Şenol, HandeYarar, FerideBayramoğlu, Seda2023-04-102023-04-1020212146-443X2146-443Xhttp://doi.org/10.33631/duzcesbed.871934https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/453717https://hdl.handle.net/20.500.12684/12009Amaç: COVID-19, ilk olarak Çin’de solunum yolu belirtileri gelişen bir grup hastada yapılan araştırmalar sonucundatanımlanan bir virüstür. Bu çalışma, COVID-19 pandemi döneminin özel gereksinimli çocuk annelerinde anksiyete veyaşam kalitesi üzerindeki etkisini incelemek amacıyla planlanmıştır.Gereç ve Yöntemler: Özel gereksinimli çocuğu olan, yaş ortalaması 39,3 ± 8,94 yıl olan 87 anne çalışmaya dahiledildi. Çalışmada demografik veri formu, COVID-19 ve pandemi dönemine ait hazırlanan soru formu, NottinghamSağlık Profili (NSP) ve Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ) kullanılmıştır.Bulgular: Annelerin %83,9’u (n=73) COVID-19 hakkında bilgisinin olduğunu, %57,5’i (n=50) çocuklarının ruhsağlığının bu süreçten etkilenmediğini ve %63,2’si (n=55) kendi ruh sağlıklarının bu süreçte etkilendiğini ancak%60,9’u (n=53) bu süreçte anne olarak kendini tükenmiş hissetmediğini bildirmiştir. Çocuğun ruh sağlığı ile anneninNSP alt parametresi olan sosyal izolasyon puanı arasında anlamlı fark bulunmuştur. Annenin ruh sağlığı ile NSP altparametresi olan emosyonel reaksiyon ve sosyal izolasyon puanları arasında anlamlı fark bulunmuştur. Annenintükenmişlik durumu ile NSP alt parametresi olan emosyonel reaksiyon, uyku, sosyal izolasyon, NSP toplam ve BAÖpuanları arasında anlamlı fark bulunmuştur.Sonuç: COVID-19 özel gereksinimli çocuğa sahip annelerin anksiyete ve yaşam kalitelerini etkilemektedir. Bu nedenleliteratürde bu alanda daha geniş popülasyonların dahil edildiği çalışmalara ihtiyaç vardır.tr10.33631/duzcesbed.871934info:eu-repo/semantics/openAccessanksiyeteözel gereksinimli çocukCOVID-19yaşam kalitesianneArticle113410416453717