Kılınç, Ali ÇağatayPolatcan, MahmutAtmaca, TanerKoşar, Murat2021-12-012021-12-0120211300-13371300-1337https://doi.org/10.15390/EB.2020.8966https://app.trdizin.gov.tr/makale/TkRFNU56QXlNZz09https://hdl.handle.net/20.500.12684/9573Bu araştırmanın amacı, öğretmen öz yeterliği, bireysel akademik iyimserlik ve öğretmen mesleki öğrenmesi arasındaki ilişkilerin ortaya konmasıdır. İlişkisel tarama modelinde kurgulanan bu araştırmaya Karabük ili merkezinde bulunan ilk ve ortaokullarda görev yapan toplam 300 öğretmen katılmıştır. Araştırma verilerinin toplanmasında, “Öğretmen Mesleki Öğrenme Ölçeği”, “Öğretmen Öz Yeterlik Ölçeği” ve “Bireysel Akademik İyimserlik Ölçeği” kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla Pearson Momentler Çarpım Korelasyon Katsayısı hesaplanmış; öğretmen öz yeterliğinin ve bireysel akademik iyimserliğin öğretmen mesleki öğrenmesi üzerindeki doğrudan yordayıcılık gücü ile öğretmen öz yeterliğinin bireysel akademik iyimserlik üzerinden öğretmen mesleki öğrenmesi üzerindeki dolaylı yordayıcılık gücünü sınamak için de yol (path) analizi kullanılmıştır. Sonuçlar, araştırmanın bağımlı ve bağımsız değişkenleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişkilerin bulunduğunu, öğretmen öz yeterliğinin bireysel akademik iyimserliği ve öğretmen mesleki öğrenmesini pozitif yönde ve anlamlı bir biçimde yordadığını, bireysel akademik iyimserliğin öğretmen mesleki öğrenmesini pozitif yönde ve anlamlı bir biçimde yordadığını göstermektedir. Bununla birlikte mevcut araştırmada, öğretmen öz yeterliğinin bireysel akademik iyimserlik üzerinden öğretmen mesleki öğrenmesi üzerinde dolaylı yordayıcılık gücüne sahip olduğu belirlenmiştir. Mevcut araştırmanın sonuçları, öğretmenlerin gelişiminde önemli değişkenler arasında yer alan öğretmen mesleki öğrenmesi, öğretmen öz yeterliği ve bireysel akademik iyimserlik ilişkilerine yönelik kurulan teorik modeli istatistiksel olarak desteklemiştir.tr10.15390/EB.2020.8966info:eu-repo/semantics/openAccess[No Keywords]Article46205373394WOS:000613522900018Q4