Coşkun, EmelAykanat, Evser Çağla2024-08-232024-08-232023https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=j_Fjwp4JS4mk97Puqti8rqz536zl4yZYoJumsYmz3kAYpR_afQQmys18iw8DBnvthttps://hdl.handle.net/20.500.12684/15715Bu araştırma Türkiye'deki göçmen ev içi bakım işçisi kadınların Covid-19 pandemi döneminde değişen çalışma koşullarına ve deneyimlerine odaklanmaktadır. Hali hazırda güvencesiz çalışmanın yaygın olduğu ev içi bakım alanında pandemi döneminde çalışma koşullarının daha da kötüleştiği ve toplumsal cinsiyete dayalı ayrımcılık ve şiddetin arttığı bilinmektedir. Ev içi bakım hizmetlerinde çalışan göçmen kadınların pandemi döneminde yaşadıkları sorunlar Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) gibi uluslararası kuruluşların raporlarında işaret edilmektedir. Bu araştırma da Türkiye'de ev içi bakım emeği alanında çalışan göçmen kadınların Covid-19 pandemi sürecinde değişen çalışma koşullarını ve karşılaştıkları sorunları bir örnek çalışma üzerinden ve toplumsal cinsiyet perspektifinden incelemektedir. Bu çalışmada nitel bir yaklaşım benimsenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış soru rehberi eşliğinde derinlemesine görüşmeler, gözlem ve enformel sohbet kullanılmıştır. Araştırma kapsamında öncelikli görüşülenler ev içi bakım alanında çalışan Özbekistan ve Kırgızistanlı göçmen ev işçisi kadınlar olmakla birlikte aracı şirketler ve bu alanda faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşları ile de görüşülmüştür. Toplamda 11 ev işçisi göçmen kadın, bir aracı şirket çalışanı ve ev işçileri sendikası üyeleri ile görüşülmüştür. Araştırmacının bursiyer olarak yer aldığı bir TUBİTAK-1002 araştırması sırasında tanışılan göçmen kadınlar ile yapılan ön görüşmeler sonucu kartopu yöntemi kullanılarak özellikle pandemi döneminde ev içi alanda çalışan göçmen kadınlara erişim sağlanmıştır. Görüşmeler Düzce ve İstanbul ili içerisinde bulunan görüşmecilerle yüz yüze, Ankara ve Antalya'da bulunan görüşmecilerle web tabanlı olarak gerçekleştirilmiştir. Görüşme esnasında alınan ses kayıtları Türkçe olarak deşifre edilmiş, analiz yapılmış ve araştırmanın bulgular ve raporlama kısmı oluşturulmuştur. Bu çalışma ile göçmen kadınların özellikle Covid-19 pandemi dönemindeki çalışma koşullarını kendi deneyimleri üzerinden anlamak, yaşadıkları sorunlara dair farkındalık yaratmak ve önerilerde bulunmak amaçlanmıştır. Araştırma bulguları yatılı bakım alanında çalışan göçmen kadınların Covid-19 pandemi döneminde mesai saatlerinde ve iş yüklerinde artış, daha yoğun çalışma, daha sağlıksız koşullarda düşük ücretlerle çalışmak ve daha fazla işten çıkarılma ile karşı kaşıya kaldığını göstermektedir. Bu çalışma ayrıca göçmen kadınların hem göç sürecinde hem de yaşadıkları sorunların çözümünde başvurabildikleri sosyal ağlarının büyümesine ve kurumsallaşmasına işaret etmektedir.This research focuses on the experiences and the changing working conditions of domestic migrant women care workers during the Covid-19 pandemic period in Turkey. It is known that working conditions worsened and gender-based discrimination and violence increased during the pandemic period in the field of domestic care, where precarious work is already common. The problems experienced by migrant women working in domestic care services during the pandemic period are pointed out in the reports of international organizations such as the International Labor Organization (ILO). This research examines the changing working conditions and problems faced by migrant women working in the field of domestic care in Turkey during the Covid-19 pandemic over a case study and from a gender perspective. This research was designed with a qualitative research approach. In-depth interviews, observation and informal conversation were used as data collection tools in the research, accompanied by a semi-structured question guide. The primary interviewees were female immigrants from Uzbekistan and Kyrgyzstan working in live-in domestic care services, however, intermediary companies and non-governmental organizations (NGO) operating in this field were also interviewed. In total, 11 domestic workers, one intermediary agent and members from a domestic workers' union (IMECE) were interviewed. As a result of the preliminary interviews with immigrant women met during a TUBITAK-1002 study in which the researcher was a scholar, access was provided to immigrant women working in the domestic field, especially during the pandemic period, by using the snowball method. The interviews were conducted face-to-face with the interviewees in Düzce and Istanbul, and web-based with the interviewees in Ankara and Antalya. The audio recordings taken during the interview were deciphered in Turkish, analysed and the findings and reporting part of the research were created. This study aims to understand the working conditions of domestic migrant women workers during the Covid-19 pandemic period in Turkey through their own experiences, to raise awareness about the problems they experience and to make policy recommendations. Research findings indicate that migrant women domestic workers have experienced increasing working hours and workloads, lower wages in worse work conditions, and increasing rate of dismissal and work circulation during the Covid-19 pandemic period. This study also points out to the growing and institutionalization of social networks of women immigrants which can used both in the migration process and in solving the problems they experience.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessSosyolojiSociologyMaster Thesis176801175