Tozluoğlu, AyhanArslan, Recai2024-08-232024-08-2320242146-18802146-698Xhttps://doi.org/10.17474/artvinofd.1461776https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1237464https://hdl.handle.net/20.500.12684/15100Kâğıt hamuru üretiminde yüksek enerji ve kimyasal madde tüketimi gibi olumsuz etkilerin bertaraf edilmesi amacıyla son yıllarda geliştirilen alternatif yöntemlerden birisi de biyoteknolojik uygulamaların bu sektörde kullanılmaya başlanmış olmasıdır. Bu yöntemde odun yongaları beyaz çürüklük mantarları ile muamele edilmekte ve böylece ligninin ön delignifikasyonu sağlanarak daha çevreci bir yöntemle kâğıt hamuru üretimi gerçekleştirilebilmektedir. Biyolojik kâğıt hamuru üretimi (biyoliflendirme-biopulping) adı verilen bu alternatif modifiye yöntem sayesinde odunda bulunan ligninin bir kısmı beyaz çürüklük mantarlarının biyolojik degradasyonuyla yapıdan uzaklaştırılmaktadır. Çalışmamızda beyaz çürüklük mantarlarından aktif delignifikasyon etkisine sahip Phanerochaete chrysosporium, Pleurotus ostreatus ve Ceriporiopsis subvermispora mantarları ile karaçam yongaları aşılanmak suretiyle biyolojik ön uygulama gerçekleştirilerek, biyolojik modifikasyon işlemlerinin odunun kimyasal bileşimi üzerindeki etkisi özellikle ligninin delignifikasyonu dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Mantar muamelesi sonrasında en hızlı ağırlık ve lignin kaybının 4. hafta sonunda gerçekleştiği belirlenmiştir. İnkübasyon süresine bağlı olarak mantar muamelesi sonrasında odundaki diğer bileşenlerin azalmasına bağlı olarak holoselüloz miktarları oransal olarak artış göstermiştir. Optimum inkübasyon süresinin belirlenmesi noktasında odunun kimyasal bileşimi üzerinde yapılan çalışmalara bağlı olarak P. chrysosporium için 4 hafta; P. ostreatus ve C. subvermispora için ise 6 haftalık inkübasyon sürelerinin optimum olduğu belirlenmiştir.tr10.17474/artvinofd.1461776info:eu-repo/semantics/openAccessArticle2511281351237464