Yazar "Şenik, Berfin" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Kentsel açık ve yeşil alan planlama rehberlerinin geliştirilmesi: Düzce örneği(Düzce Üniversitesi, 2019) Şenik, Berfin; Uzun, Osmanİlk zamanlarda insanoğlunun doğaya bakış açısı onu anlama ve varlık yasalarını kavrama çerçevesinde temellenirken, sanayileşme ile birlikte yoğun kentleşmenin gerçekleştiği modern dönemde doğa bir meta haline getirilerek, doğa ve kent keskin sınırlarla birbirinden ayrılmıştır. Şehir planlama modernist anlayışın eylemi haline gelmiştir. Sanayileşme sonrası ortaya çıkan kent planlamaya yönelik yaklaşımlar sanayi kentlerinin sorunlarına çözüm aramış; açık ve yeşil alan sistemi oluşturma temelinde biçimlenen yaklaşımlar ön plana çıkmıştır. Ülkemizin sahip olduğu yaklaşık 60 yıllık mekansal planlama deneyimi de benzer biçimde modernist temelli şekillenmiştir. Modernist çerçeveden gelen fiziksel planlama yaklaşımının mevcudun sürdürülmesine, parselasyona ve standart yerleşme şemalarına dayalı gerçekleştirilmektedir. Bu durumda bir sistem olarak peyzajın ve bir alt sistemi olan açık ve yeşil alanların dolayısıyla kentlerin sürdürülebilirliği zorlaşmaktadır. Üstelik imar mevzuatındaki açık ve yeşil alanlara ilişkin tanım, sınıflandırma ve standartlardaki eksiklikler/tutarsızlıklar, yönetsel yapıdaki yetersizlikler açık ve yeşil alanların sistem oluşturacak biçimde planlanmasını engellemektedir. Bu bakımdan ülkemizde açık ve yeşil alanların bütüncül ve etkin bir biçimde ele alınmasını sağlayacak strateji ve standartların yer aldığı bir rehber ihtiyacı ortaya çıkmaktadır. Çalışma alanı olan Düzce'nin 1999 Depremi sonrasında il olmasıyla birlikte hızlı bir gelişme sürecine girmiştir. Ancak mekansal planlamanın sürdürülebilirlikten uzak kurgusu nedeniyle kent içerisinde var olan açık ve yeşil alanlar kentin gereksinimlerine yanıt verememektir. Tezde bu aşamada açık ve yeşil alan sistemlerine ilişkin envanter, analiz ve sentez çalışmalarına yönelik yol haritası oluşturacak bir rehber önerisi geliştirilmiştir. Rehberde kent karakterine ve kentleşme seviyesine (kentsel yoğunluk) göre açık ve yeşil alan stratejileri ortaya konmuştur. Bunun yanı sıra açık ve yeşil alanlara ilişkin sınıflandırma yeniden tanımlanmış; bu doğrultuda öneri standartlar getirilmiştir. Bu standartlar ekolojik, rekreasyonel ve doğal afete yönelik olmak üzere üç grupta toplanmıştır. Rehbere ilişkin çizilen çerçeve doğrultusunda çalışma alanı değerlendirilmiş ve bazı analizler (arazi örtüsü değişimi, yüzey akış, bağlantılılık, erişim) yapılmıştır. Ayrıca, rehberde geliştirilen strateji ve standartların Düzce kent merkezi çerçevesinde uygulanması sağlanarak açık ve yeşil alan sistemine ilişkin öneriler ve altlıklar ortaya konmuştur. Sonuçta ülkemizde yapılan diğer çalışmalara kıyasla bir ilk olan bu rehber önerisiyle; kentin, kent ekosisteminin ve kentlinin açık ve yeşil alan gereksinimlerini karşılaması öngörülmektedir.
