Şahin, DilekKurutkan, Mehmet NurullahKara, Oğuz2021-12-012021-12-0120201304-02781304-0278https://doi.org/10.17755/esosder.714086https://app.trdizin.gov.tr/makale/TkRFeE16UXdNQT09https://hdl.handle.net/20.500.12684/9051Bu çalışmanın amacı, kronik hastalıkların ve çeşitli demografik faktörlerin hastalığa bağlı işe gidilemeyen gün sayısını (işteki devamsızlığı) etkileme derecesini tespit etmektir. 2016 “TÜİK Sağlık Araştırması” verileri ile üç model kurgulanmıştır. On üç kronik hastalığa ait verilerin ve sosyo demografik faktörlerin işe gidilemeyen gün sayısını etkileme derecesini tespit etmek için Kantil Regresyon analizi gerçekleştirilmiştir. Kroner kalp hastalığının, inme, karaciğer yetmezliği ve depresyonun araştırma kapsamında kurulan her üç modelde devamsızlığı etkileyen kronik hastalık grupları arasında olduğu belirlenmiştir. Bunun yanında ağrının hayatı engelleme durumu arttıkça devamsızlık süresinin arttığına yönelik ilişki tespit edilmiştir. Eğitim düzeylerinin orta kantil düzeylerinde devamsızlığı azaltıcı etkisi bulunmakta iken, gelir düzeylerindeki ve yaştaki artış orta ve üst kantillerde devamsızlığı arttırdığı görülmektedir. Yürüme değişkenin ise orta düzey kantilde devamsızlığı azaltıcı etkisi bulunduğu anlaşılmaktadır. Çalışma şeklinin yarı zamanlı olmasının da devamsızlığı azalttığı belirlenmiştir (p<0,05). Çalışma sonuçlarına göre, kronik hastalıkların doğrudan maliyetler yanında hastalığa bağlı iş günü kayıplarıyla da dolaylı maliyetleri arttırdığı tespit edilmiştir. Karar vericiler özellikle işe bağlı devamsızlığı azaltmak için kroner kalp hastalığı, inme, depresyon ve karaciğer yetmezliği hastalıklarını önleme çalışmalarına öncelik vermelidir. Ağrı yönetimi her sağlık kurumunda planlanmalıdır. Son olarak yürüyüşün hastalığa bağlı devamsızlığı azalttığı desteklenmelidir. Hareketli yaşam tarzını destekleyen sağlığı geliştirme programlarına politika yapıcılar tarafından kaynak aktarılmalıdır.The aim of this study is to determine the effects of chronic diseases and socio-demographic factors on the number of non-working days (absenteeism). In the analysis, micro data set of “Turkish Statistical Institute” Health Survey in 2016 is used and three models were established. Quantile Regression analysis method was used to determine the data on thirteen chronic diseases and socio-demographic factors affecting the number of non-working days. It was determined that coronary heart disease, stroke, liver failure and depression were among the chronic disease groups affecting absenteeism in all three models established within the scope of the research. In addition, the relationship between the middle and upper quantile levels was determined to increase the duration of absenteeism as the hindering life of pain increases. While education levels have the effect of decreasing absenteeism in the middle quantile levels, the increase in income levels and age seems to increase absenteeism in the middle and upper quantiles. It is understood that the walking variable has the effect of reducing absenteeism in the mid-level quantile. It is seen that the part-time working style has a negative and significant effect on absenteeism (p<0,05). According to the results of the study, it has been determined that chronic diseases increase the indirect costs with the work-related non-working days due to the disease as well as direct costs. Decision makers should prioritize efforts to prevent coronary heart disease, stroke, depression and liver failure, especially to reduce sickness absenteeism. Pain management should be planned in every health institution. Finally, walking should be supported since it reduces disease-related absenteeism. Resources should be transferred to health promotion programs that support a mobile lifestyle by policy makers.tr10.17755/esosder.714086info:eu-repo/semantics/openAccess[No Keywords]Article197621752190