Ulu, Ayşe2025-03-242025-03-2420212458-86362458-8636https://doi.org/10.28981/hikmet.898372https://hdl.handle.net/20.500.12684/18731ÖZ Uzun bir hikâye şeklinde manzum olarak kaleme alınan mesnevi, her ne kadar literatürde bir nazım şekli olarak yer alsa da hem teknik hem de içerik özellikleri açısından hikâye vasfına sahip bulunmaktadır. Bu yüzden mesneviyi modern öyküleme yöntemleriyle incelemek mümkündür. Nitekim roman ve mesnevi, farklı medeniyet ürünleri olmakla birlikte hikâye anlatma özellikleri ve işlevleri yönüyle birbirine benzemektedir. Klasik edebiyata ait eserler içerisinde içerdiği konuların zenginliği yanında kullanım olarak da geniş bir alana sahip olan mesneviler, yüzyıllar boyunca birçok şair tarafından kaleme alınmış ve geniş kitleler tarafından da okunmuştur. Bu mesneviler içerisinde özellikle Leylâ ve Mecnûn gibi aşk mesnevileri okuyucular tarafından daha fazla rağbet görmüştür. Böyle önemli eserlerin bugün de geniş kitleler tarafından okunuyor olması onların bugünün dil ve edebiyat yöntemleriyle yeniden okunup değerlendirilmesini gerekli kılmaktadır. Bu çalışma ile 16. yy.’da yazılmış olan bir Leylâ ve Mecnûn mesnevisinin, öyküleyici bir metin olarak değerlendirilerek bugüne taşınması ve bugünün okur dünyasına tanıtılması amaçlanmıştır.literature, but it has the quality of the story in terms of both technical and content characteristics.Therefore, it is possible to examine the mesnevi with modern storytelling methods. As a matter of fact, novels and mesnevi are different civilization products, but they are similar in their storytelling characteristics and functions.tr10.28981/hikmet.898372info:eu-repo/semantics/openAccessAhmed-i Rıdvan|Leylâ vü Mecnûn|mesnevi|roman|öyküleme yöntemleri|Mesnevi|novel|storytelling methods|Ahmed-i Rıdvân|Leylâ vü MecnûnArticle14 [BAHAR 2021]115147