çalışmalar, probiyotiklerin bağırsak mukozası ve immünite üzerine olan etkilerinin, bakteriyel translokasyona karşı koruyucu olduğunu göstermektedir. Bu çalışmada, deneysel olarak oluşturulan peritonitte, laparoskopi sırasında uygulanan CO2 miktarına bağlı olarak oluşabilecek bakteriyel translokasyon ve bu duruma pro- biyotik bakterilerin etkisi araştırılmıştır. Çalışmada 60 adet Wistar rat kullanılmış ve denekler 10arlı altı gruba ayrılmıştır. Grup 1, 3 ve 5 probiyotik verilmeyen grupları oluştururken, Grup 2, 4 ve 6ya 15 gün boyunca 5 x 10 8 kob/ml probiyotik bakteri kompleksi (Bifidobacterium lactis, Lactobacillus bulgaricus Streptococcus thermophilus) hayvanların suyuna karıştırılarak verilmiştir. Tüm gruplardaki farelere, peritonit oluşturmak amacıyla 2 x 10 7 kob/ml Escherichia coli (ATCC 25922) intraperitoneal yoldan inoküle edilmiştir. Hemen sonrasında Grup 1 ve 2ye CO 2 uygulanmadan, Grup 3 ve 4e 14 mmHg CO 2, Grup 5 ve 6ya 20 mmHg CO 2 verilerek laparoskopi uygulanmıştır. 0, 2 ve 6. saatlerde kan örnekleri alınmış ve 6. saatte hayvanlar sakrifiye edildikten sonra mezenter lenf nodu, karaciğer ve dalak örnekleri alınıp mikrobiyolojik açıdan kalitatif ve kantitatif yöntemlerle değerlendirilmiştir. Laparoskopi sırasında deneysel olarak peritonit oluşturulan hayvanlarda bakteriyel translokasyon ve bakteremi gözlenmiş; bütün doku ve kan kültürlerinde üreyen bakteri E.coli olarak tanımlanmıştır. En fazla bakteriyel translokasyonun mezen-ter lenf noduna olduğu (probiyotik verilmeyen Grup 1, 3 ve 5te sırasıyla 3/10, 6/10 ve 10/10; probiyotik verilen Grup 2, 4 ve 6da sırasıyla 2/10, 3/10 ve 4/10) görülmüştür. En yüksek bakteriyel translokasyon oranları, yüksek CO 2 basıncı (20 mmHg) uygulanan gruplarda (Grup 5te 10/10; Grup 6da 4/10) saptanmış olup, bakteriyel translokasyon oranının laparoskopi sırasında uygulanan CO 2 miktarıyla artış gösterdiği tespit edilmiştir. Probiyotik bakterilerin, dokulardaki bakteriyel translokasyon oranlarını ve bak- teremiyi yüksek basınçtaki gruplarda daha etkili şekilde azalttığı saptanmıştır. Bu sonuçların doku gramı başına düşen ortalama bakteri translokasyonuyla korelasyon gösterdiği tespit edilmiş; örneğin, mezente- rik lenf nodunda saptanan bakteri sayısı; probiyotik verilmeyen Grup 1, 3 ve 5te sırasıyla 5.4 2.9 x 10 3,10.6 3.3 x 10 3 ve 21.5 12.4 x 10 3 kob/g iken, probiyotik verilen Grup 2, 4 ve 6da sırasıyla 2.0 1.3 x 10 3, 3.8 1.9 x 10 3 ve 9.0 3.1 x 10 3 kob/g olarak bulunmuştur. Çalışmamızın verileri, probiyotik bakterilerin, laparoskopi sırasında oluşabilecek bakteriyel translokasyona karşı profilaktik olarak kullanılabileceğini vurgulamakla birlikte, bu bulguların daha geniş kapsamlı ve klinik düzeydeki ileri çalışmalarla desteklenmesi gerektiği düşünülmüştürÖğe Üropatojen escherıchıa colı suşlarında bazı oral antibiyotiklere direnç ve dirençle ilişkili risk faktörleri(2009) Yıldırım, Mustafa; Şahin, İdris; Öksüz, Şükrü; Özdemir, Davut; Güçlü, Ertuğrul; Acar, Selda; Şencan, İrfanEscherichia coli üriner sistem infeksiyonlarına (ÜSİ) en sık neden olan etkendir. Bu çalışmada, üropatojen E.coli suşlarında bazı oral antibiyotiklere direnç ve dirençle ilişkili risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde toplum kökenli ÜSİ tanısı alan 252 hasta (199 kadın ve 53 erkek) alınmıştır. ÜSİ olan hastalara antimikrobiyal direnç ile ilgili risk faktörlerini sorgulayan bir anket uygulanmıştır. Bakterilerin tiplendirilmesinde klasik yöntemler ve API 20E identifikasyon yöntemi kullanılmıştır. E.coli suşlarının antibakteriyel duyarlılık testleri Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemiyle Clinical and Laboratory Standards Institute kriterlerine uygun olarak yapılmıştır. Multivariate analizlerde, erkek cinsiyet (OR: 2.44; % 95CI: 1.29-4.62; p0.006) ile amoksisilin-klavulanik asit direnci; 50 yaş üstü olmak (OR: 3.51; % 95CI: 1.28-9.60; p0.014) ve evvelce idrar kateteri kullanımı (OR: 0.33; % 95CI: 0.11-0.97; p0.044) ile siprofloksasin direnci; evvelce idrar kateteri kullanımı (OR: 0.24; % 95CI: 0.09-0.66; p0.005) ve önceden antibiyotik kullanımı (OR: 2.89; % 95CI: 1.15-7.28; p0.024) ile trimetoprim-sulfametoksazol direnci; erkek cinsiyet (OR: 2.52; % 95CI: 1.24-5.12; p0.011) ve evvelce idrar kateteri kullanımı (OR: 0.27; % 95CI: 0.13-0.57; p0.001) ile sefaklor direnci ilişkili bulunmuştur. Siprofloksasin dışındaki denenen oral antibiyotiklerin bölgemizde toplum kökenli ÜSİ’nın empirik tedavisinde uygun olmadıkları görülmektedir. Önceden antibiyotik ve idrar kateteri kullanımı, 50 yaş üstü ve erkek hasta gibi direnç açısından risk faktörü taşıyan toplum kökenli ÜSİ olan hastalar için idrar kültürü alınması ve antibiyotik duyarlılık testlerinin yapılması yararlı olacaktır.Öğe The validity of the rapidly diagnostic tests for early detection of urinary tract infection(2008) Yıldırım, Mustafa; Şahin, İdris; Küçükbayrak, Abdülkadir; Öksüz, Şükrü; Acar, Selda; Yavuz, M. TevfikUrinary tract infectious (UTI) is the most common of all bacterial infections; the purpose of the present study was to determine the validity of rapidly diagnostic tests for the early detection of UTIs in patients. 128 patients who had UTIs and control group consisted of 128 subjects who had not UTIs were included to the study. Urine specimens obtained from the patients were evaluated for possible UTI by Gram staining, microscopic pyuria, dipstick (nitrite and leukocyte esterase), and quantitative urine culture. Using the quantitative urine culture as the gold standard (reference test), the sensitivity, specificity, and positive (PPV) and negative predictive values (NPV) of all the screening tests were determined and compared. The sensitivity, specificity, PPV, and NPV for the four screening methods were calculated against the urine culture (reference method) for the diagnosis of UTI. In conclusion, validity of Gram stain was found higher compared to other rapid diagnostic tests.
