Yazar "Öz, Büşra" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Anne Duygu Düzenleme Güçlüğü ve Bağlanma Stili ile Çocuktaki Psikiyatrik Bozukluk İlişkisi(2023) Yıldız Miniksar, Dilşad; Öz, BüşraAmaç: Bu çalışmada psikiyatrik hastalığa sahip ergenlerin anneleri ile sağlıklı ergenlerin annelerinin bağlanma stilleri ve duygu düzenleme güçlüklerini karşılaştırmak amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Bu vaka-kontrol çalışmasında ergenlerin psikiyatrik tanıları için DSM-5 tanı sistemi, annelerin duygu düzenleme güçlüğü düzeylerinin ölçülmesi amacıyla Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği-Kısa Form (DDG-K) ve annelerin bağlanma stillerini değerlendirmek için İlişki Ölçekleri Anketi (İÖA) uygulandı. Bulgular: Psikiyatrik hastalığı olan ergenlerin annelerinde kontrol grubu annelerine göre sadece korkulu bağlanma stili puanları istatistiksel olarak yüksekti (p=0,001). DDG-K toplam ve alt boyut puanları ile güvenli, saplantılı ve kayıtsız bağlanma stilleri alt boyut puanları açısından 2 grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). DDG-K total puanı ile tüm alt boyut puanları (DDG-K kabul etmeme hariç) en yüksek grup DEHB (Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu) anneleri grubu idi. İÖA alt boyut puanlarından korkulu bağlanma stili puanı en yüksek anksiyete bozukluğu olan ergenlerin annelerinde, kayıtsız puanı DEHB’de, güvenli puanı en yüksek OKB (Obsesif kompulsif bozukluklar) grubunda ve saplantılı bağlanma stili puanı ise MDB (Majör depresif bozukluk) grubu annelerinde saptandı. Korkulu bağlanma stili puan ortalaması kontrol grubuna göre anksiyete bozuklukları grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek iken (p=0,038); DEHB, MDB ve OKB ortalamaları bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç: Anne bağlanma stili ve duygu düzenleme becerisi çocuktaki psikopatolojiye yatkınlık riskini etkilemekte ve değiştirmektedir.Öğe Düzce İli’nde Çocuk ve Ergen Psikiyatri Polikliniğine Başvuran Çocuk ve Ergenlerin Sosyodemografik ve Klinik Özellikleri(2023) Öz, Büşra; Kıvrak, Asil CanAmaç: Çalışmamızda, bir üniversite hastanesi çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine ilk kez başvuran çocuk ve ergenlerin semptomları, psikiyatrik tanıları ve sosyodemografik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Polikliniğimize başvuran 724 çocuk ve ergenin dosyaları geriye dönük olarak tarandı. Polikliniğimizde ilk kez değerlendirilen 211 hasta çalışmaya alındı. Hastaların sosyodemografik özellikleri, ilk geliş şikayetleri, psikiyatrik tanıları ve tedavileri değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların yaş ortalaması 9,90±4,07 yıl idi. En sık başvuru şikayetleri dikkat eksikliği/hiperaktivite (%45), sinirlilik (%20,4) ve korku-kaygı (%15,2) olarak bulundu. Olguların 191 (%90,5)’nde en az bir psikiyatrik tanı, 49 (%23,2)’unda en az iki psikiyatrik tanı olduğu saptanmıştır. En sık görülen psikiyatrik bozukluklar dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (%54,9), anksiyete bozukluğu (%20,4), davranış bozuklukları (%10,4) ve majör depresif bozukluk (%8,3) idi. Olguların %46’sının psikiyatrik tedavi aldığı, en sık metilfenidat (%62,9) kullanımı olduğu saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda hastaların en sık başvuru şikayeti dikkat eksikliği/hiperaktivite, en sık aldığı tanı DEHB bulunmuştur. Sonuçlarımız yapılan diğer çalışmalarla benzer niteliktedir. Eştanı varlığı hastalığın şiddetini artırmakta ve psikososyal işlevsellikte ciddi bozulmalara sebep olmaktadır.