Güngör, AbdiÜstündağ, Neslihan2024-08-232024-08-232024https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=cr4SkWLaRMhkDRBjqthpsZ6eXKNFTGadumGuK7iUqHZ36ya30TR6Y1bPSof2QB1yhttps://hdl.handle.net/20.500.12684/15545Özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan uzmanlar, özel gereksinimli bireylerin ve ailelerinin; tanı, tanıdan etkilenim düzeyi, doğum ve yaşam öyküsü gibi birçok değişkenden kaynaklı yaşıyor oldukları zorluklara doğrudan veya dolaylı olarak tanık olmaktadırlar. Bu tanıklık uzmanlar için yıpratıcı bir hal alabilir. Bu çalışmanın amacı, özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde çalışan uzmanların empati ve sempati düzeylerinin merhamet yorgunluğuyla olan ilişkisinde duyarlık ve psikolojik sağlamlığın aracı rolünün incelenmesidir. Araştırmanın örneklem grubunu 21 ile 65 yaş aralığında 303 katılımcı oluşturmaktadır. Veriler seçkisiz olmayan uygun örnekleme yoluyla toplanmıştır. Araştırmada veriler Kişisel Bilgi Formu, Duyarlık Ölçeği, Empati ve Sempati Kurma Ölçeği, Kısa Psikolojik Sağlamlık Ölçeği ve Çalışanlar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi Mplus sürüm 7 ve SPSS 27.0 paket programı ile yapılmıştır. Empati - sempatinin merhamet yorgunluğunu yordayıcı etkisini ve duyarlık ile psikolojik sağlamlığın aracı rolünü test etmek için yol (path) analizi yapılmıştır. Merhamet yorgunluğunun demografik verilere göre farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amacıyla bağımsız örneklem t testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA), korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Empati, merhamet yorgunluğunu negatif yönde yordarken; sempati ile merhamet yorgunluğu arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Empati ile merhamet yorgunluğu arasındaki ilişkide psikolojik sağlamlık kısmi aracı rol üstlenmektedir. Duyarlığın ise aracı etkisi olmadığı bulunmuştur. Demografik değişkenler açısından bakıldığında; kadın katılımcıların merhamet yorgunluğu düzeylerinin erkeklere oranla daha fazladır. Ayrıca, bu sektörde olmaktan duyulan memnuniyet arttıkça merhamet yorgunluğunun azaldığı bilgisine ulaşılmıştır.The professionals who work at special education and rehabilitation centers are directly or indirectly witness to difficulties that individuals with special needs and their families live, originating from various variables such as diagnostics, affection level of diagnostics onset, and life histories. This witnessing could be corrosive for professionals. The study aimed to examine the mediating role of sensitivity and psychological resilience on the relationship between empathy-sympathy levels and compassion fatigue of the professionals who work at special education and rehabilitation centers. The participants included 303 individuals between the age of 21-65. The convenient sampling method was used to collect the data. The data were collected using the Personal Information Form, the Compassion Scale, the Adolescent Measure of Empathy and Sympathy Scale (AMES), the Brief Resilience Scale, and the Professional Quality of Life Scale. Mplus version 7 and SPSS 27.0 package programs were used to analyze data. A path analysis was conducted to test the mediating roles of sensitivity and psychological resilience on the effects of empathy-sympathy on compassion fatigue. The independent sample t-test, one-way ANOVA, correlation, and regression analyses were conducted to examine whether compassion fatigue differed according to demographic variables. There was no significant relationship between sympathy and compassion fatigue, while there was a negative relationship between empathy and compassion fatigue. Psychological resilience played a partial mediator role on the relationship between empathy and compassion fatigue. There was no mediator role of sensitivity. Regarding differences based on demographic variables, female participants had higher compassion fatigue than male participants. In addition, the results showed that compassion fatigue decreases as the satisfaction of being in this sector increases.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEğitim ve ÖğretimEducation and TrainingPsikolojiMaster Thesis197853159