Öğe Evaluation of sleep habits, sleep chronotype, and quality of life in children with drug-resistant epilepsy in Turkey(Academic Press Inc Elsevier Science, 2022) Öz, Büşra; Şahin, Ayşenur Kübra; Türay, Sevim; Sungur, Mehmet AliBackground/Aim: Drug-resistant epilepsy (DRE) is a condition that affects sleep habits and the quality of life of children unfavorably. The aim of our study was to evaluate the relationship of sleep habits and sleep chronotype with the quality of life and behavioral problems in children with DRE. Materials and methods: In our study, 2-11-year-old children, who were either healthy or diagnosed with DRE, were evaluated. A sociodemographic data form was filled out to evaluate the general characteristics of children. The Children's Sleep Habits Questionnaire (CSHQ) and the Children's Chronotype Questionnaire (CCTQ) for sleep habits, the Pediatric Quality of Life Inventory (PedsQL) for the quality of life, and the Aberrant Behavior Checklist (ABC) for behavioral problems were filled out through face-to-face interviews with parents. Results: Thirty children with DRE and 31 healthy children were included in our study. Statistically significant differences were found in children with DRE compared to the control group in terms of the total and the subscale scores of CSHQ, including sleep onset delay, sleep duration, sleep anxiety, parasomnias, and sleep-disordered breathing (p < 0.001). There were no significant differences between the groups in terms of CCTQ total scores and sleep patterns (p > 0.05). Significant differences were found in PedsQL total and subscale scores, and ABC scores in children with DRE compared to the control group (p < 0.001). Children's Sleep Habits Questionnaire, PedsQL, and ABC scores were significantly correlated with each other in children with DRE. Conclusions: Our results have shown that sleep habits and the quality of life are poor in children with DRE. Our study has shown that sleep disturbances, quality of life, and behavioral problems are strongly associated with each other in DRE. The recognition and appropriate treatment of sleep disturbances are important for improving the quality of life in children with DRE. (c) 2022 Elsevier Inc. All rights reserved.Öğe Yaygın Anksiyete Bozukluğu Tanısı Olan Çocuk ve Ergenlerde Covid-19 Enfeksiyonu Korkusu(2021) Miniksar, Dilşad Yıldız; Öz, BüşraCOVID-19 pandemisi sürecinde alınan önlemler, sosyal izolasyon, okulların kapatılması, sosyal medya paylaşımları, sosyal aktivitelerin azalması çocuklarda korku ve kaygıya neden olmaktadır. Çalışmamızda Yaygın Anksiyete Bozukluğu (YAB) olan çocukların anksiyete ve COVID-19 korkusu düzeyini araştırmayı amaçladık. Aralık 2020-Şubat 2021 tarihleri arasında çocuk psikiyatri polikliniğine başvuran YAB tanılı çocuklar ile sağlıklı çocuklar değerlendirildi. Katılımcılara sosyodemografik veri formu, Durumluk-Sürekli Anksiyete Ölçeği (STAI) ve COVID-19 Korkusu Ölçeği verildi. Çalışmamıza YAB tanılı 47 hasta ile sağlıklı 41 çocuk katıldı. Hasta grubun yaş ortalamaları 13,4±2,4 yıl, kontrol grubunun 12,6±2,4 yıl olarak bulundu. STAI-S puan ortalaması; hasta grubunda 49,5±9,7, kontrol grubunda 29,3±6,7 bulundu. STAI-T puan ortalaması; hasta grubunda 61,4±8,9, kontrol grubunda 32,6±6,2 olarak gözlendi. COVID-19 Korkusu Ölçeği puanları; hasta grubunda 22,2±5,5 tespit edildi ve orta düzeyde COVID-19 korkusu olabileceği düşünüldü. Kontrol grubunda 11,2±4,4 olarak gözlendi COVID-19 enfeksiyonu geçirmemiş ve karantinaya alınmamış, YAB tanılı çocukların anksiyete ve COVID-19 korkusu düzeyleri yüksek bulunmuştur. Literatürde bu konuda yapılan çalışmalar sınırlıdır. Çalışmamızın YAB olan çocukların pandemi döneminde daha çok korku ve kaygı göstermesi konusunda literatüre katkı sağlayacağına inanıyoruz.
